پنجم شيخ در مصباح فرموده از ريان بن الصلت مروى است كه حضرت امام جواد عليه السلام در زمانى كه در بغداد بود روز نيمه رجب و روز بيست و هفتم را روزه گرفت و جميع حشم آن حضرت روزه گرفتند و ما را امر فرمود كه بجا آوريم دوازده ركعت نماز كه خوانده شود در هر ركعت حمد و سوره و بعد از فراغ از نمازها خوانده شود هر يك از حمد و توحيد و معوذتين چهار مرتبه و
لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ وَ سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ
وَ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ
چهار مرتبه
* * *
اللَّهُ اللَّهُ رَبِّي لاَ أُشْرِكُ بِهِ شَيْئًا
چهار مرتبه
* * *
لاَ أُشْرِكُ بِرَبِّي أَحَداً
چهار مرتبه
**********
ششم و نيز شيخ روايت كرده از جناب ابو القاسم حسين بن روح رحمة الله عليه كه فرموده بجا مىآورى در اين روز دوازده ركعت نماز مىخوانى در هر ركعت حمد و سورهاى كه آسان باشد و تشهد مىخوانى و سلام مىدهى و مىنشينى و مىگويى بين هر دو ركعتى
اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَمْ يَتَّخِذْ وَلَداً وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ
ستايش خدا را كه فرزندى نگرفته و شريكى در ملك وجود ندارد
وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ وَلِيٌّ مِنَ الذُّلِّ وَ كَبِّرْهُ تَكْبِيراً
و به قدرت كامله از يارى خلق بىنياز است و او را به كبريايى و عظمت ياد كن
يَا عُدَّتِي فِي مُدَّتِي يَا صَاحِبِي فِي شِدَّتِي يَا وَلِيِّي فِي نِعْمَتِي يَا غِيَاثِي فِي رَغْبَتِي
اى ذخيره من در همه عمر اى رفيق من در بدبختى اى دوستدار من در نعمت اى دادرس من در هر چه بخواهم
يَا نَجَاحِي فِي حَاجَتِي يَا حَافِظِي فِي غَيْبَتِي يَا كَافِيَّ فِي وَحْدَتِي يَا أُنْسِي فِي وَحْشَتِي
اى روا كننده حاجت من اى حافظ من در غياب من اى پناه من در تنهايى اى انيس حال وحشت من
أَنْتَ السَّاتِرُ عَوْرَتِي فَلَكَ الْحَمْدُ وَ أَنْتَ الْمُقِيلُ عَثْرَتِي فَلَكَ الْحَمْدُ وَ أَنْتَ الْمُنْعِشُ صَرْعَتِي فَلَكَ الْحَمْدُ
تو ساتر عيبهاى منى پس ستايش مخصوص توست و تو از لغزشهاى من در مىگذرى ستايش مخصوص توست تو دستگير منى چون افتادم ستايش مخصوص توست
صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اسْتُرْ عَوْرَتِي وَ آمِنْ رَوْعَتِي
درود فرست بر محمد و آل محمد و عيبهاى من بپوشان و از ترسم ايمنى بخش
وَ أَقِلْنِي عَثْرَتِي وَ اصْفَحْ عَنْ جُرْمِي وَ تَجَاوَزْ عَنْ سَيِّئَاتِي فِي أَصْحَابِ الْجَنَّةِ وَعْدَ الصِّدْقِ الَّذِي كَانُوا يُوعَدُونَ
و از لغزشم درگذر و جرمم را عفو كن و از گناهانم بگذر و در ميان اهل بهشت كه وعده صدق و حقيقت به آنان دادند مرا داخل گردان.
پس چون فارغ شدى از نماز و دعا مىخوانى هر يك از حمد و اخلاص و معوذتين و قل يأيها الكافرون و إنا أنزلناه و آية الكرسي را هفت مرتبه و بعد مىگويى
لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ وَ سُبْحَانَ اللَّهِ وَ لاَ حَوْلَ وَ لاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِاللَّهِ
* * *
هفت مرتبه
و بعد مىگويى هفت مرتبه
اللَّهُ اللَّهُ رَبِّي لاَ أُشْرِكُ بِهِ شَيْئًا
* * *
و مىخوانى هر دعا كه خواهى
**********
هفتم در اقبال و در بعض نسخ مصباح است كه مستحب است در اين روز اين دعا را بخوانند
يَا مَنْ أَمَرَ بِالْعَفْوِ وَ التَّجَاوُزِ وَ ضَمَّنَ نَفْسَهُ الْعَفْوَ وَ التَّجَاوُزَ
اى خدايى كه ما را امر به عفو و گذشت از يكديگر كردى
يَا مَنْ عَفَا وَ تَجَاوَزَ اعْفُ عَنِّي وَ تَجَاوَزْ يَا كَرِيمُ
و خود هم از خطاى بندگان عفو و گذشت فرمودى از من هم اى خداى كريم درگذر
اللَّهُمَّ وَ قَدْ أَكْدَى الطَّلَبُ وَ أَعْيَتِ الْحِيلَةُ وَ الْمَذْهَبُ وَ دَرَسَتِ الْآمَالُ وَ انْقَطَعَ الرَّجَاءُ إِلاَّ مِنْكَ وَحْدَكَ لاَ شَرِيكَ لَكَ
اى خدا من در آنچه مىطلبم به رنج و سختى افتادم و از راه و چاره جويى عاجزم و آرزوها نابود و اميد من قطع گرديد از غير تو يكتاى بىشريك
اللَّهُمَّ إِنِّي أَجِدُ سُبُلَ الْمَطَالِبِ إِلَيْكَ مُشْرَعَةً وَ مَنَاهِلَ الرَّجَاءِ لَدَيْكَ مُتْرَعَةً
اى خدا من يافتم كه راه هر مقصودى بسوى تو باز است و سرچشمه هر اميد و آرزو كه به تو دارند پر آب است
وَ أَبْوَابَ الدُّعَاءِ لِمَنْ دَعَاكَ مُفَتَّحَةً وَ الاِسْتِعَانَةَ لِمَنِ اسْتَعَانَ بِكَ مُبَاحَةً
و درهاى اجابت به روى هر كه دعا كند به درگاهت باز است و يارى براى كسى كه از تو يارى طلبد مباح و مهياست
وَ أَعْلَمُ أَنَّكَ لِدَاعِيكَ بِمَوْضِعِ إِجَابَةٍ وَ لِلصَّارِخِ إِلَيْكَ بِمَرْصَدِ إِغَاثَةٍ
و من مىدانم كه تو دعاى هر كه بخواندت به مقام اجابت مىگذارى و هر كه تو را فرياد كند كاملا مراقبى و به فريادش مىرسى
وَ أَنَّ فِي اللَّهْفِ إِلَى جُودِكَ وَ الضَّمَانِ بِعِدَتِكَ عِوَضاً مِنْ مَنْعِ الْبَاخِلِينَ وَ مَنْدُوحَةً عَمَّا فِي أَيْدِي الْمُسْتَأْثِرِينَ
و مىدانم كه در تضرع به درگاه جود و كرمت و التزام به وعدهات عوض كاملى است از منع و بخل سفلهگان و بىنيازى از ثروت توانگران خواهد بود
وَ أَنَّكَ لاَ تَحْتَجِبُ عَنْ خَلْقِكَ إِلاَّ أَنْ تَحْجُبَهُمُ الْأَعْمَالُ دُونَكَ
و مىدانم كه تو از خلق پنهان نيستى جز آنكه آرزوها و اعمال ناروا ميان تو و خلق حجاب گردد
وَ قَدْ عَلِمْتُ أَنَّ أَفْضَلَ زَادِ الرَّاحِلِ إِلَيْكَ عَزْمُ إِرَادَةٍ يَخْتَارُكَ بِهَا وَ قَدْ نَاجَاكَ بِعَزْمِ الْإِرَادَةِ قَلْبِي
و مىدانم كه بهترين توشه آنكه بسوى تو سفر كند همانا اراده ثابت است و خالص كه تنها تو را بخواهد و دل من با اراده ثابت با تو راز و نياز مىكند
وَ أَسْأَلُكَ بِكُلِّ دَعْوَةٍ دَعَاكَ بِهَا رَاجٍ بَلَّغْتَهُ أَمَلَهُ أَوْ صَارِخٌ إِلَيْكَ أَغَثْتَ صَرْخَتَهُ أَوْ مَلْهُوفٌ مَكْرُوبٌ فَرَّجْتَ كَرْبَهُ
پس من تو را مىخوانم به آن دعايى كه هر اميدوارى كرد به اميدش رسانيدى و هر فرياد خواهى رابه فريادش رسيدى و هر درمانده اندوهناكى را دلشاد گردانيدى
أَوْ مُذْنِبٌ خَاطِئٌ غَفَرْتَ لَهُ أَوْ مُعَافًى أَتْمَمْتَ نِعْمَتَكَ عَلَيْهِ
و يا مجرم و خطا كار را آمرزيدى يا سلامت يافته را نعمت كامل كردى
أَوْ فَقِيرٌ أَهْدَيْتَ غِنَاكَ إِلَيْهِ وَ لِتِلْكَ الدَّعْوَةِ عَلَيْكَ حَقٌّ وَ عِنْدَكَ مَنْزِلَةٌ
يا فقير را از غناى خود بر او هديه فرستادى و به اينچنين دعاى خالص كه براى تو حق و نزد تو مقامى دارد
إِلاَّ صَلَّيْتَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ قَضَيْتَ حَوَائِجِي حَوَائِجَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ
تو را مىخوانم كه بر محمد (ص) و آلش درود فرستى و حاجتهاى دنيا و آخرت مرا روا سازى
وَ هَذَا رَجَبٌ الْمُرَجَّبُ الْمُكَرَّمُ الَّذِي أَكْرَمْتَنَا بِهِ أَوَّلُ أَشْهُرِ الْحُرُمِ أَكْرَمْتَنَا بِهِ مِنْ بَيْنِ الْأُمَمِ يَا ذَا الْجُودِ وَ الْكَرَمِ
و اين است ماه رجب با عظمت و كرامت و نخستين ماه حرام كه به ما از ميان امتها اكرام كردى اى صاحب جود و كرم
فَنَسْأَلُكَ بِهِ وَ بِاسْمِكَ الْأَعْظَمِ الْأَعْظَمِ الْأَعْظَمِ الْأَجَلِّ الْأَكْرَمِ الَّذِي خَلَقْتَهُ فَاسْتَقَرَّ فِي ظِلِّكَ فَلاَ يَخْرُجُ مِنْكَ إِلَى غَيْرِكَ
پس از تو درخواست مىكنيم به حرمت اين ماه و به اسم اعظم اعظم اعظمت كه بزرگتر و گراميترين نام توست كه آن را آفريدى و در ظل خود آرامش دادى و از تو بسوى غير تو بيرون نگرديد
أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ الطَّاهِرِينَ وَ تَجْعَلَنَا مِنَ الْعَامِلِينَ فِيهِ بِطَاعَتِكَ وَ الْآمِلِينَ فِيهِ بِشَفَاعَتِكَ
كه بر محمد و اهل بيت پاكش درود فرستى و ما را از كسانى كه در اين ماه به طاعتت پرداخته و به شفاعتت چشم اميد دارند قرار دهى
اللَّهُمَّ وَ اهْدِنَا إِلَى سَوَاءِ السَّبِيلِ وَ اجْعَلْ مَقِيلَنَا عِنْدَكَ خَيْرَ مَقِيلٍ فِي ظِلٍّ ظَلِيلٍ
اى خدا و ما را به راه راست هدايت فرما و آرامگاه ما را نزد خود در سايه پاينده خود بهترين منزل قرار ده
فَإِنَّكَ حَسْبُنَا وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ وَ السَّلاَمُ عَلَى عِبَادِهِ الْمُصْطَفَيْنَ وَ صَلَوَاتُهُ (صَلاَتُهُ) عَلَيْهِمْ أَجْمَعِينَ
كه تو ما را كافى و نيكو نگهبانى سلام بر بندگان برگزيده او و تحيت و رحمتهايش بر همه آنان باد
اللَّهُمَّ وَ بَارِكْ لَنَا فِي يَوْمِنَا هَذَا الَّذِي فَضَّلْتَهُ وَ بِكَرَامَتِكَ جَلَّلْتَهُ
اى خدا و بركت ده به ما در اين روز (مبعث) كه آن را فضيلت و كرامت و جلالت بخشيدى
وَ بِالْمَنْزِلِ (الْعَظِيمِ) الْأَعْلَى أَنْزَلْتَهُ صَلِّ عَلَى مَنْ فِيهِ إِلَى عِبَادِكَ أَرْسَلْتَهُ وَ بِالْمَحَلِّ الْكَرِيمِ أَحْلَلْتَهُ
و در بلندترين مقام با عظمتش قرار دادى درود فرست بر آن كسى كه در اين روزش بسوى بندگان به رسالت فرستادى و به محل قرب و كرامتش منزل دادى
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَيْهِ صَلاَةً دَائِمَةً تَكُونُ لَكَ شُكْراً وَ لَنَا ذُخْراً وَ اجْعَلْ لَنَا مِنْ أَمْرِنَا يُسْراً
اى خدا درود فرست بر او درودى كه پيوسته تو راشكر و سپاس باشد و مرا ذخيره و كار ما را آسان گردان
وَ اخْتِمْ لَنَا بِالسَّعَادَةِ إِلَى مُنْتَهَى آجَالِنَا وَ قَدْ قَبِلْتَ الْيَسِيرَ مِنْ أَعْمَالِنَا وَ بَلَّغْتَنَا بِرَحْمَتِكَ أَفْضَلَ آمَالِنَا
و خاتمه كار ما را سعادت گردان تا انتهاى عمر و همانا تو اعمال اندك ما را پذيرفتى و به لطف و رحمتت ما را به بهترين آرزوهايمان رسانيدى
إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ
كه البته تو بر هر چيز توانايى و درود و تحيت فرست بر محمد (ص) و آلش.
مؤلف گويد كه اين دعا را حضرت موسى بن جعفر عليهما السلام خواند در آن روزى كه آن جناب را به جانب بغداد حركت دادند و آن روز بيست و هفتم رجب بود و اين دعا از مذخور ادعيه رجب است
**********
روزه و آن يكى از چهار روزى است كه در تمام سال امتياز دارد براى روزه گرفتن و برابر است با روزه هفتاد سال
**********
سوم زيارتى است كه شيخ مفيد و سيد و شهيد نقل نمودهاند به اين طريق كه چون خواستى در شب مبعث يا روز آن زيارت كنى حضرت امير المؤمنين عليه السلام را بايست بر در قبه شريفه مقابل قبر آن حضرت و بگو
أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ
گواهى مىدهم كه خدايى جز خداى يكتا نيست كه فرد و بىشريك استو گواهى مىدهم كه محمد بنده خاص و رسول اوست
وَ أَنَّ عَلِيَّ بْنَ أَبِي طَالِبٍ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ عَبْدُ اللَّهِ وَ أَخُو رَسُولِهِ
و نيز گواهى مىدهم كه همانا على بن ابى طالب امير اهل ايمان بنده خاص خدا و برادر رسول خداست
وَ أَنَّ الْأَئِمَّةَ الطَّاهِرِينَ مِنْ وُلْدِهِ حُجَجُ اللَّهِ عَلَى خَلْقِهِ
و ائمه طاهرين فرزندانش همه حجتهاى خدا بر خلقاند.
