

و من کتاب له عليه السلام [11] الي اهل الکوفه ، عند مسيره من المدينه الي البصره [12] اما بعد ، فاني خرجت من حيي هذا : اما ظالما و اما مظلوما ، [1] و اما باغيا ، و اما مبغيا عليه ، و اني اذکر الله من بلغه کتابي هذا لما نفر الي ، [2] فان کنت محسنا اعانني ، و ان کنت مسيئا استعتبني
ترجمه
[11] از نامه هاي امام عليه السلام به اهل کوفه هنگام حرکت از مدينه به سوي بصره . [12] اما بعد من از اين سرزمين و قبيله ام خارج شدم در حاليکه از دو حال بيرون نيست يا ستمکارم و يا مظلوم [1] يا متجاوزم و يا بر من تجاوز رفته است لذا من به تمام کساني که نامه ام به آنها مي رسد بخاطر خدا تاکيد مي کنم فورا به سويمن حرکت کنند [2] تا اگر نيکوکارم ياريم دهند و اگر گناهکارم مانع کار من شوند . [ اين سخن را امام عليه السلام در اينجا براي اين خاطر به مردم کوفه گفت که سم پاشيها را خنثي کند و بر آنها اتمام حجت نمايد که در هر حال به سوي او بروند و در ميدان جمل حاضر شوند ]