پس داخل شو و بايست نزديك قبر آن حضرت بنحوى كه روى خود را بجانب قبر كرده باشى و قبله را در پشت خود قرار دهى آنگاه صد مرتبه تكبير بگو و بگو
السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ آدَمَ خَلِيفَةِ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ نُوحٍ صَفْوَةِ اللَّهِ
سلام بر تو اى وارث علم آدم خليفة الله سلام بر تو اى وارث حضرت نوح برگزيده خدا
السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ إِبْرَاهِيمَ خَلِيلِ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ مُوسَى كَلِيمِ اللَّهِ
سلام بر تو اى وارث ابراهيم خليل خدا سلام بر تو اى وارث موساى كليم (سخنگوى با) خدا
السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ عِيسَى رُوحِ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ مُحَمَّدٍ سَيِّدِ رُسُلِ اللَّهِ
سلام بر تو اى وارث عيساى روح الله سلام بر تو اى وارث حضرت محمد (ص) سيد رسولان خدا
السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا إِمَامَ الْمُتَّقِينَ
سلام بر تو اى امير اهل ايمان سلام بر تو اى پيشواى متقيان
السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا سَيِّدَ الْوَصِيِّينَ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا وَصِيَّ رَسُولِ رَبِّ الْعَالَمِينَ
سلام بر تو اى سيد جانشينان پيغمبران سلام بر تو اى وصى و جانشين رسول خداى رب العالمين
السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ عِلْمِ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ
سلام بر تو اى وارث علم اولين و آخرين
السَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا النَّبَأُ الْعَظِيمُ السَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الصِّرَاطُ الْمُسْتَقِيمُ
سلام بر تو اى خبر بزرگ عالم سلام بر تو اى راه راست حق
السَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْمُهَذَّبُ الْكَرِيمُ السَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْوَصِيُّ التَّقِيُّ السَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الرَّضِيُّ الزَّكِيُ
سلام بر تو اى پاكيزه و منزه از عيوب و صاحب كرم سلام بر تو اى وصى با تقواى كامل سلام بر تو اى پاك سيرت و پسنديده خدا
السَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْبَدْرُ الْمُضِيءُ السَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الصِّدِّيقُ الْأَكْبَرُ
سلام بر تو اى ماه فروزنده سلام بر تو اى صديق اكبر (بزرگترين مصدق به خدا و عالم غيب)
السَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْفَارُوقُ الْأَعْظَمُ السَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا السِّرَاجُ الْمُنِيرُ
سلام برفارق اعظم (بزرگترين مشخص و حاكم بين حق و باطل) سلام بر تو اى چراغ روشن (علم و ايمان)
السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا إِمَامَ الْهُدَى السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا عَلَمَ التُّقَى السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللَّهِ الْكُبْرَى
سلام بر تو اى پيشواى هدايت سلام بر تو اى نماينده مقام كامل تقوى سلام بر تو اى بزرگترين حجت خدا بر خلق
السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا خَاصَّةَ اللَّهِ وَ خَالِصَتَهُ وَ أَمِينَ اللَّهِ وَ صَفْوَتَهُ وَ بَابَ اللَّهِ وَ حُجَّتَهُ
سلام بر تو اى خاص و خالص خدا و امين و برگزيده او و درگاه خدا و حجت الهى
وَ مَعْدِنَ حُكْمِ اللَّهِ وَ سِرِّهِ وَ عَيْبَةَ عِلْمِ اللَّهِ وَ خَازِنَهُ وَ سَفِيرَ اللَّهِ فِي خَلْقِهِ
و معدن حكم و اسرار الهى و مخزن و خزينهدار علم الهى و سفير خدا در ميان خلق
أَشْهَدُ أَنَّكَ أَقَمْتَ الصَّلاَةَ وَ آتَيْتَ الزَّكَاةَ وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ
گواهى مىدهم كه تو (اركان دين و) نماز را بپا داشتى و زكوة به فقيران دادى و امر به معروف و نهى از منكر فرمودى
وَ اتَّبَعْتَ الرَّسُولَ وَ تَلَوْتَ الْكِتَابَ حَقَّ تِلاَوَتِهِ وَ بَلَّغْتَ عَنِ اللَّهِ
و كاملا رسول اكرم را پيروى كردى و به مقام حقيقت و حد اكمل كتاب خدا را تلاوت كردى و از جانب خدا تبليغ نمودى
وَ وَفَيْتَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَ تَمَّتْ بِكَ كَلِمَاتُ اللَّهِ وَ جَاهَدْتَ فِي اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ
و به عهد خدا وفا كردى و كلمات الله به وجود تو به حد كمال رسيد و در راه دين مجاهده و كوشش را بجاى آوردى
وَ نَصَحْتَ لِلَّهِ وَ لِرَسُولِهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ
و در راه خدا و رسول صلى الله عليه و آله خيرخواه بودى
وَ جُدْتَ بِنَفْسِكَ صَابِراً مُحْتَسِباً مُجَاهِداً عَنْ دِينِ اللَّهِ
و به جان عزيز خود با صبر و رنج و مجاهدت در دفاع از دشمنان دين حق
مُوَقِّياً لِرَسُولِ اللَّهِ طَالِباً مَا عِنْدَ اللَّهِ رَاغِباً فِيمَا وَعَدَ اللَّهُ
و حفظ رسول خدا فداكارى كردى و همه را براى طلب رضاى حق و شوق ثواب و وعده خدا و بر دين حق كه بر آن بودى
وَ مَضَيْتَ لِلَّذِي كُنْتَ عَلَيْهِ شَهِيداً وَ شَاهِداً وَ مَشْهُوداً
از جهان درگذشتى در حالى كه شهيد شدى و شاهد و مشهود خدا بودى
فَجَزَاكَ اللَّهُ عَنْ رَسُولِهِ وَ عَنِ الْإِسْلاَمِ وَ أَهْلِهِ مِنْ صِدِّيقٍ أَفْضَلَ الْجَزَاءِ
پس خدايت از طرف رسول اكرم و دين اسلام و اهل اسلام از اعمال چنين صديقى بهترين پاداش عطا كند
أَشْهَدُ أَنَّكَ كُنْتَ أَوَّلَ الْقَوْمِ إِسْلاَماً وَ أَخْلَصَهُمْ إِيمَاناً وَ أَشَدَّهُمْ يَقِيناً وَ أَخْوَفَهُمْ لِلَّهِ وَ أَعْظَمَهُمْ عَنَاءً
گواهى مىدهم كه تو اول قوم در گرويدن به اسلام بودى و خالصترين ايمان و كاملترين يقين و خداترسترين مردم و پر رنج و مشقتترين اصحاب
وَ أَحْوَطَهُمْ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ
و مراقبترين به حال رسول خدا صلى اللهعليه و آله بودى
وَ أَفْضَلَهُمْ مَنَاقِبَ وَ أَكْثَرَهُمْ سَوَابِقَ وَ أَرْفَعَهُمْ دَرَجَةً وَ أَشْرَفَهُمْ مَنْزِلَةً
و تو در اوصاف كمال از همه اصحاب پيغمبر افضل و سوابق و شرافتت بيشتر و رتبهات بلندتر و منزلتت شريفتر بود
وَ أَكْرَمَهُمْ عَلَيْهِ فَقَوِيتَ (قَوِيتَ) حِينَ وَهَنُوا وَ لَزِمْتَ مِنْهَاجَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ
و تو گراميترين اصحاب رسول خدا بودى تو بودى تنها نيرومند و قوى هنگاميكه سايرين سست و ناپايدار مىگرديدند و تو ملازم طريق رسول صلى الله عليه و آله بودى
وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ كُنْتَ خَلِيفَتَهُ حَقّاً لَمْ تُنَازَعْ بِرَغْمِ الْمُنَافِقِينَ وَ غَيْظِ الْكَافِرِينَ وَ ضِغْنِ الْفَاسِقِينَ
و نيز گواهى مىدهم كه تو به حق و حقيقت جانشين پيغمبر و بدون نزاع به رغم اهل نفاق و خشم كافران و كينه مردم فاسق
وَ قُمْتَ بِالْأَمْرِ حِينَ فَشِلُوا وَ نَطَقْتَ حِينَ تَتَعْتَعُوا وَ مَضَيْتَ بِنُورِ اللَّهِ إِذْ وَقَفُوا فَمَنِ اتَّبَعَكَ فَقَدِ اهْتَدَى (هُدِيَ)
و تو به امر رواج دين قيام كردى هنگامى كه ديگران ترسان و هراسان شدند تو هنگامى كه قوم عاجز از گفتار مىشدند تو گويا به حقايق دين بودى و با نور الهى هنگامى كه ديگران درمىماندند تو در مىگذشتى پس هر كس تو را پيروى كرد بحقيقت هدايت يافت
كُنْتَ أَوَّلَهُمْ كَلاَماً وَ أَشَدَّهُمْ خِصَاماً وَ أَصْوَبَهُمْ مَنْطِقاً وَ أَسَدَّهُمْ رَأْياً
تو اول قوم در سخن و بيان حقايق و نيرومندترين آنان در هنگام جنگ و نبرد با دشمن بودى و رأى تو محكمترين آراء
وَ أَشْجَعَهُمْ قَلْباً وَ أَكْثَرَهُمْ يَقِيناً وَ أَحْسَنَهُمْ عَمَلاً وَ أَعْرَفَهُمْ بِالْأُمُورِ
و دلت شجاعترين دلها يقينت بيشتر و عملت نيكوتر و شناساترين اصحاب (به امور علمى و اجتماعى)
كُنْتَ لِلْمُؤْمِنِينَ أَباً رَحِيماً إِذْ صَارُوا عَلَيْكَ عِيَالاً فَحَمَلْتَ أَثْقَالَ مَا عَنْهُ ضَعُفُوا
تو براى اهل ايمان پدرى مهربان بودى كه آنان را به منزله خاندان خود مىشمردى كارهاى سنگين كه در تحملش ناتوان بودند تو بر دوش مىگرفتى
وَ حَفِظْتَ مَا أَضَاعُوا وَ رَعَيْتَ مَا أَهْمَلُوا وَ شَمَّرْتَ إِذْ جَبَنُوا وَ عَلَوْتَ إِذْ هَلِعُوا وَ صَبَرْتَ إِذْ جَزِعُوا
و آنچه را كه ديگران ضايع و مهمل مىگذاشتند تو آن را حفظ و رعايت مىكردى هنگامى كه آنها ترسان و گريزان بودند تو دليرانه آهنگ مىنمودى و چون ديگران هراس و جزع مىكردند تو با علو همت شكيبا بودى
كُنْتَ عَلَى الْكَافِرِينَ عَذَاباً صَبّاً وَ غِلْظَةً وَ غَيْظاً وَ لِلْمُؤْمِنِينَ غَيْثاً وَ خِصْباً وَ عِلْماً
تو بر كافران عذاب اليم و سخت و خشمناك بودى و بر اهل ايمان باران رحمت نعمت و بحر علم و دانش بودى
لَمْ تُفْلَلْ حُجَّتُكَ وَ لَمْ يَزِغْ قَلْبُكَ وَ لَمْ تَضْعُفْ بَصِيرَتُكَ وَ لَمْ تَجْبُنْ نَفْسُكَ
حجت و برهان تو هرگز كند نداشت قلب پاك منورت ابدا زيغ و تاريكى نيافت و ديده بصيرتت هرگز ضعيف نگشت و روان پاكت هرگز جبن و هراس نداشت
كُنْتَ كَالْجَبَلِ لاَ تُحَرِّكُهُ الْعَوَاصِفُ وَ لاَ تُزِيلُهُ الْقَوَاصِفُ
تو مانند كوهى بودى كه ابدا از بادهاى تند نلرزد و از صرصر سخت از پا در نيايد
كُنْتَ كَمَا قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ قَوِيّاً فِي بَدَنِكَ
تو چنان بودى كه رسول خدا صلى الله عليه و آله در وصفت فرموددر جسم نيرومند
مُتَوَاضِعاً فِي نَفْسِكَ عَظِيماً عِنْدَ اللَّهِ كَبِيراً فِي الْأَرْضِ جَلِيلاً فِي السَّمَاءِ
در نفس قدسى متواضع در نزد خدا عظيم الشأن در روى زمين بزرگ در اهل آسمان با جلال
لَمْ يَكُنْ لِأَحَدٍ فِيكَ مَهْمَزٌ وَ لاَ لِقَائِلٍ فِيكَ مَغْمَزٌ وَ لاَ لِخَلْقٍ فِيكَ مَطْمَعٌ وَ لاَ لِأَحَدٍ عِنْدَكَ هَوَادَةٌ
در شخص تو بر احدى جاى نكتهگيرى و عيب جويى وجود ندارد نه مردم طماع در تو طمع توانند كرد و نه نابجا و ناحق كسى به تو اميدى تواند داشت
يُوجَدُ الضَّعِيفُ الذَّلِيلُ عِنْدَكَ قَوِيّاً عَزِيزاً حَتَّى تَأْخُذَ لَهُ بِحَقِّهِ
مردم خوار و ناتوان نزد تو عزيز و توانايند تا آنكه حق آنان را از سركشان قوى بگيرى
وَ الْقَوِيُّ الْعَزِيزُ عِنْدَكَ ضَعِيفاً (ذَلِيلاً) حَتَّى تَأْخُذَ مِنْهُ الْحَقَ
و مردم قوى و با عز و اقتدار نزد تو خوار و ذليلند تا آنكه حق مظلومان را از آن ظالمان بازستانى
الْقَرِيبُ وَ الْبَعِيدُ عِنْدَكَ فِي ذَلِكَ سَوَاءٌ
نزد تو در حكم مذكور دور و نزديك يكسانند
شَأْنُكَ الْحَقُّ وَ الصِّدْقُ وَ الرِّفْقُ وَ قَوْلُكَ حُكْمٌ وَ حَتْمٌ وَ أَمْرُكَ حِلْمٌ وَ عَزْمٌ
شأن و كار تو حق و صدق و مرافقت است و سخن تو حكم خدا است شأن و خلق تو حلم و بردبارى و عزم ثابت است
وَ رَأْيُكَ عِلْمٌ وَ حَزْمٌ (وَ جَزْمٌ) اعْتَدَلَ بِكَ الدِّينُ وَ سَهُلَ بِكَ الْعَسِيرُ وَ أُطْفِئَتْ بِكَ النِّيرَانُ وَ قَوِيَ بِكَ الْإِيمَانُ
و رأى تو علم مآل انديشى است دين اسلام به وجود تو عدل و استحكام يافت و هر امر مشكل به دست تو آسان گشت آتش جنگ و فتنهها به نيروى تو خاموش گرديد و ايمان بواسطه تو قوت گرفت
وَ ثَبَتَ بِكَ الْإِسْلاَمُ وَ هَدَّتْ مُصِيبَتُكَ الْأَنَامَ فَإِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ
و اسلام ثبات يافت مصيبت تو خانه خلق را ويران ساخت بارى ما همه از جانب خدا آمده و بسوى او باز مىگرديم
لَعَنَ اللَّهُ مَنْ قَتَلَكَ وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ خَالَفَكَ وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنِ افْتَرَى عَلَيْكَ وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ ظَلَمَكَ وَ غَصَبَكَ حَقَّكَ
خدا لعنت كند آنكه تو را شهيد كرد و خدا لعنت كند آنكس كه با تو مخالفت نمود و خدا لعنت كند آنكس را كه بر تو افترا بست و خدا لعنت كند آنان را كه به تو ظلم و ستم كردند و حق تو را غصب كردند
وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ بَلَغَهُ ذَلِكَ فَرَضِيَ بِهِ إِنَّا إِلَى اللَّهِ مِنْهُمْ بُرَآءُ
و خدا لعنت كند آنكس را اين خبر به او رسيد راضى و شادمان گرديد ما از آنان به درگاه خدا بيزارى مىجوييم
لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً خَالَفَتْكَ وَ جَحَدَتْ وِلاَيَتَكَ وَ تَظَاهَرَتْ عَلَيْكَ وَ قَتَلَتْكَ وَ حَادَتْ عَنْكَ وَ خَذَلَتْكَ
خدا لعنت كند امتى را كه با تو مخالفت كرد و مقام ولايتت را انكار نمود و بر عليه تو همدست شدند و به قتل تو برخاستند و راه خلق را بسوى تو بستند و تو را مخذول و خوار داشتند
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي جَعَلَ النَّارَ مَثْوَاهُمْ وَ بِئْسَ الْوِرْدُ الْمَوْرُودُ
سپاس خداى را كه آتش دوزخ را مأواى آنان كرد كه بسيار بد منزلگاهى است براى واردانش
أَشْهَدُ لَكَ يَا وَلِيَّ اللَّهِ وَ وَلِيَّ رَسُولِهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ بِالْبَلاَغِ وَ الْأَدَاءِ (وَ النَّصِيحَةِ)
گواهى مىدهم براى تو اى ولى خدا و رسول او صلى الله عليه و آله كه تو تبليغ دين و اداء وظيفهامامت كردى
وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ حَبِيبُ (جَنْبُ) اللَّهِ وَ بَابُهُ وَ أَنَّكَ جَنْبُ (حَبِيبُ) اللَّهِ وَ وَجْهُهُ الَّذِي مِنْهُ يُؤْتَى
و نيز گواهى مىدهم كه تو دوستدار و محبوب خدايى و درگاه رحمت خدا هستى و همانا تو جنب حق و وجه خدا و همانا تو آن جنب الله و وجه اللهى كه از آن جانب و از آن وجه بسوى خدا توجه بايد كرد
وَ أَنَّكَ سَبِيلُ اللَّهِ وَ أَنَّكَ عَبْدُ اللَّهِ وَ أَخُو رَسُولِهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ
و توئى راه خدا و توئى بنده خاص خدا و برادر رسول خدا صلى الله عليه و آله
أَتَيْتُكَ زَائِراً لِعَظِيمِ حَالِكَ وَ مَنْزِلَتِكَ عِنْدَ اللَّهِ وَ عِنْدَ رَسُولِهِ مُتَقَرِّباً إِلَى اللَّهِ بِزِيَارَتِكَ
من به زيارت تو آمدهام بواسطه شأن عظيم و قرب و منزلتى كه تو را نزد خدا و نزد رسول اوست و به زيارتت تقرب به خدا مىجويم
رَاغِباً إِلَيْكَ فِي الشَّفَاعَةِ أَبْتَغِي بِشَفَاعَتِكَ خَلاَصَ نَفْسِي مُتَعَوِّذاً بِكَ مِنَ النَّارِ
و شوق و رغبت به شفاعتت دارم كه به آن شفاعت نجات و خلاصى خود را از آتش دوزخ در پناه تو مىطلبم
هَارِباً مِنْ ذُنُوبِيَ الَّتِي احْتَطَبْتُهَا عَلَى ظَهْرِي فَزِعاً إِلَيْكَ رَجَاءَ رَحْمَةِ رَبِّي
و از گناهانم كه بارى سنگين بر پشت خود افكندهام فرار مىكنم در حالتى كه با جزع و زارى بسوى تو و اميدوارى به رحمت پروردگارم
أَتَيْتُكَ أَسْتَشْفِعُ بِكَ يَا مَوْلاَيَ إِلَى اللَّهِ وَ أَتَقَرَّبُ بِكَ إِلَيْهِ لِيَقْضِيَ بِكَ حَوَائِجِي
به درگاهت آمدهام كه مرا شفاعت كنى اى مولاى من نزد خدا بواسطه تو شفاعت و تقرب مىجويم تا حوايجم برآورده شود
فَاشْفَعْ لِي يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ إِلَى اللَّهِ فَإِنِّي عَبْدُ اللَّهِ وَ مَوْلاَكَ وَ زَائِرُكَ
پس تو اى امير اهل ايمان مرا نزد خدا شفاعت فرما كه من خدا را بنده (پر گناه) و تو را دوستدار و زوارم
وَ لَكَ عِنْدَ اللَّهِ الْمَقَامُ الْمَعْلُومُ وَ الْجَاهُ الْعَظِيمُ وَ الشَّأْنُ الْكَبِيرُ وَ الشَّفَاعَةُ الْمَقْبُولَةُ
و تو را هم نزد خدا مقام تقرب معلوم و جاه و منزلت و شأن كبير است و عظيم و شفاعتت نزد حق مقبول و پذيرفته است
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ صَلِّ عَلَى عَبْدِكَ وَ أَمِينِكَ الْأَوْفَى
خدايا درود و رحمت فرست بر محمد (ص) و آل محمد (ع) و درود فرست بر بنده خاص و امين سر كامل خود
وَ عُرْوَتِكَ الْوُثْقَى وَ يَدِكَ الْعُلْيَا وَ كَلِمَتِكَ الْحُسْنَى وَ حُجَّتِكَ عَلَى الْوَرَى وَ صِدِّيقِكَ الْأَكْبَرِ
و رشته محكم و دست بالا و كلمه نيكوتر و حجت تو بر خلق و بزرگترين تصديق كننده تو
سَيِّدِ الْأَوْصِيَاءِ وَ رُكْنِ الْأَوْلِيَاءِ وَ عِمَادِ الْأَصْفِيَاءِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ يَعْسُوبِ الْمُتَّقِينَ وَ قُدْوَةِ الصِّدِّيقِينَ وَ إِمَامِ الصَّالِحِينَ
سيد اوصياء و ركن و عماد اولياء برگزيدگان حضرت امير المؤمنين و پيشواى متقين و بزرگ راستگويان با ايمان و امام صالحان
الْمَعْصُومِ مِنَ الزَّلَلِ وَ الْمَفْطُومِ مِنَ الْخَلَلِ وَ الْمُهَذَّبِ مِنَ الْعَيْبِ وَ الْمُطَهَّرِ مِنَ الرَّيْبِ
معصوم از خطاء و لغزش و خلل و پاكيزهاز عيب و پاك از شك و ريب
أَخِي نَبِيِّكَ وَ وَصِيِّ رَسُولِكَ وَ الْبَائِتِ عَلَى فِرَاشِهِ وَ الْمُوَاسِي لَهُ بِنَفْسِهِ وَ كَاشِفِ الْكَرْبِ عَنْ وَجْهِهِ
برادر رسول تو و وصى او و آنكه در فراش پيغمبرت خفت و جان را نثار او كرد و رافع و دافع هم و غم و رنج و تعب از پيغمبر
الَّذِي جَعَلْتَهُ سَيْفاً لِنُبُوَّتِهِ وَ مُعْجِزاً لِرِسَالَتِهِ وَ دِلاَلَةً وَاضِحَةً لِحُجَّتِهِ
آن كسى كه او را شمشير تبليغ نبوت و معجزه مقام رسالت قرار دادى و دليل روشن بر حقانيت حجتهاى حق
وَ حَامِلاً لِرَايَتِهِ وَ وِقَايَةً لِمُهْجَتِهِ وَ هَادِياً لِأُمَّتِهِ وَ يَداً لِبَأْسِهِ
براى نگهدارى پرچم دين رسول و حفاظت قلب منور او و هادى امت و بازوى تواناى قوه دفاع
وَ تَاجاً لِرَأْسِهِ وَ بَاباً لِنَصْرِهِ وَ مِفْتَاحاً لِظَفَرِهِ
و تاج عزت و سلطنت بر سر پيغمبر درگاه فتح و نصرت او و كليد فيروزى پيغمبر گشت
حَتَّى هَزَمَ جُنُودَ الشِّرْكِ بِأَيْدِكَ وَ أَبَادَ عَسَاكِرَ الْكُفْرِ بِأَمْرِكَ
تا آنجا كه سپاهيان شرك را به يارى تو درهم شكست و لشكريان كفر را به فرمان تو با جان نثارى در راه رضاى تو و رضاى پيغمبرت همه را به هلاكت رسانيد
وَ بَذَلَ نَفْسَهُ فِي مَرْضَاتِكَ وَ مَرْضَاةِ رَسُولِكَ وَ جَعَلَهَا وَقْفاً عَلَى طَاعَتِهِ وَ مِجَنّاً دُونَ نَكْبَتِهِ
و نفس قدسى خود را وقف طاعت رسول (ص) و سپر بر دفع آلام نكبات از وجود او گردانيد
حَتَّى فَاضَتْ نَفْسُهُ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فِي كَفِّهِ وَ اسْتَلَبَ بَرْدَهَا وَ مَسَحَهُ عَلَى وَجْهِهِ
تا روزى كه هنگام رحلت پيغمبر صلى الله عليه و آله بر دست او جان به حق تسليم كرد و با حال سرد شدن جسد مطهرش سردى بدن را ربود و به دست مسح بر صورت پيغمبر اكرم فرمود
وَ أَعَانَتْهُ مَلاَئِكَتُكَ عَلَى غُسْلِهِ وَ تَجْهِيزِهِ وَ صَلَّى عَلَيْهِ وَ وَارَى شَخْصَهُ
و آنگاه در غسل و تجهيز رسول (ص) فرشتگان كمك او بودند و او بر پيغمبر خدا نماز خواند و جسد پاكش را در قبر پنهان كرد
وَ قَضَى دَيْنَهُ وَ أَنْجَزَ وَعْدَهُ وَ لَزِمَ عَهْدَهُ وَ احْتَذَى مِثَالَهُ
و دين او را ادا نمود وعده او را انجام داد عهد و پيمانش را ملازمت فرمود و مطابق رويه پيغمبر كاملا رفتار كرد
وَ حَفِظَ وَصِيَّتَهُ وَ حِينَ وَجَدَ أَنْصَاراً نَهَضَ مُسْتَقِلاًّ بِأَعْبَاءِ الْخِلاَفَةِ مُضْطَلِعاً بِأَثْقَالِ الْإِمَامَةِ
و وصيتش را حفظ فرمود و هنگامى كه يار و انصار يافت به استقلال مقام خلافت خود و تحمل شدايد سلطنت با عدل و داد كامل قيام فرمود
فَنَصَبَ رَايَةَ الْهُدَى فِي عِبَادِكَ وَ نَشَرَ ثَوْبَ الْأَمْنِ فِي بِلاَدِكَ وَ بَسَطَ الْعَدْلَ فِي بَرِيَّتِكَ
پس پرچم هدايت ميان بندگان تو برافراشت و در تمام بلاد اسلام لباس امن و امان در پوشانيد و بساط عدل و داد را ميان خلق بگسترد
وَ حَكَمَ بِكِتَابِكَ فِي خَلِيقَتِكَ وَ أَقَامَ الْحُدُودَ وَ قَمَعَ الْجُحُودَ وَ قَوَّمَ الزَّيْغَ
و به كتاب تو در بين بندگانت حكم فرمود و حدود الهى را اقامه و اجراء كرد و ريشه كفر و جحود را بركند شك و شبهات زيغ و ضلالت را اصلاح فرمود
وَ سَكَّنَ الْغَمْرَةَ وَ أَبَادَ الْفَتْرَةَ وَ سَدَّ الْفُرْجَةَ وَ قَتَلَ النَّاكِثَةَ وَ الْقَاسِطَةَ وَ الْمَارِقَةَ
فتنه و پراكندگى امت را آرام و سستىو ضعف اسلام را نابود و شكاف و رخنههاى دشمنان را مسدود كرد و با عهد شكنان و بيدادگران و مرتدان از دين قتال كرد
وَ لَمْ يَزَلْ عَلَى مِنْهَاجِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ وَتِيرَتِهِ وَ لُطْفِ شَاكِلَتِهِ وَ جَمَالِ سِيرَتِهِ
و پيوسته بر روش و طريقه پيغمبر صلى الله عليه و آله بود و بر لطف و عواطف صورت و حسن و جمال سيرت رسول
مُقْتَدِياً بِسُنَّتِهِ مُتَعَلِّقاً بِهِمَّتِهِ مُبَاشِراً لِطَرِيقَتِهِ وَ أَمْثِلَتُهُ نَصْبُ عَيْنَيْهِ
و پيرو سنت و همى علاقهمند بهمت و افكار بلند آن حضرت و ملازم طريقت وى بود و امثال و مقاصد عالى رسول نصب العينش بود
يَحْمِلُ عِبَادَكَ عَلَيْهَا وَ يَدْعُوهُمْ إِلَيْهَا إِلَى أَنْ خُضِبَتْ شَيْبَتُهُ مِنْ دَمِ رَأْسِهِ
و بندگان تو را بر آن مقاصد واميداشت و دعوت مىكرد تا هنگامى كه محاسن مباركش به خون سرش خضاب شد
اللَّهُمَّ فَكَمَا لَمْ يُؤْثِرْ فِي طَاعَتِكَ شَكّاً عَلَى يَقِينٍ وَ لَمْ يُشْرِكْ بِكَ طَرْفَةَ عَيْنٍ
پروردگارا چنانكه او هيچگاه شك را بر يقين مقدم نداشت و يك لحظه به تو مشرك نگشت
صَلِّ عَلَيْهِ صَلاَةً زَاكِيَةً نَامِيَةً يَلْحَقُ بِهَا دَرَجَةَ النُّبُوَّةِ فِي جَنَّتِكَ وَ بَلِّغْهُ مِنَّا تَحِيَّةً وَ سَلاَماً
تو هم درود و رحمت فرست بر او رحمتى با نشو و نما كه به آن رحمت در بهشت ابدت به مقام نبوت در پيوندد و سلام و تحيت ما را هم به آن حضرت برسان
وَ آتِنَا مِنْ لَدُنْكَ فِي مُوَالاَتِهِ فَضْلاً وَ إِحْسَاناً وَ مَغْفِرَةً وَ رِضْوَاناً
و به ما در راه محبت او فضل و احسان و آمرزش و خشنودى خود را عطا فرما
إِنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْجَسِيمِ بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
زيرا تو اى خدا صاحب فضل بزرگ و لطف بىنهايت هستى به حق رحمت نامنتهايت اى مهربانترين مهربانان عالم.
پس ببوس ضريح را و روى راست خود را بگذار بر آن و بعد از آن روى چپ را و ميل كن به سمت قبله و نماز زيارت بجاى آور و آنچه خواهى بعد از نماز دعا كن و بگو بعد از فرستادن تسبيح زهرا عليها السلام
اللَّهُمَّ إِنَّكَ بَشَّرْتَنِي عَلَى لِسَانِ نَبِيِّكَ وَ رَسُولِكَ مُحَمَّدٍ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ
پروردگارا تو مرا بر زبان مبارك پيغمبر و فرستاده خود حضرت محمد صلوات الله عليه و آله بشارت دادى
فَقُلْتَ وَ بَشِّرِ الَّذِينَ آمَنُوا أَنَّ لَهُمْ قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَ رَبِّهِمْ
كه در كتاب خود فرمودى و اى رسول ما بشارت ده آنان كه ايمان آوردند كه آنها را نزد خدا قدم صدق است
اللَّهُمَّ وَ إِنِّي مُؤْمِنٌ بِجَمِيعِ أَنْبِيَائِكَ وَ رُسُلِكَ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِمْ
پروردگارا و من البته به جميع پيمبران و رسولانت صلوات الله عليهم ايمان دارم
فَلاَ تَقِفْنِي بَعْدَ مَعْرِفَتِهِمْ مَوْقِفاً تَفْضَحُنِي فِيهِ عَلَى رُءُوسِ الْأَشْهَادِ بَلْ قِفْنِي مَعَهُمْ وَ تَوَفَّنِي عَلَى التَّصْدِيقِ بِهِمْ
پس بعد از آنكه معرفت به آنها يافتهام مرا در موقفى كه آنجا مرا رسوا كنى نگاه مدار بلكه مرا با رسولانت به موقف كرامت بدار و مرا باتصديق و ايمان به آنها بميران
اللَّهُمَّ وَ أَنْتَ خَصَصْتَهُمْ بِكَرَامَتِكَ وَ أَمَرْتَنِي بِاتِّبَاعِهِمْ
پروردگارا و تو خود آن رسولان را مخصوص به كرامت خود فرمودى و مرا به پيروى آنان امر كردى
اللَّهُمَّ وَ إِنِّي عَبْدُكَ وَ زَائِرُكَ مُتَقَرِّباً إِلَيْكَ بِزِيَارَةِ أَخِي رَسُولِكَ
پروردگارا و من بنده تو و زوار توام كه بسوى تو بواسطه زيارت برادر رسولت تقرب مىجويم
وَ عَلَى كُلِّ مَأْتِيٍّ وَ مَزُورٍ حَقٌّ لِمَنْ أَتَاهُ وَ زَارَهُ وَ أَنْتَ خَيْرُ مَأْتِيٍّ وَ أَكْرَمُ مَزُورٍ
و هر كه به درگاه كسى و زيارت كسى آيد بر آنكس حق خواهد داشت و تو بهتر و كريمتر كسى هستى كه به درگاه و زيارتش آيند
فَأَسْأَلُكَ يَا اللَّهُ يَا رَحْمَانُ يَا رَحِيمُ يَا جَوَادُ يَا مَاجِدُ يَا أَحَدُ يَا صَمَدُ
پس از تو درخواست مىكنم اى خدا اى بخشنده مهربان اى صاحب جود و مجد و كرم اى خداى فرد غنى الذات
يَا مَنْ لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ
اى آنكه نه تو را فرزندى است و نه فرزند كسى و نه تو را احدى مثل و مانند است
وَ لَمْ يَتَّخِذْ صَاحِبَةً وَ لاَ وَلَداً أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
و نه زن و فرزندى از تو درخواست مىكنم كه درود بر محمد و آلش فرستى
وَ أَنْ تَجْعَلَ تُحْفَتَكَ إِيَّايَ مِنْ زِيَارَتِي أَخَا رَسُولِكَ فَكَاكَ رَقَبَتِي مِنَ النَّارِ
و تحفه و ثواب زيارت برادر رسولت را بر من آزاديم از آتش دوزخ قرار دهى
وَ أَنْ تَجْعَلَنِي مِمَّنْ يُسَارِعُ فِي الْخَيْرَاتِ وَ يَدْعُوكَ رَغَباً وَ رَهَباً وَ تَجْعَلَنِي لَكَ مِنَ الْخَاشِعِينَ
و مرا از آنان كه در كارهاى خير سرعت مىكنند مقرر فرمايى و از آنان كه با شوق و رغبت و ترس و هيبت تو را به دعا مىخوانند و از اهل خضوع و خشوع گردانى
اللَّهُمَّ إِنَّكَ مَنَنْتَ عَلَيَّ بِزِيَارَةِ مَوْلاَيَ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وَ وِلاَيَتِهِ وَ مَعْرِفَتِهِ
پروردگارا تو به نعمت زيارت مولايم على بن ابى طالب و به ولايت و معرفتش بر من منت گزاردى
فَاجْعَلْنِي مِمَّنْ يَنْصُرُهُ وَ يَنْتَصِرُ بِهِ وَ مُنَّ عَلَيَّ بِنَصْرِكَ لِدِينِكَ
پس كرم فرما و مرا از ياران و ناصران او در دين تو و از يارى طلبان از حضرتش براى دين خود بگردان
اللَّهُمَّ وَ اجْعَلْنِي مِنْ شِيعَتِهِ وَ تَوَفَّنِي عَلَى دِينِهِ
پروردگارا و مرا از شيعيانش قرار ده و بر دين و آيين او بميران
اللَّهُمَّ أَوْجِبْ لِي مِنَ الرَّحْمَةِ وَ الرِّضْوَانِ وَ الْمَغْفِرَةِ وَ الْإِحْسَانِ وَ الرِّزْقِ الْوَاسِعِ الْحَلاَلِ الطَّيِّبِ مَا أَنْتَ أَهْلُهُ
پروردگارا از رحمت (نامنتها) و خشنودى و مغفرت و احسان بر من نصيبى لازم گردان و رزق وسيع حلال پاكيزه و آنچه تو را سزد به من عطا فرما
يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ
اى مهربانترين مهربانان عالم و ستايش مخصوص خداى آفريننده عالم است.
مؤلف گويد كه در روايت معتبر منقول است كه حضرت خضر عليه السلام در روز شهادت حضرت امير المؤمنين عليه السلام گريه كنان و استرجاع گويان بسرعت آمد و ايستاد بر در خانه امير المؤمنين عليه السلام پس گفت
رَحِمَكَ اللَّهُ يَا أَبَا الْحَسَنِ كُنْتَ أَوَّلَ الْقَوْمِ إِسْلاَماً وَ أَخْلَصَهُمْ إِيمَاناً وَ أَشَدَّهُمْ يَقِيناً وَ أَخْوَفَهُمْ لِلَّهِ
خدا تو را رحمت فرستد اى ابا الحسن تو بودى اول قوم در اسلام و خالصترين ايشان در ايمان و محكمترين آنها در يقين و صاحب خوفترشان براى حق
و شمرد بسيارى از فضائل آن حضرت را قريب به همين عباراتى كه در همين زيارت مذكور است پس اگر در اين روز اين زيارت نيز خوانده شود مناسب است و اصل آن كلمات كه بمنزله زيارت روز شهادت است در هديه ذكر كردهايم هر كه خواهد به آنجا رجوع كند و نيز بدان كه ما پيش از اين در ضمن اعمال شب مبعث كلامى از رحله ابن بطوطه نقل كرديم كه متعلق بود به اين روضه شريفه صلوات الله على مشرفها شايسته است به آنجا رجوع شود
**********
زيارت حضرت رسول صلى الله عليه و آله از بعيد علامه مجلسى در زاد المعاد در اعمال عيد مولود كه روز هفدهم ربيع الاول است فرموده شيخ مفيد و شهيد و سيد بن طاوس رحمهم الله گفتهاند كه چون در غير مدينه طيبه خواهى كه حضرت رسول صلى الله عليه و آله را زيارت كنى غسل بكن و شبيه به قبر در پيش روى خود بساز و اسم مبارك آن حضرت را بر آن بنويس و بايست و دل خود را متوجه آن حضرت گردان و بگو
أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ
شهادت مىدهم كه خدايى جز خدا كه يگانه و بىشريك است موجود نيست
وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ وَ أَنَّهُ سَيِّدُ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ وَ أَنَّهُ سَيِّدُ الْأَنْبِيَاءِ وَ الْمُرْسَلِينَ
و شهادت مىدهم كه محمد (ص) بنده خدا و رسول اوست و محققا او سيد خلق اولين و آخرين است و بىشك او سيد پيغمبران و رسولان الهى است
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَيْهِ وَ عَلَى أَهْلِ بَيْتِهِ الْأَئِمَّةِ الطَّيِّبِينَ
پروردگارا درود فرست بر اوو بر اهل بيتش كه پيشوايان پاكان عالمند.
پس بگو
السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا خَلِيلَ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا نَبِيَّ اللَّهِ
سلام بر تو اى رسول خدا سلام بر تو اى خليل خدا سلام بر تو اى خبر دهنده از خدا
السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا صَفِيَّ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا رَحْمَةَ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا خِيَرَةَ اللَّهِ
سلام بر تو اى برگزيده خدا سلام بر تو اى رحمت خدا بر خلق سلام بر تو اى مختار خدا از بندگان
السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا حَبِيبَ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا نَجِيبَ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا خَاتَمَ النَّبِيِّينَ
سلام بر تو اى دوست خدا سلام بر تو اى نجيب و شريفترين خلق نزد خدا سلام بر تو اى خاتم پيغمبران
السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا سَيِّدَ الْمُرْسَلِينَ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا قَائِماً بِالْقِسْطِ
خدا سلام بر تو اى سيد رسولان خدا سلام بر تو اى آنكه اساس عدل را بر پا داشتى
السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا فَاتِحَ الْخَيْرِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا مَعْدِنَ الْوَحْيِ وَ التَّنْزِيلِ
سلام بر تو اى فاتح هر خير و سعادت سلام بر تو اى معدن وحى خدا و نزول فرشتگان
السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا مُبَلِّغاً عَنِ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا السِّرَاجُ الْمُنِيرُ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا مُبَشِّرُ
سلام بر تو اى تبليغ كننده احكام الهى سلام بر تو اى چراغ روشن (علوم آسمانى) سلام بر تو اى بشارت آورنده رحمت به خلق
(السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا نَذِيرُ) السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا مُنْذِرُ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا نُورَ اللَّهِ الَّذِي يُسْتَضَاءُ بِهِ
سلام بر تو اى ترساننده خلق از عذاب خدا سلام بر تو اى انذار كننده امت سلام بر تو اى نور خدا كه خلق بدان نور روشنى (علم و ايمان) مىيابند
السَّلاَمُ عَلَيْكَ وَ عَلَى أَهْلِ بَيْتِكَ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ الْهَادِينَ الْمَهْدِيِّينَ
سلام بر تو و بر اهل بيتت كه پاكيزه طينت و پاك گوهر و راهنما و راه يافتگان بسوى خدايند
السَّلاَمُ عَلَيْكَ وَ عَلَى جَدِّكَ عَبْدِ الْمُطَّلِبِ وَ عَلَى أَبِيكَ عَبْدِ اللَّهِ
سلام بر تو و بر جدت حضرت عبد المطلب و بر پدرت حضرت عبد الله
السَّلاَمُ عَلَى أُمِّكَ آمِنَةَ بِنْتِ وَهْبٍ السَّلاَمُ عَلَى عَمِّكَ حَمْزَةَ سَيِّدِ الشُّهَدَاءِ السَّلاَمُ عَلَى عَمِّكَ الْعَبَّاسِ بْنِ عَبْدِ الْمُطَّلِبِ
سلام بر مادرت آمنه بنت وهب سلام بر عموى تو حضرت حمزه سيد الشهداء سلام بر عموى تو عباس بن عبد المطلب
السَّلاَمُ عَلَى عَمِّكَ وَ كَفِيلِكَ أَبِي طَالِبٍ السَّلاَمُ عَلَى ابْنِ عَمِّكَ جَعْفَرٍ الطَّيَّارِ فِي جِنَانِ الْخُلْدِ
سلام بر عموى تو و كفيل تو حضرت ابو طالب سلام بر پسر عمويت جعفر طيار كه در بهشت ابد به پرواز است
السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا مُحَمَّدُ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا أَحْمَدُ
سلام بر تو اى محمد (ص) سلام بر تو اى احمد
السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللَّهِ عَلَى الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ وَ السَّابِقَ إِلَى طَاعَةِ رَبِّ الْعَالَمِينَ
سلام بر تو اى حجت خدا بر خلق اولين و آخرين كه به طاعت خدا از همه سبقت گرفتى
وَ الْمُهَيْمِنَ عَلَى رُسُلِهِ وَ الْخَاتِمَ لِأَنْبِيَائِهِ وَ الشَّاهِدَ عَلَى خَلْقِهِ وَ الشَّفِيعَ إِلَيْهِ
و بر جميع انبياء و رسل تفوق و برترى يافتى و خاتم انبياء شدى و شاهد بر تمام خلق گرديدى و شفيع خلق بسوى خدا
وَ الْمَكِينَ لَدَيْهِ وَ الْمُطَاعَ فِي مَلَكُوتِهِ
و صاحب منزلت نزد خدا و مطيع فرشتگان در عالم ملكوت خدا
الْأَحْمَدَ مِنَ الْأَوْصَافِ الْمُحَمَّدَ لِسَائِرِ الْأَشْرَافِ الْكَرِيمَ عِنْدَ الرَّبِّ وَ الْمُكَلَّمَ مِنْ وَرَاءِ الْحُجُبِ
و داراى پسنديدهترين اوصاف و صاحب بهترين شرافت و كرامت نزد خدا اى آنكه از پس حجابهاى نور خدا را با تو تكلم است
الْفَائِزَ بِالسِّبَاقِ وَ الْفَائِتَ عَنِ اللِّحَاقِ
و تو را فيروزى تقدم بر خلق است و كسى را ياراى الحاق به تو نيست
تَسْلِيمَ عَارِفٍ بِحَقِّكَ مُعْتَرِفٍ بِالتَّقْصِيرِ فِي قِيَامِهِ بِوَاجِبِكَ غَيْرِ مُنْكِرٍ مَا انْتَهَى إِلَيْهِ مِنْ فَضْلِكَ
سلامى به تو مىفرستم كه آن سلام از روى معرفت به مقام توست و باز معترفم به تقصير در اداى حق تو و قيام به واجب آن و هرگز انكار مقام فضيلت تو را كه منتها اليه هر فضل و كمال است نمىكنم
مُوقِنٍ بِالْمَزِيدَاتِ مِنْ رَبِّكَ مُؤْمِنٍ بِالْكِتَابِ الْمُنْزَلِ عَلَيْكَ مُحَلِّلٍ حَلاَلَكَ مُحَرِّمٍ حَرَامَكَ
و يقين به مزيد عنايت خدا در حق شما دارم و به كتاب آسمانى قرآن كه به تو نازل گرديد ايمان دارم حلال شما را حلال و حرامت را حرام مىدانم
أَشْهَدُ يَا رَسُولَ اللَّهِ مَعَ كُلِّ شَاهِدٍ وَ أَتَحَمَّلُهَا عَنْ كُلِّ جَاحِدٍ أَنَّكَ قَدْ بَلَّغْتَ رِسَالاَتِ رَبِّكَ وَ نَصَحْتَ لِأُمَّتِكَ
اى رسول خدا من و همه گواهان عالم شهادت مىدهم و تحمل مىكنيم از هر منكرى كه رسالتهاى خدا را به امت رسانيدى و نصيحت و اندرز به خلق كردى
وَ جَاهَدْتَ فِي سَبِيلِ رَبِّكَ وَ صَدَعْتَ بِأَمْرِهِ وَ احْتَمَلْتَ الْأَذَى فِي جَنْبِهِ
و جهاد در راه پروردگارت نمودى و فرمان او را با صداى رسا به خلق رسانيدى و اذيت خلق را در راه خدا تحمل كردى
وَ دَعَوْتَ إِلَى سَبِيلِهِ بِالْحِكْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ الْجَمِيلَةِ وَ أَدَّيْتَ الْحَقَّ الَّذِي كَانَ عَلَيْكَ
و دعوت به راه خدا با حكمت و برهان و به اندرز و پند نيكو فرمودى و وظيفه رسالتت را ادا كردى
وَ أَنَّكَ قَدْ رَؤُفْتَ بِالْمُؤْمِنِينَ وَ غَلُظْتَ عَلَى الْكَافِرِينَ وَ عَبَدْتَ اللَّهَ مُخْلِصاً حَتَّى أَتَاكَ الْيَقِينُ
و با اهل ايمان با كمال رأفت و با كافران در نهايت شدت بودى و خدا را خالص بىشايبه شك و ريب عبادت كردى تا به مقام يقين رسيدى
فَبَلَغَ اللَّهُ بِكَ أَشْرَفَ مَحَلِّ الْمُكَرَّمِينَ
آنگاه خدا تو را به شرافتمندترينمقام اهل كرامت
وَ أَعْلَى مَنَازِلِ الْمُقَرَّبِينَ وَ أَرْفَعَ دَرَجَاتِ الْمُرْسَلِينَ حَيْثُ لاَ يَلْحَقُكَ لاَحِقٌ
و عاليترين رتبه مقربان درگاهش و رفيعترين درجات پيمبرانش رسانيد كه ديگر هيچكس به مقام تو نخواهد رسيد
وَ لاَ يَفُوقُكَ فَائِقٌ وَ لاَ يَسْبِقُكَ سَابِقٌ وَ لاَ يَطْمَعُ فِي إِدْرَاكِكَ طَامِعٌ
و هيچ بلند مرتبه بر تو تفوق نخواهد يافت و احدى بر تو سبقت نتواند گرفت و كسى طمع وصول به رتبه تو نتواند كرد
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي اسْتَنْقَذَنَا بِكَ مِنَ الْهَلَكَةِ وَ هَدَانَا بِكَ مِنَ الضَّلاَلَةِ وَ نَوَّرَنَا بِكَ مِنَ الظُّلْمَةِ
ستايش خداى را كه بواسطه تو ما را از مهلكه نجات داد و از ظلمت و گمراهى به نور هدايت تو رهانيد
فَجَزَاكَ اللَّهُ يَا رَسُولَ اللَّهِ مِنْ مَبْعُوثٍ أَفْضَلَ مَا جَازَى (جَزَى) نَبِيّاً عَنْ أُمَّتِهِ وَ رَسُولاً عَمَّنْ أُرْسِلَ إِلَيْهِ
بارى اى رسول خدا خدايت كه تو را مبعوث كرد پاداش دهد كاملتر پاداشى كه پيمبر و رسولى از خدا بواسطه تربيت امتش يافت
بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي يَا رَسُولَ اللَّهِ زُرْتُكَ عَارِفاً بِحَقِّكَ مُقِرّاً بِفَضْلِكَ
پدر و مادرم فداى تو اى رسول خدا من به زيارتت آمدم در حالى كه به حق تو عارف و به فضل و شرافتت معترفم
مُسْتَبْصِراً بِضَلاَلَةِ مَنْ خَالَفَكَ وَ خَالَفَ أَهْلَ بَيْتِكَ عَارِفاً بِالْهُدَى الَّذِي أَنْتَ عَلَيْهِ
و مىدانم كه هر كس با تو و اهل بيتت راه مخالفت پويد گمراه گردد و شناسا هستم كه شما راهنماى خلقيد
بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي وَ نَفْسِي وَ أَهْلِي وَ مَالِي وَ وَلَدِي
پدر و مادرم و خود و عيال و فرزندانم به فداى تو باد
أَنَا أُصَلِّي عَلَيْكَ كَمَا صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ وَ صَلَّى عَلَيْكَ مَلاَئِكَتُهُ وَ أَنْبِيَاؤُهُ وَ رُسُلُهُ
من درود مىفرستم بر روح پاكت چنانكه خدا و فرشتگان و پيمبران و رسولان خدا درود فرستادند
صَلاَةً مُتَتَابِعَةً وَافِرَةً مُتَوَاصِلَةً لاَ انْقِطَاعَ لَهَا وَ لاَ أَمَدَ وَ لاَ أَجَلَ
درودى مىفرستم پى در پى و پيوسته و وافر و غير منقطع و بدون وقت و مدت محدود
صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ وَ عَلَى أَهْلِ بَيْتِكَ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ كَمَا أَنْتُمْ أَهْلُهُ
درود خدا بر تو و بر اهل بيت پاك و پاكيزگانت باد كه شما لايق درود خداييد
پس دستها را بگشا و بگو
اللَّهُمَّ اجْعَلْ جَوَامِعَ صَلَوَاتِكَ وَ نَوَامِيَ بَرَكَاتِكَ
پروردگارا تو جميع صلوات خود را و بركات
وَ فَوَاضِلَ خَيْرَاتِكَ وَ شَرَائِفَ تَحِيَّاتِكَ وَ تَسْلِيمَاتِكَ وَ كَرَامَاتِكَ وَ رَحَمَاتِكَ
با افزايش و فواضل خيرات و شرافتها و تحيات و سلام و كرامت و رحمتهايت
وَ صَلَوَاتِ مَلاَئِكَتِكَ الْمُقَرَّبِينَ وَ أَنْبِيَائِكَ الْمُرْسَلِينَ وَ أَئِمَّتِكَ الْمُنْتَجَبِينَ
را با جميع صلوات فرشتگان مقرب و پيمبرانمرسل و امامان برگزيده
وَ عِبَادِكَ الصَّالِحِينَ وَ أَهْلِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِينَ وَ مَنْ سَبَّحَ لَكَ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ مِنَ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ
و بندگان شايسته و همه اهل آسمانها و زمينها و هر كس تو را تسبيح كند اى پروردگار عالم از خلق اولين و آخرين
عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ وَ شَاهِدِكَ وَ نَبِيِّكَ وَ نَذِيرِكَ وَ أَمِينِكَ وَ مَكِينِكَ
تمام آن صلوات و تحيات را عطا فرما بر حضرت محمد (ص) بنده خاص خود و رسول و شاهد و پيمبر پاك خود و نذير خود و امين وحى خود و صاحب رتبه و مكانت خود
وَ نَجِيِّكَ وَ نَجِيبِكَ وَ حَبِيبِكَ وَ خَلِيلِكَ وَ صَفِيِّكَ وَ صَفْوَتِكَ وَ خَاصَّتِكَ وَ خَالِصَتِكَ وَ رَحْمَتِكَ
و نجات بخشنده و برگزيده و حبيب و خليل و با صفا و پاك و بنده خاص خالص خود و مظهر رحمت
وَ خَيْرِ خِيَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ نَبِيِّ الرَّحْمَةِ وَ خَازِنِ الْمَغْفِرَةِ وَ قَائِدِ الْخَيْرِ وَ الْبَرَكَةِ
و بهترين نيكويان خلق تو كه او پيغمبر رحمت است و خازن و مالك مغفرت است و قائد خير و بركت است
وَ مُنْقِذِ الْعِبَادِ مِنَ الْهَلَكَةِ بِإِذْنِكَ وَ دَاعِيهِمْ إِلَى دِينِكَ الْقَيِّمِ بِأَمْرِكَ
و نجات بخشنده خلق به امر تو از هلاكت و دعوت كننده امت به دين محكم و پايدار توست
أَوَّلِ النَّبِيِّينَ مِيثَاقاً وَ آخِرِهِمْ مَبْعَثاً الَّذِي غَمَسْتَهُ فِي بَحْرِ الْفَضِيلَةِ وَ الْمَنْزِلَةِ الْجَلِيلَةِ وَ الدَّرَجَةِ الرَّفِيعَةِ وَ الْمَرْتَبَةِ الْخَطِيرَةِ
رسولى كه اول پيغمبران در عهد و ميثاق است و آخر آنها در بعثت آن رسولى كه او را در درياى فضل و كمال غوطهور كردى و منزلت بزرگ و درجه بلند و رتبه عظيم به او عنايت فرمودى
وَ أَوْدَعْتَهُ الْأَصْلاَبَ الطَّاهِرَةَ وَ نَقَلْتَهُ مِنْهَا إِلَى الْأَرْحَامِ الْمُطَهَّرَةِ لُطْفاً مِنْكَ لَهُ وَ تُحَنُّناً مِنْكَ عَلَيْهِ
و نور پاك او را در اصلاب پاك پدران و از آنجا به ارحام مطهر مادران منتقل داشتى و آن به لطف و عنايت و عطوفت تو بود از حق او
إِذْ وَكَّلْتَ لِصَوْنِهِ وَ حِرَاسَتِهِ وَ حِفْظِهِ وَ حِيَاطَتِهِ مِنْ قُدْرَتِكَ عَيْناً عَاصِمَةً
كه بر صيانت و حفظ و حراستش به قدرت كامله خود ديدبان غيبى نگهدارنده قرار دادى
حَجَبْتَ بِهَا عَنْهُ مَدَانِسَ الْعَهْرِ وَ مَعَايِبَ السِّفَاحِ حَتَّى رَفَعْتَ بِهِ نَوَاظِرَ الْعِبَادِ
و بر او حفظ خود راه هر دنس و زشتى و نابكارى و معايب زنا و بد عملى را به كلى بستى تا آنكه ديده بندگان را به مقام رفعتش بينا كردى
وَ أَحْيَيْتَ بِهِ مَيْتَ الْبِلاَدِ بِأَنْ كَشَفْتَ عَنْ نُورِ وِلاَدَتِهِ ظُلَمَ الْأَسْتَارِ وَ أَلْبَسْتَ حَرَمَكَ بِهِ حُلَلَ الْأَنْوَارِ
و مردگان شهر را به نور وجودش احيا فرمودى كه چون پردهاى از نور او به ولادتش برداشتى پرده ظلمتهاى جاهليت را برگشود و حله نور را بر آن حرم و ناموس الهى پوشانيدى
اللَّهُمَّ فَكَمَا خَصَصْتَهُ بِشَرَفِ هَذِهِ الْمَرْتَبَةِ الْكَرِيمَةِ وَ ذُخْرِ هَذِهِ الْمَنْقَبَةِ الْعَظِيمَةِ
پروردگارا پس چنانكه تو او را به شرافت خاص خود مخصوص به اين رتبه بلند فرمودىو اين منقبت بزرگ را بر او ذخيره كردى
صَلِّ عَلَيْهِ كَمَا وَفَى بِعَهْدِكَ وَ بَلَّغَ رِسَالاَتِكَ وَ قَاتَلَ أَهْلَ الْجُحُودِ عَلَى تَوْحِيدِكَ
باز درود فرست بر آن پيغمبر گرامى كه او به عهد تو وفا كرد و رسالتت را به خلق تبليغ نمود و با اهل كفر و جحود در راه معرفت و توحيد تو قتال كرد
وَ قَطَعَ رَحِمَ الْكُفْرِ فِي إِعْزَازِ دِينِكَ وَ لَبِسَ ثَوْبَ الْبَلْوَى فِي مُجَاهَدَةِ أَعْدَائِكَ
و قطع رحم كفر و شرك در راه اعزاز دين تو نمود و در جهاد با اعداء و دشمنانت جامه هر رنج و بلا در تن پوشيد
وَ أَوْجَبْتَ لَهُ بِكُلِّ أَذًى مَسَّهُ أَوْ كَيْدٍ أَحَسَّ بِهِ مِنَ الْفِئَةِ الَّتِي حَاوَلَتْ قَتْلَهُ فَضِيلَةً تَفُوقُ الْفَضَائِلَ
و تو نيز در مقابل هر آزار كه در اين راه ديد و هر كيد و خدعه و مكر به او از هر گروهى كه قصد قتل او داشتند به او رسيد به عوض فضيلتى فوق هر فضل و كمال به او عطا فرمودى
وَ يَمْلِكُ بِهَا الْجَزِيلَ مِنْ نَوَالِكَ
و او را مالك عطيه بزرگ نمودى
وَ قَدْ (فَلَقَدْ) أَسَرَّ الْحَسْرَةَ وَ أَخْفَى الزَّفْرَةَ وَ تَجَرَّعَ الْغُصَّةَ وَ لَمْ يَتَخَطَّ مَا مَثَّلَ لَهُ وَحْيُكَ (مُثِّلَ مِنْ وَحْيِكَ)
و او غم و شراره اندوه جان فرسا را و جرعه زهر آگين غصهها را در دل پنهان مىداشت و از آنچه به وحى تو به او مىرسيد هرگز تخطى نمىكرد
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَيْهِ وَ عَلَى أَهْلِ بَيْتِهِ صَلاَةً تَرْضَاهَا لَهُمْ وَ بَلِّغْهُمْ مِنَّا تَحِيَّةً كَثِيرَةً وَ سَلاَماً
بار پروردگارا درود فرست بر آن پيمبر بزرگ و بر اهل بيتش درودى كه تو خود مىپسندى بر آنها و تحيت و سلام بسيار
وَ آتِنَا مِنْ لَدُنْكَ فِي (مِنْ) مُوَالاَتِهِمْ فَضْلاً وَ إِحْسَاناً وَ رَحْمَةً وَ غُفْرَاناً إِنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ
و به ما نيز بواسطه دوستى آنها فضل و احسان و رحمت و مغفرتت را عنايت فرما كه تو صاحب فضل و عطاى بزرگ بىانتهايى.
پس چهار ركعت نماز زيارت بكن به دو سلام با هر سوره كه خواهى و چون فارغ شوى تسبيح فاطمه زهراء سلام الله عليها را بخوان پس بگو
اللَّهُمَّ إِنَّكَ قُلْتَ لِنَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ
پروردگارا تو در كتاب خود به نبى خود حضرت محمد كه درود خدا بر او و آلش باد فرمودى
وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جَاءُوكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّاباً رَحِيماً
اگر هنگامى كه امت بر نفس خود ظلم و ستم كنند پيش تو آيند و از خدا طلب عفو و بخشش كرده و از رسول درخواست طلب مغفرت كنند البته خدا را آمرزنده و مهربان خواهند يافت
وَ لَمْ أَحْضُرْ زَمَانَ رَسُولِكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ السَّلاَمُ
و من زمان رسولت كه به او و آلش درود باد در نيافتم
اللَّهُمَّ وَ قَدْ زُرْتُهُ رَاغِباً تَائِباً مِنْ سَيِّئِ عَمَلِي وَ مُسْتَغْفِراً لَكَ مِنْ ذُنُوبِي وَ مُقِرّاً لَكَ بِهَا وَ أَنْتَ أَعْلَمُ بِهَا مِنِّي
در حالى كه به زيارتش شتافتم با شوق و رغبت و توبه از عمل زشت خود و در طلب عفو و آمرزشگناهانم از درگاه تو و حالى نزد تو به گناهان خود اقرار مىكنم و تو از من به گناهانم آگاهترى
وَ مُتَوَجِّهاً إِلَيْكَ بِنَبِيِّكَ نَبِيِّ الرَّحْمَةِ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ
و با توسل به رسولت كه پيغمبر رحمت است به تو رو آوردهام
فَاجْعَلْنِي اللَّهُمَّ بِمُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ عِنْدَكَ وَجِيهاً فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ وَ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ
پس تو اى خدا به حق محمد و آل محمد و اهل بيتش مرا نزد خود وجيه و آبرومند در دنيا و عقبى گردان و از مقربان درگاهت قرار ده
يَا مُحَمَّدُ يَا رَسُولَ اللَّهِ بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي
اى محمد اى رسول خدا پدر و مادرم به فدايت
يَا نَبِيَّ اللَّهِ يَا سَيِّدَ خَلْقِ اللَّهِ إِنِّي أَتَوَجَّهُ بِكَ إِلَى اللَّهِ رَبِّكَ وَ رَبِّي
اى نبى خدا اى سيد خلق عالم من بوسيله تو به خداى عالم كه پروردگار تو و من است رو آوردهام
لِيَغْفِرَ لِي ذُنُوبِي وَ يَتَقَبَّلَ مِنِّي عَمَلِي وَ يَقْضِيَ لِي حَوَائِجِي
تا از گناهانم بگذرد و اعمالم قبول فرمايد و حوايجم برآورد
فَكُنْ لِي شَفِيعاً عِنْدَ رَبِّكَ وَ رَبِّي فَنِعْمَ الْمَسْئُولُ الْمَوْلَى رَبِّي
پس تو اى رسول خدا نزد خداى خود و خداى من مرا شفاعت كن كه پروردگار و مولاى من نيكو مولايى
وَ نِعْمَ الشَّفِيعُ أَنْتَ يَا مُحَمَّدُ عَلَيْكَ وَ عَلَى أَهْلِ بَيْتِكَ السَّلاَمُ
و تو اى محمد كه سلام بر تو و اهل بيتت باد نيكو شفيعى هستى
اللَّهُمَّ وَ أَوْجِبْ لِي مِنْكَ الْمَغْفِرَةَ وَ الرَّحْمَةَ وَ الرِّزْقَ الْوَاسِعَ الطَّيِّبَ النَّافِعَ
پروردگارا و تو رحمت و آمرزش مرا با رزق وسيع حلال و طيب نافع بر خود حتم و لازم فرما
كَمَا أَوْجَبْتَ لِمَنْ أَتَى نَبِيَّكَ مُحَمَّداً صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ هُوَ حَيٌّ فَأَقَرَّ لَهُ بِذُنُوبِهِ
چنانكه هر كس كه در زمان پيغمبرت به حضور مىرسيد و اقرار به گناهانش مىكرد
وَ اسْتَغْفَرَ لَهُ رَسُولُكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ السَّلاَمُ فَغَفَرْتَ لَهُ بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
و رسول تو بر او طلب آمرزش مىكرد تو او را مىآمرزيدى اكنون مرا هم به رحمتت بيامرز اى مهربانترين مهربانان عالم
اللَّهُمَّ وَ قَدْ أَمَّلْتُكَ وَ رَجَوْتُكَ وَ قُمْتُ بَيْنَ يَدَيْكَ وَ رَغِبْتُ إِلَيْكَ عَمَّنْ سِوَاكَ
پروردگارا من آرزومند تو و اميدم به درگاه توست و با شوق و رغبت به تو و اعراض از غير به حضور تو ايستادهام
وَ قَدْ أَمَّلْتُ جَزِيلَ ثَوَابِكَ وَ إِنِّي لَمُقِرٌّ (مُقِرٌّ) غَيْرُ مُنْكِرٍ وَ تَائِبٌ إِلَيْكَ مِمَّا اقْتَرَفْتُ
و در حد كمال آرزومند ثواب بزرگ توام ابدا منكر گناهانم نيستم بلكه معترف و تايب و شرمنده به درگاهت از اعمالى كه مرتكب شده
وَ عَائِذٌ بِكَ فِي هَذَا الْمَقَامِ مِمَّا قَدَّمْتُ مِنَ الْأَعْمَالِ الَّتِي تَقَدَّمْتَ إِلَيَّ فِيهَا وَ نَهَيْتَنِي عَنْهَا وَ أَوْعَدْتَ عَلَيْهَا الْعِقَابَ
و پناه به تو آوردهام در اين مقام از آن گناهانى كه پيش فرستادهام تو در سابق علمت مرا از آن نهى كردى و بر آن وعدهعقاب دادى
وَ أَعُوذُ بِكَرَمِ وَجْهِكَ أَنْ تُقِيمَنِي مَقَامَ الْخِزْيِ وَ الذُّلِّ يَوْمَ تُهْتَكُ فِيهِ الْأَسْتَارُ وَ تَبْدُو فِيهِ الْأَسْرَارُ وَ الْفَضَائِحُ
و باز پناه به تو مىبرم به كرم ذاتى و لطف ازلى تو كه مرا به مقام محروميت و خذلان و خوارى مقيم نگردانى در آن روزى كه پردهها بردرند و اسرار خلق و فضيحتهاى بندگان آشكار گردد
وَ تَرْعَدُ فِيهِ الْفَرَائِصُ يَوْمَ الْحَسْرَةِ وَ النَّدَامَةِ
و شانهها بلرزه درآيد كه آن روز روز حسرت و ندامت و پشيمانى است
يَوْمَ الْآفِكَةِ يَوْمَ الْآزِفَةِ يَوْمَ التَّغَابُنِ يَوْمَ الْفَصْلِ يَوْمَ الْجَزَاءِ يَوْماً كَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ يَوْمَ النَّفْخَةِ
و روز پديد آمدن افك و زشتيهاى خلق است روز شناختن هر كس نتيجه اعمال خود است روز غبن و زيان بدكاران و روز فصل و جدايى خوبان و بدان و روز كيفر و پاداش بندگان است آن روز مقدارش پنجاه هزار سال است و روز نفخه صور است
يَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ يَوْمَ النَّشْرِ يَوْمَ الْعَرْضِ
كه جهان را بلرزاند و از پى آن نفخه، نفخه ديگر درآيد آن روز روز نشر نامه عمل است روز عرض بر كردگار است
يَوْمَ يَقُومُ النَّاسُ لِرَبِّ الْعَالَمِينَ يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ وَ أُمِّهِ وَ أَبِيهِ وَ صَاحِبَتِهِ وَ بَنِيهِ
روزى است كه مردم در حضور رب العالمين قيام كنند روزى است كه هر كس از برادر و مادر و پدر و زن و فرزند خود مىگريزد
يَوْمَ تَشَقَّقُ الْأَرْضُ وَ أَكْنَافُ السَّمَاءِ يَوْمَ تَأْتِي كُلُّ نَفْسٍ تُجَادِلُ عَنْ نَفْسِهَا
روزى است كه زمين و اطراف آسمان شكافته شود روزى كه هر نفسى از جانب خود جدال و دفاع كند
يَوْمَ يُرَدُّونَ إِلَى اللَّهِ فَيُنَبِّئُهُمْ بِمَا عَمِلُوا
روزى كه خلق به خدا بازگردند و به نتيجه اعمالشان آگاه گردند
يَوْمَ لاَ يُغْنِي مَوْلًى عَنْ مَوْلًى شَيْئًا وَ لاَ هُمْ يُنْصَرُونَ إِلاَّ مَنْ رَحِمَ اللَّهُ إِنَّهُ هُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ
روزى كه دوستى از براى دوست خود اثرى ندارد و از كسى به آنها يارى نرسد جز آنكه خدا به حالش ترحم كند كه خدا تنها بر خلق مقتدر و مهربان است
يَوْمَ يُرَدُّونَ إِلَى عَالِمِ الْغَيْبِ وَ الشَّهَادَةِ
روزى كه بسوى خدايى كه داناى عالم غيب و شهود است باز مىگردند
يَوْمَ يُرَدُّونَ إِلَى اللَّهِ مَوْلاَهُمُ الْحَقِّ يَوْمَ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ سِرَاعاً كَأَنَّهُمْ إِلَى نُصُبٍ يُوفِضُونَ
روزى كه بسوى خدا كه مولاى شما است به حق باز مىگردند روزى كه سر از قبرها به سرعت برآورده گويى بسوى بتها و نتيجه پرستش غير خدا مىشتابند
وَ كَأَنَّهُمْ جَرَادٌ مُنْتَشِرٌ مُهْطِعِينَ إِلَى الدَّاعِ إِلَى اللَّهِ
و به مانند ملخ منتشر شوند و شتابان بسوى داعى به طرف خدا مىروند
يَوْمَ الْوَاقِعَةِ يَوْمَ تُرَجُّ الْأَرْضُ رَجّاً يَوْمَ تَكُونُ السَّمَاءُ كَالْمُهْلِ وَ تَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ
روز واقعه بزرگ روز زلزله زمين روزى كه آسمان مانند مس گداخته و كوهها چون پشم زده شده گردد
وَ لاَ يُسْأَلُ حَمِيمٌ حَمِيماً يَوْمَ الشَّاهِدِ وَ الْمَشْهُودِ يَوْمَ تَكُونُ الْمَلاَئِكَةُ صَفّاً صَفّاً
و دوستى از حال دوستى نپرسد روز شاهد و مشهود است آن روزفرشتگان صف در صف ايستادهاند
اللَّهُمَّ ارْحَمْ مَوْقِفِي فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ بِمَوْقِفِي فِي هَذَا الْيَوْمِ وَ لاَ تُخْزِنِي فِي ذَلِكَ الْمَوْقِفِ (الْيَوْمِ) بِمَا جَنَيْتُ عَلَى نَفْسِي
پروردگارا در آن روز سخت موقف مرا جاى آسايش گردان و در آن روز مرا خوار مگذار با آن جنايات و زشتكاريها كه بر نفس خود كردهام
وَ اجْعَلْ يَا رَبِّ فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ مَعَ أَوْلِيَائِكَ مُنْطَلَقِي وَ فِي زُمْرَةِ مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ مَحْشَرِي
و در آن روز سير مرا با دوستان و اولياء خود و حشرم را در زمره محمد (ص) و آل اطهارش عليهم السلام مقرر گردان
وَ اجْعَلْ حَوْضَهُ مَوْرِدِي وَ فِي الْغُرِّ الْكِرَامِ مَصْدَرِي
و حوض كوثر او را محل ورودم قرار ده و جايگاهم را مقام عزت كرامت فرما
وَ أَعْطِنِي كِتَابِي بِيَمِينِي حَتَّى أَفُوزَ بِحَسَنَاتِي وَ تُبَيِّضَ بِهِ وَجْهِي وَ تُيَسِّرَ بِهِ حِسَابِي
و كتابم را به دست راستم عطا فرما تا به حسنات خود رستگار و فيروز گردم و بدين سبب در آن روز رو سفيدم گردان و حسابم را سهل و آسان ساز
وَ تُرَجِّحَ بِهِ مِيزَانِي وَ أَمْضِيَ مَعَ الْفَائِزِينَ مِنْ عِبَادِكَ الصَّالِحِينَ إِلَى رِضْوَانِكَ وَ جِنَانِكَ إِلَهَ الْعَالَمِينَ
و ميزان حسناتم را سنگينتر گردان و مرا با رستگاران و بندگان شايسته خود رهسپار بهشت رضوان اى پروردگار عالميان قرار ده
اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ أَنْ تَفْضَحَنِي فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ بَيْنَ يَدَيِ الْخَلاَئِقِ بِجَرِيرَتِي أَوْ أَنْ أَلْقَى الْخِزْيَ وَ النَّدَامَةَ بِخَطِيئَتِي
پروردگارا به تو پناه مىبرم كه به گناهان و زشتيهايم در آن روز مرا در ميان خلق مفتضح و رسوا سازى و مرا به خوارى و پشيمانى به خطاهايم دراندازى
أَوْ أَنْ تُظْهِرَ فِيهِ سَيِّئَاتِي عَلَى حَسَنَاتِي أَوْ أَنْ تُنَوِّهَ بَيْنَ الْخَلاَئِقِ بِاسْمِي
و يا آنكه افعال بدم را بر اعمال نيكم غلبه دهى تا ميان خلق محشر بد نامم سازى
يَا كَرِيمُ يَا كَرِيمُ الْعَفْوَ الْعَفْوَ السَّتْرَ السَّتْرَ
اى خداى كريم اى خداى كريم از تو عفو مىطلبم از تو عفو مىطلبم در پرده بپوش در پرده بپوش
اللَّهُمَّ وَ أَعُوذُ بِكَ مِنْ أَنْ يَكُونَ فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ فِي مَوَاقِفِ الْأَشْرَارِ مَوْقِفِي أَوْ فِي مَقَامِ الْأَشْقِيَاءِ مَقَامِي
پروردگارا و به تو پناه مىبرم از آنكه در آن روز من در جايگاه اشرار مقام يابم يا در محل اشقياء منزل گيرم
وَ إِذَا مَيَّزْتَ بَيْنَ خَلْقِكَ فَسُقْتَ كُلاًّ بِأَعْمَالِهِمْ زُمَراً إِلَى مَنَازِلِهِمْ فَسُقْنِي بِرَحْمَتِكَ فِي عِبَادِكَ الصَّالِحِينَ
و اى خدا چون ميان خلق سعيد و شقى آن روز امتياز و جدايى افكنى مرا به رحمت خود در طبقه صالحان و سعادتمندان سوق ده
وَ فِي زُمْرَةِ أَوْلِيَائِكَ الْمُتَّقِينَ إِلَى جَنَّاتِكَ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ
و در زمره دوستانو متقيانم بسوى بهشتهاى خود فرست اى پروردگار عالم.
پس وداع كن آن حضرت را و بگو
السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْبَشِيرُ النَّذِيرُ
سلام بر تو اى رسول خدا سلام بر تو اى بشارت آرنده به خوبان و ترساننده بدان
السَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا السِّرَاجُ الْمُنِيرُ
سلام بر تو اى چراغ روشن (نور هدايت خدا)
السَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا السَّفِيرُ بَيْنَ اللَّهِ وَ بَيْنَ خَلْقِهِ
سلام بر تو اى سفير خدا ميان خلق
أَشْهَدُ يَا رَسُولَ اللَّهِ أَنَّكَ كُنْتَ نُوراً فِي الْأَصْلاَبِ الشَّامِخَةِ وَ الْأَرْحَامِ الْمُطَهَّرَةِ
شهادت مىدهم اى رسول خدا كه تو در صلب نور وجود مردان بزرگ و بلند همت و رحم زنان پاكيزه و منزه و پاك فطرت به وجود آمدى
لَمْ تُنَجِّسْكَ الْجَاهِلِيَّةُ بِأَنْجَاسِهَا وَ لَمْ تُلْبِسْكَ مِنْ مُدْلَهِمَّاتِ ثِيَابِهَا
و هرگز آلايش و ناپاكيهاى جاهليت گوهر پاك تو را نيالود و در تو دوران جاهليت لباس ظلمت و ناپاكى خود نپوشانيد
وَ أَشْهَدُ يَا رَسُولَ اللَّهِ أَنِّي مُؤْمِنٌ بِكَ وَ بِالْأَئِمَّةِ مِنْ أَهْلِ بَيْتِكَ مُوقِنٌ بِجَمِيعِ مَا أَتَيْتَ بِهِ رَاضٍ مُؤْمِنٌ
و گواهى مىدهم اى رسول خدا كه من به نبوت شما و ولايت امامان از اهل بيت شما ايمان دارم و به آنچه از جانب خدا آورديد به مقام يقين هستم و به همه خشنود و با ايمانم
وَ أَشْهَدُ أَنَّ الْأَئِمَّةَ مِنْ أَهْلِ بَيْتِكَ أَعْلاَمُ الْهُدَى وَ الْعُرْوَةُ الْوُثْقَى وَ الْحُجَّةُ عَلَى أَهْلِ الدُّنْيَا
و گواهى مىدهم كه امامان از اهل بيت تو همه اعلام و نشانههاى هدايت و رشته محكم خدا و حجت خلق بر اهل دنيا هستند
اللَّهُمَّ لاَ تَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ زِيَارَةِ نَبِيِّكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ السَّلاَمُ
پروردگارا اين زيارت مرا آخر عهد زيارت رسولت قرار مده
وَ إِنْ تَوَفَّيْتَنِي فَإِنِّي أَشْهَدُ فِي مَمَاتِي عَلَى مَا أَشْهَدُ عَلَيْهِ فِي حَيَاتِي
و اگر مرا قبض روح كردى شهادت مىدهم در عالم ممات خود به آنچه در حيات خود شهادت دادم
أَنَّكَ أَنْتَ اللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ وَحْدَكَ لاَ شَرِيكَ لَكَ
به اينكه تو اى خدا بىهيچ شك خدايى هستى يكتا و بدون شرك شريك
وَ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُكَ وَ رَسُولُكَ وَ أَنَّ الْأَئِمَّةَ مِنْ أَهْلِ بَيْتِهِ أَوْلِيَاؤُكَ وَ أَنْصَارُكَ وَ حُجَجُكَ عَلَى خَلْقِكَ
و محققا محمد (ص) بنده خاص تو و رسول گرامى توست و البته امامان از اهل بيت او دوست و ولى تو و يارى كنندگان دين تو و حجت بر خلق تواند
وَ خُلَفَاؤُكَ فِي عِبَادِكَ وَ أَعْلاَمُكَ فِي بِلاَدِكَ وَ خُزَّانُ عِلْمِكَ وَ حَفَظَةُ سِرِّكَ وَ تَرَاجِمَةُ وَحْيِكَ
و خليفه تو و بجاى رسول تو از بين بندگان تواند و در بلاد تو نشانههاى وجود و رحمت تواند و خازنان گنج علم تواند و نگهبانان سر تو و مفسران وحى تواند
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
پروردگارا درود فرست بر محمد (ص) و آل محمد
وَ بَلِّغْ رُوحَ نَبِيِّكَ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ فِي سَاعَتِي هَذِهِ وَ فِي كُلِّ سَاعَةٍ تَحِيَّةً مِنِّي وَ سَلاَماً
و به روحپاك پيغمبر خود محمد (ص) و آل او در اين ساعت و در همه ساعات تحيتى و سلامى از من بفرست
وَ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ لاَ جَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ تَسْلِيمِي عَلَيْكَ
و سلام بر تو اى رسول خدا و رحمت و بركات خدا بر تو باد و اين سلام را خدا آخر سلام من قرار ندهد.
**********
سوم زيارتى است كه شيخ مفيد و سيد و شهيد نقل نمودهاند به اين طريق كه چون خواستى در شب مبعث يا روز آن زيارت كنى حضرت امير المؤمنين عليه السلام را بايست بر در قبه شريفه مقابل قبر آن حضرت و بگو
أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ
گواهى مىدهم كه خدايى جز خداى يكتا نيست كه فرد و بىشريك استو گواهى مىدهم كه محمد بنده خاص و رسول اوست
وَ أَنَّ عَلِيَّ بْنَ أَبِي طَالِبٍ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ عَبْدُ اللَّهِ وَ أَخُو رَسُولِهِ
و نيز گواهى مىدهم كه همانا على بن ابى طالب امير اهل ايمان بنده خاص خدا و برادر رسول خداست
وَ أَنَّ الْأَئِمَّةَ الطَّاهِرِينَ مِنْ وُلْدِهِ حُجَجُ اللَّهِ عَلَى خَلْقِهِ
و ائمه طاهرين فرزندانش همه حجتهاى خدا بر خلقاند.
پس داخل شو و بايست نزديك قبر آن حضرت بنحوى كه روى خود را بجانب قبر كرده باشى و قبله را در پشت خود قرار دهى آنگاه صد مرتبه تكبير بگو و بگو
السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ آدَمَ خَلِيفَةِ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ نُوحٍ صَفْوَةِ اللَّهِ
سلام بر تو اى وارث علم آدم خليفة الله سلام بر تو اى وارث حضرت نوح برگزيده خدا
السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ إِبْرَاهِيمَ خَلِيلِ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ مُوسَى كَلِيمِ اللَّهِ
سلام بر تو اى وارث ابراهيم خليل خدا سلام بر تو اى وارث موساى كليم (سخنگوى با) خدا
السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ عِيسَى رُوحِ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ مُحَمَّدٍ سَيِّدِ رُسُلِ اللَّهِ
سلام بر تو اى وارث عيساى روح الله سلام بر تو اى وارث حضرت محمد (ص) سيد رسولان خدا
السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا إِمَامَ الْمُتَّقِينَ
سلام بر تو اى امير اهل ايمان سلام بر تو اى پيشواى متقيان
السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا سَيِّدَ الْوَصِيِّينَ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا وَصِيَّ رَسُولِ رَبِّ الْعَالَمِينَ
سلام بر تو اى سيد جانشينان پيغمبران سلام بر تو اى وصى و جانشين رسول خداى رب العالمين
السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ عِلْمِ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ
سلام بر تو اى وارث علم اولين و آخرين
السَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا النَّبَأُ الْعَظِيمُ السَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الصِّرَاطُ الْمُسْتَقِيمُ
سلام بر تو اى خبر بزرگ عالم سلام بر تو اى راه راست حق
السَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْمُهَذَّبُ الْكَرِيمُ السَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْوَصِيُّ التَّقِيُّ السَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الرَّضِيُّ الزَّكِيُ
سلام بر تو اى پاكيزه و منزه از عيوب و صاحب كرم سلام بر تو اى وصى با تقواى كامل سلام بر تو اى پاك سيرت و پسنديده خدا
السَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْبَدْرُ الْمُضِيءُ السَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الصِّدِّيقُ الْأَكْبَرُ
سلام بر تو اى ماه فروزنده سلام بر تو اى صديق اكبر (بزرگترين مصدق به خدا و عالم غيب)
السَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْفَارُوقُ الْأَعْظَمُ السَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا السِّرَاجُ الْمُنِيرُ
سلام برفارق اعظم (بزرگترين مشخص و حاكم بين حق و باطل) سلام بر تو اى چراغ روشن (علم و ايمان)
السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا إِمَامَ الْهُدَى السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا عَلَمَ التُّقَى السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللَّهِ الْكُبْرَى
سلام بر تو اى پيشواى هدايت سلام بر تو اى نماينده مقام كامل تقوى سلام بر تو اى بزرگترين حجت خدا بر خلق
السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا خَاصَّةَ اللَّهِ وَ خَالِصَتَهُ وَ أَمِينَ اللَّهِ وَ صَفْوَتَهُ وَ بَابَ اللَّهِ وَ حُجَّتَهُ
سلام بر تو اى خاص و خالص خدا و امين و برگزيده او و درگاه خدا و حجت الهى
وَ مَعْدِنَ حُكْمِ اللَّهِ وَ سِرِّهِ وَ عَيْبَةَ عِلْمِ اللَّهِ وَ خَازِنَهُ وَ سَفِيرَ اللَّهِ فِي خَلْقِهِ
و معدن حكم و اسرار الهى و مخزن و خزينهدار علم الهى و سفير خدا در ميان خلق
أَشْهَدُ أَنَّكَ أَقَمْتَ الصَّلاَةَ وَ آتَيْتَ الزَّكَاةَ وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ
گواهى مىدهم كه تو (اركان دين و) نماز را بپا داشتى و زكوة به فقيران دادى و امر به معروف و نهى از منكر فرمودى
وَ اتَّبَعْتَ الرَّسُولَ وَ تَلَوْتَ الْكِتَابَ حَقَّ تِلاَوَتِهِ وَ بَلَّغْتَ عَنِ اللَّهِ
و كاملا رسول اكرم را پيروى كردى و به مقام حقيقت و حد اكمل كتاب خدا را تلاوت كردى و از جانب خدا تبليغ نمودى
وَ وَفَيْتَ بِعَهْدِ اللَّهِ وَ تَمَّتْ بِكَ كَلِمَاتُ اللَّهِ وَ جَاهَدْتَ فِي اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ
و به عهد خدا وفا كردى و كلمات الله به وجود تو به حد كمال رسيد و در راه دين مجاهده و كوشش را بجاى آوردى
وَ نَصَحْتَ لِلَّهِ وَ لِرَسُولِهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ
و در راه خدا و رسول صلى الله عليه و آله خيرخواه بودى
وَ جُدْتَ بِنَفْسِكَ صَابِراً مُحْتَسِباً مُجَاهِداً عَنْ دِينِ اللَّهِ
و به جان عزيز خود با صبر و رنج و مجاهدت در دفاع از دشمنان دين حق
مُوَقِّياً لِرَسُولِ اللَّهِ طَالِباً مَا عِنْدَ اللَّهِ رَاغِباً فِيمَا وَعَدَ اللَّهُ
و حفظ رسول خدا فداكارى كردى و همه را براى طلب رضاى حق و شوق ثواب و وعده خدا و بر دين حق كه بر آن بودى
وَ مَضَيْتَ لِلَّذِي كُنْتَ عَلَيْهِ شَهِيداً وَ شَاهِداً وَ مَشْهُوداً
از جهان درگذشتى در حالى كه شهيد شدى و شاهد و مشهود خدا بودى
فَجَزَاكَ اللَّهُ عَنْ رَسُولِهِ وَ عَنِ الْإِسْلاَمِ وَ أَهْلِهِ مِنْ صِدِّيقٍ أَفْضَلَ الْجَزَاءِ
پس خدايت از طرف رسول اكرم و دين اسلام و اهل اسلام از اعمال چنين صديقى بهترين پاداش عطا كند
أَشْهَدُ أَنَّكَ كُنْتَ أَوَّلَ الْقَوْمِ إِسْلاَماً وَ أَخْلَصَهُمْ إِيمَاناً وَ أَشَدَّهُمْ يَقِيناً وَ أَخْوَفَهُمْ لِلَّهِ وَ أَعْظَمَهُمْ عَنَاءً
گواهى مىدهم كه تو اول قوم در گرويدن به اسلام بودى و خالصترين ايمان و كاملترين يقين و خداترسترين مردم و پر رنج و مشقتترين اصحاب
وَ أَحْوَطَهُمْ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ
و مراقبترين به حال رسول خدا صلى اللهعليه و آله بودى
وَ أَفْضَلَهُمْ مَنَاقِبَ وَ أَكْثَرَهُمْ سَوَابِقَ وَ أَرْفَعَهُمْ دَرَجَةً وَ أَشْرَفَهُمْ مَنْزِلَةً
و تو در اوصاف كمال از همه اصحاب پيغمبر افضل و سوابق و شرافتت بيشتر و رتبهات بلندتر و منزلتت شريفتر بود
وَ أَكْرَمَهُمْ عَلَيْهِ فَقَوِيتَ (قَوِيتَ) حِينَ وَهَنُوا وَ لَزِمْتَ مِنْهَاجَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ
و تو گراميترين اصحاب رسول خدا بودى تو بودى تنها نيرومند و قوى هنگاميكه سايرين سست و ناپايدار مىگرديدند و تو ملازم طريق رسول صلى الله عليه و آله بودى
وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ كُنْتَ خَلِيفَتَهُ حَقّاً لَمْ تُنَازَعْ بِرَغْمِ الْمُنَافِقِينَ وَ غَيْظِ الْكَافِرِينَ وَ ضِغْنِ الْفَاسِقِينَ
و نيز گواهى مىدهم كه تو به حق و حقيقت جانشين پيغمبر و بدون نزاع به رغم اهل نفاق و خشم كافران و كينه مردم فاسق
وَ قُمْتَ بِالْأَمْرِ حِينَ فَشِلُوا وَ نَطَقْتَ حِينَ تَتَعْتَعُوا وَ مَضَيْتَ بِنُورِ اللَّهِ إِذْ وَقَفُوا فَمَنِ اتَّبَعَكَ فَقَدِ اهْتَدَى (هُدِيَ)
و تو به امر رواج دين قيام كردى هنگامى كه ديگران ترسان و هراسان شدند تو هنگامى كه قوم عاجز از گفتار مىشدند تو گويا به حقايق دين بودى و با نور الهى هنگامى كه ديگران درمىماندند تو در مىگذشتى پس هر كس تو را پيروى كرد بحقيقت هدايت يافت
كُنْتَ أَوَّلَهُمْ كَلاَماً وَ أَشَدَّهُمْ خِصَاماً وَ أَصْوَبَهُمْ مَنْطِقاً وَ أَسَدَّهُمْ رَأْياً
تو اول قوم در سخن و بيان حقايق و نيرومندترين آنان در هنگام جنگ و نبرد با دشمن بودى و رأى تو محكمترين آراء
وَ أَشْجَعَهُمْ قَلْباً وَ أَكْثَرَهُمْ يَقِيناً وَ أَحْسَنَهُمْ عَمَلاً وَ أَعْرَفَهُمْ بِالْأُمُورِ
و دلت شجاعترين دلها يقينت بيشتر و عملت نيكوتر و شناساترين اصحاب (به امور علمى و اجتماعى)
كُنْتَ لِلْمُؤْمِنِينَ أَباً رَحِيماً إِذْ صَارُوا عَلَيْكَ عِيَالاً فَحَمَلْتَ أَثْقَالَ مَا عَنْهُ ضَعُفُوا
تو براى اهل ايمان پدرى مهربان بودى كه آنان را به منزله خاندان خود مىشمردى كارهاى سنگين كه در تحملش ناتوان بودند تو بر دوش مىگرفتى
وَ حَفِظْتَ مَا أَضَاعُوا وَ رَعَيْتَ مَا أَهْمَلُوا وَ شَمَّرْتَ إِذْ جَبَنُوا وَ عَلَوْتَ إِذْ هَلِعُوا وَ صَبَرْتَ إِذْ جَزِعُوا
و آنچه را كه ديگران ضايع و مهمل مىگذاشتند تو آن را حفظ و رعايت مىكردى هنگامى كه آنها ترسان و گريزان بودند تو دليرانه آهنگ مىنمودى و چون ديگران هراس و جزع مىكردند تو با علو همت شكيبا بودى
كُنْتَ عَلَى الْكَافِرِينَ عَذَاباً صَبّاً وَ غِلْظَةً وَ غَيْظاً وَ لِلْمُؤْمِنِينَ غَيْثاً وَ خِصْباً وَ عِلْماً
تو بر كافران عذاب اليم و سخت و خشمناك بودى و بر اهل ايمان باران رحمت نعمت و بحر علم و دانش بودى
لَمْ تُفْلَلْ حُجَّتُكَ وَ لَمْ يَزِغْ قَلْبُكَ وَ لَمْ تَضْعُفْ بَصِيرَتُكَ وَ لَمْ تَجْبُنْ نَفْسُكَ
حجت و برهان تو هرگز كند نداشت قلب پاك منورت ابدا زيغ و تاريكى نيافت و ديده بصيرتت هرگز ضعيف نگشت و روان پاكت هرگز جبن و هراس نداشت
كُنْتَ كَالْجَبَلِ لاَ تُحَرِّكُهُ الْعَوَاصِفُ وَ لاَ تُزِيلُهُ الْقَوَاصِفُ
تو مانند كوهى بودى كه ابدا از بادهاى تند نلرزد و از صرصر سخت از پا در نيايد
كُنْتَ كَمَا قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ قَوِيّاً فِي بَدَنِكَ
تو چنان بودى كه رسول خدا صلى الله عليه و آله در وصفت فرموددر جسم نيرومند
مُتَوَاضِعاً فِي نَفْسِكَ عَظِيماً عِنْدَ اللَّهِ كَبِيراً فِي الْأَرْضِ جَلِيلاً فِي السَّمَاءِ
در نفس قدسى متواضع در نزد خدا عظيم الشأن در روى زمين بزرگ در اهل آسمان با جلال
لَمْ يَكُنْ لِأَحَدٍ فِيكَ مَهْمَزٌ وَ لاَ لِقَائِلٍ فِيكَ مَغْمَزٌ وَ لاَ لِخَلْقٍ فِيكَ مَطْمَعٌ وَ لاَ لِأَحَدٍ عِنْدَكَ هَوَادَةٌ
در شخص تو بر احدى جاى نكتهگيرى و عيب جويى وجود ندارد نه مردم طماع در تو طمع توانند كرد و نه نابجا و ناحق كسى به تو اميدى تواند داشت
يُوجَدُ الضَّعِيفُ الذَّلِيلُ عِنْدَكَ قَوِيّاً عَزِيزاً حَتَّى تَأْخُذَ لَهُ بِحَقِّهِ
مردم خوار و ناتوان نزد تو عزيز و توانايند تا آنكه حق آنان را از سركشان قوى بگيرى
وَ الْقَوِيُّ الْعَزِيزُ عِنْدَكَ ضَعِيفاً (ذَلِيلاً) حَتَّى تَأْخُذَ مِنْهُ الْحَقَ
و مردم قوى و با عز و اقتدار نزد تو خوار و ذليلند تا آنكه حق مظلومان را از آن ظالمان بازستانى
الْقَرِيبُ وَ الْبَعِيدُ عِنْدَكَ فِي ذَلِكَ سَوَاءٌ
نزد تو در حكم مذكور دور و نزديك يكسانند
شَأْنُكَ الْحَقُّ وَ الصِّدْقُ وَ الرِّفْقُ وَ قَوْلُكَ حُكْمٌ وَ حَتْمٌ وَ أَمْرُكَ حِلْمٌ وَ عَزْمٌ
شأن و كار تو حق و صدق و مرافقت است و سخن تو حكم خدا است شأن و خلق تو حلم و بردبارى و عزم ثابت است
وَ رَأْيُكَ عِلْمٌ وَ حَزْمٌ (وَ جَزْمٌ) اعْتَدَلَ بِكَ الدِّينُ وَ سَهُلَ بِكَ الْعَسِيرُ وَ أُطْفِئَتْ بِكَ النِّيرَانُ وَ قَوِيَ بِكَ الْإِيمَانُ
و رأى تو علم مآل انديشى است دين اسلام به وجود تو عدل و استحكام يافت و هر امر مشكل به دست تو آسان گشت آتش جنگ و فتنهها به نيروى تو خاموش گرديد و ايمان بواسطه تو قوت گرفت
وَ ثَبَتَ بِكَ الْإِسْلاَمُ وَ هَدَّتْ مُصِيبَتُكَ الْأَنَامَ فَإِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ
و اسلام ثبات يافت مصيبت تو خانه خلق را ويران ساخت بارى ما همه از جانب خدا آمده و بسوى او باز مىگرديم
لَعَنَ اللَّهُ مَنْ قَتَلَكَ وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ خَالَفَكَ وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنِ افْتَرَى عَلَيْكَ وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ ظَلَمَكَ وَ غَصَبَكَ حَقَّكَ
خدا لعنت كند آنكه تو را شهيد كرد و خدا لعنت كند آنكس كه با تو مخالفت نمود و خدا لعنت كند آنكس را كه بر تو افترا بست و خدا لعنت كند آنان را كه به تو ظلم و ستم كردند و حق تو را غصب كردند
وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ بَلَغَهُ ذَلِكَ فَرَضِيَ بِهِ إِنَّا إِلَى اللَّهِ مِنْهُمْ بُرَآءُ
و خدا لعنت كند آنكس را اين خبر به او رسيد راضى و شادمان گرديد ما از آنان به درگاه خدا بيزارى مىجوييم
لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً خَالَفَتْكَ وَ جَحَدَتْ وِلاَيَتَكَ وَ تَظَاهَرَتْ عَلَيْكَ وَ قَتَلَتْكَ وَ حَادَتْ عَنْكَ وَ خَذَلَتْكَ
خدا لعنت كند امتى را كه با تو مخالفت كرد و مقام ولايتت را انكار نمود و بر عليه تو همدست شدند و به قتل تو برخاستند و راه خلق را بسوى تو بستند و تو را مخذول و خوار داشتند
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي جَعَلَ النَّارَ مَثْوَاهُمْ وَ بِئْسَ الْوِرْدُ الْمَوْرُودُ
سپاس خداى را كه آتش دوزخ را مأواى آنان كرد كه بسيار بد منزلگاهى است براى واردانش
أَشْهَدُ لَكَ يَا وَلِيَّ اللَّهِ وَ وَلِيَّ رَسُولِهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ بِالْبَلاَغِ وَ الْأَدَاءِ (وَ النَّصِيحَةِ)
گواهى مىدهم براى تو اى ولى خدا و رسول او صلى الله عليه و آله كه تو تبليغ دين و اداء وظيفهامامت كردى
وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ حَبِيبُ (جَنْبُ) اللَّهِ وَ بَابُهُ وَ أَنَّكَ جَنْبُ (حَبِيبُ) اللَّهِ وَ وَجْهُهُ الَّذِي مِنْهُ يُؤْتَى
و نيز گواهى مىدهم كه تو دوستدار و محبوب خدايى و درگاه رحمت خدا هستى و همانا تو جنب حق و وجه خدا و همانا تو آن جنب الله و وجه اللهى كه از آن جانب و از آن وجه بسوى خدا توجه بايد كرد
وَ أَنَّكَ سَبِيلُ اللَّهِ وَ أَنَّكَ عَبْدُ اللَّهِ وَ أَخُو رَسُولِهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ
و توئى راه خدا و توئى بنده خاص خدا و برادر رسول خدا صلى الله عليه و آله
أَتَيْتُكَ زَائِراً لِعَظِيمِ حَالِكَ وَ مَنْزِلَتِكَ عِنْدَ اللَّهِ وَ عِنْدَ رَسُولِهِ مُتَقَرِّباً إِلَى اللَّهِ بِزِيَارَتِكَ
من به زيارت تو آمدهام بواسطه شأن عظيم و قرب و منزلتى كه تو را نزد خدا و نزد رسول اوست و به زيارتت تقرب به خدا مىجويم
رَاغِباً إِلَيْكَ فِي الشَّفَاعَةِ أَبْتَغِي بِشَفَاعَتِكَ خَلاَصَ نَفْسِي مُتَعَوِّذاً بِكَ مِنَ النَّارِ
و شوق و رغبت به شفاعتت دارم كه به آن شفاعت نجات و خلاصى خود را از آتش دوزخ در پناه تو مىطلبم
هَارِباً مِنْ ذُنُوبِيَ الَّتِي احْتَطَبْتُهَا عَلَى ظَهْرِي فَزِعاً إِلَيْكَ رَجَاءَ رَحْمَةِ رَبِّي
و از گناهانم كه بارى سنگين بر پشت خود افكندهام فرار مىكنم در حالتى كه با جزع و زارى بسوى تو و اميدوارى به رحمت پروردگارم
أَتَيْتُكَ أَسْتَشْفِعُ بِكَ يَا مَوْلاَيَ إِلَى اللَّهِ وَ أَتَقَرَّبُ بِكَ إِلَيْهِ لِيَقْضِيَ بِكَ حَوَائِجِي
به درگاهت آمدهام كه مرا شفاعت كنى اى مولاى من نزد خدا بواسطه تو شفاعت و تقرب مىجويم تا حوايجم برآورده شود
فَاشْفَعْ لِي يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ إِلَى اللَّهِ فَإِنِّي عَبْدُ اللَّهِ وَ مَوْلاَكَ وَ زَائِرُكَ
پس تو اى امير اهل ايمان مرا نزد خدا شفاعت فرما كه من خدا را بنده (پر گناه) و تو را دوستدار و زوارم
وَ لَكَ عِنْدَ اللَّهِ الْمَقَامُ الْمَعْلُومُ وَ الْجَاهُ الْعَظِيمُ وَ الشَّأْنُ الْكَبِيرُ وَ الشَّفَاعَةُ الْمَقْبُولَةُ
و تو را هم نزد خدا مقام تقرب معلوم و جاه و منزلت و شأن كبير است و عظيم و شفاعتت نزد حق مقبول و پذيرفته است
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ صَلِّ عَلَى عَبْدِكَ وَ أَمِينِكَ الْأَوْفَى
خدايا درود و رحمت فرست بر محمد (ص) و آل محمد (ع) و درود فرست بر بنده خاص و امين سر كامل خود
وَ عُرْوَتِكَ الْوُثْقَى وَ يَدِكَ الْعُلْيَا وَ كَلِمَتِكَ الْحُسْنَى وَ حُجَّتِكَ عَلَى الْوَرَى وَ صِدِّيقِكَ الْأَكْبَرِ
و رشته محكم و دست بالا و كلمه نيكوتر و حجت تو بر خلق و بزرگترين تصديق كننده تو
سَيِّدِ الْأَوْصِيَاءِ وَ رُكْنِ الْأَوْلِيَاءِ وَ عِمَادِ الْأَصْفِيَاءِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ يَعْسُوبِ الْمُتَّقِينَ وَ قُدْوَةِ الصِّدِّيقِينَ وَ إِمَامِ الصَّالِحِينَ
سيد اوصياء و ركن و عماد اولياء برگزيدگان حضرت امير المؤمنين و پيشواى متقين و بزرگ راستگويان با ايمان و امام صالحان
الْمَعْصُومِ مِنَ الزَّلَلِ وَ الْمَفْطُومِ مِنَ الْخَلَلِ وَ الْمُهَذَّبِ مِنَ الْعَيْبِ وَ الْمُطَهَّرِ مِنَ الرَّيْبِ
معصوم از خطاء و لغزش و خلل و پاكيزهاز عيب و پاك از شك و ريب
أَخِي نَبِيِّكَ وَ وَصِيِّ رَسُولِكَ وَ الْبَائِتِ عَلَى فِرَاشِهِ وَ الْمُوَاسِي لَهُ بِنَفْسِهِ وَ كَاشِفِ الْكَرْبِ عَنْ وَجْهِهِ
برادر رسول تو و وصى او و آنكه در فراش پيغمبرت خفت و جان را نثار او كرد و رافع و دافع هم و غم و رنج و تعب از پيغمبر
الَّذِي جَعَلْتَهُ سَيْفاً لِنُبُوَّتِهِ وَ مُعْجِزاً لِرِسَالَتِهِ وَ دِلاَلَةً وَاضِحَةً لِحُجَّتِهِ
آن كسى كه او را شمشير تبليغ نبوت و معجزه مقام رسالت قرار دادى و دليل روشن بر حقانيت حجتهاى حق
وَ حَامِلاً لِرَايَتِهِ وَ وِقَايَةً لِمُهْجَتِهِ وَ هَادِياً لِأُمَّتِهِ وَ يَداً لِبَأْسِهِ
براى نگهدارى پرچم دين رسول و حفاظت قلب منور او و هادى امت و بازوى تواناى قوه دفاع
وَ تَاجاً لِرَأْسِهِ وَ بَاباً لِنَصْرِهِ وَ مِفْتَاحاً لِظَفَرِهِ
و تاج عزت و سلطنت بر سر پيغمبر درگاه فتح و نصرت او و كليد فيروزى پيغمبر گشت
حَتَّى هَزَمَ جُنُودَ الشِّرْكِ بِأَيْدِكَ وَ أَبَادَ عَسَاكِرَ الْكُفْرِ بِأَمْرِكَ
تا آنجا كه سپاهيان شرك را به يارى تو درهم شكست و لشكريان كفر را به فرمان تو با جان نثارى در راه رضاى تو و رضاى پيغمبرت همه را به هلاكت رسانيد
وَ بَذَلَ نَفْسَهُ فِي مَرْضَاتِكَ وَ مَرْضَاةِ رَسُولِكَ وَ جَعَلَهَا وَقْفاً عَلَى طَاعَتِهِ وَ مِجَنّاً دُونَ نَكْبَتِهِ
و نفس قدسى خود را وقف طاعت رسول (ص) و سپر بر دفع آلام نكبات از وجود او گردانيد
حَتَّى فَاضَتْ نَفْسُهُ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فِي كَفِّهِ وَ اسْتَلَبَ بَرْدَهَا وَ مَسَحَهُ عَلَى وَجْهِهِ
تا روزى كه هنگام رحلت پيغمبر صلى الله عليه و آله بر دست او جان به حق تسليم كرد و با حال سرد شدن جسد مطهرش سردى بدن را ربود و به دست مسح بر صورت پيغمبر اكرم فرمود
وَ أَعَانَتْهُ مَلاَئِكَتُكَ عَلَى غُسْلِهِ وَ تَجْهِيزِهِ وَ صَلَّى عَلَيْهِ وَ وَارَى شَخْصَهُ
و آنگاه در غسل و تجهيز رسول (ص) فرشتگان كمك او بودند و او بر پيغمبر خدا نماز خواند و جسد پاكش را در قبر پنهان كرد
وَ قَضَى دَيْنَهُ وَ أَنْجَزَ وَعْدَهُ وَ لَزِمَ عَهْدَهُ وَ احْتَذَى مِثَالَهُ
و دين او را ادا نمود وعده او را انجام داد عهد و پيمانش را ملازمت فرمود و مطابق رويه پيغمبر كاملا رفتار كرد
وَ حَفِظَ وَصِيَّتَهُ وَ حِينَ وَجَدَ أَنْصَاراً نَهَضَ مُسْتَقِلاًّ بِأَعْبَاءِ الْخِلاَفَةِ مُضْطَلِعاً بِأَثْقَالِ الْإِمَامَةِ
و وصيتش را حفظ فرمود و هنگامى كه يار و انصار يافت به استقلال مقام خلافت خود و تحمل شدايد سلطنت با عدل و داد كامل قيام فرمود
فَنَصَبَ رَايَةَ الْهُدَى فِي عِبَادِكَ وَ نَشَرَ ثَوْبَ الْأَمْنِ فِي بِلاَدِكَ وَ بَسَطَ الْعَدْلَ فِي بَرِيَّتِكَ
پس پرچم هدايت ميان بندگان تو برافراشت و در تمام بلاد اسلام لباس امن و امان در پوشانيد و بساط عدل و داد را ميان خلق بگسترد
وَ حَكَمَ بِكِتَابِكَ فِي خَلِيقَتِكَ وَ أَقَامَ الْحُدُودَ وَ قَمَعَ الْجُحُودَ وَ قَوَّمَ الزَّيْغَ
و به كتاب تو در بين بندگانت حكم فرمود و حدود الهى را اقامه و اجراء كرد و ريشه كفر و جحود را بركند شك و شبهات زيغ و ضلالت را اصلاح فرمود
وَ سَكَّنَ الْغَمْرَةَ وَ أَبَادَ الْفَتْرَةَ وَ سَدَّ الْفُرْجَةَ وَ قَتَلَ النَّاكِثَةَ وَ الْقَاسِطَةَ وَ الْمَارِقَةَ
فتنه و پراكندگى امت را آرام و سستىو ضعف اسلام را نابود و شكاف و رخنههاى دشمنان را مسدود كرد و با عهد شكنان و بيدادگران و مرتدان از دين قتال كرد
وَ لَمْ يَزَلْ عَلَى مِنْهَاجِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ وَتِيرَتِهِ وَ لُطْفِ شَاكِلَتِهِ وَ جَمَالِ سِيرَتِهِ
و پيوسته بر روش و طريقه پيغمبر صلى الله عليه و آله بود و بر لطف و عواطف صورت و حسن و جمال سيرت رسول
مُقْتَدِياً بِسُنَّتِهِ مُتَعَلِّقاً بِهِمَّتِهِ مُبَاشِراً لِطَرِيقَتِهِ وَ أَمْثِلَتُهُ نَصْبُ عَيْنَيْهِ
و پيرو سنت و همى علاقهمند بهمت و افكار بلند آن حضرت و ملازم طريقت وى بود و امثال و مقاصد عالى رسول نصب العينش بود
يَحْمِلُ عِبَادَكَ عَلَيْهَا وَ يَدْعُوهُمْ إِلَيْهَا إِلَى أَنْ خُضِبَتْ شَيْبَتُهُ مِنْ دَمِ رَأْسِهِ
و بندگان تو را بر آن مقاصد واميداشت و دعوت مىكرد تا هنگامى كه محاسن مباركش به خون سرش خضاب شد
اللَّهُمَّ فَكَمَا لَمْ يُؤْثِرْ فِي طَاعَتِكَ شَكّاً عَلَى يَقِينٍ وَ لَمْ يُشْرِكْ بِكَ طَرْفَةَ عَيْنٍ
پروردگارا چنانكه او هيچگاه شك را بر يقين مقدم نداشت و يك لحظه به تو مشرك نگشت
صَلِّ عَلَيْهِ صَلاَةً زَاكِيَةً نَامِيَةً يَلْحَقُ بِهَا دَرَجَةَ النُّبُوَّةِ فِي جَنَّتِكَ وَ بَلِّغْهُ مِنَّا تَحِيَّةً وَ سَلاَماً
تو هم درود و رحمت فرست بر او رحمتى با نشو و نما كه به آن رحمت در بهشت ابدت به مقام نبوت در پيوندد و سلام و تحيت ما را هم به آن حضرت برسان
وَ آتِنَا مِنْ لَدُنْكَ فِي مُوَالاَتِهِ فَضْلاً وَ إِحْسَاناً وَ مَغْفِرَةً وَ رِضْوَاناً
و به ما در راه محبت او فضل و احسان و آمرزش و خشنودى خود را عطا فرما
إِنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْجَسِيمِ بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
زيرا تو اى خدا صاحب فضل بزرگ و لطف بىنهايت هستى به حق رحمت نامنتهايت اى مهربانترين مهربانان عالم.
پس ببوس ضريح را و روى راست خود را بگذار بر آن و بعد از آن روى چپ را و ميل كن به سمت قبله و نماز زيارت بجاى آور و آنچه خواهى بعد از نماز دعا كن و بگو بعد از فرستادن تسبيح زهرا عليها السلام
اللَّهُمَّ إِنَّكَ بَشَّرْتَنِي عَلَى لِسَانِ نَبِيِّكَ وَ رَسُولِكَ مُحَمَّدٍ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ
پروردگارا تو مرا بر زبان مبارك پيغمبر و فرستاده خود حضرت محمد صلوات الله عليه و آله بشارت دادى
فَقُلْتَ وَ بَشِّرِ الَّذِينَ آمَنُوا أَنَّ لَهُمْ قَدَمَ صِدْقٍ عِنْدَ رَبِّهِمْ
كه در كتاب خود فرمودى و اى رسول ما بشارت ده آنان كه ايمان آوردند كه آنها را نزد خدا قدم صدق است
اللَّهُمَّ وَ إِنِّي مُؤْمِنٌ بِجَمِيعِ أَنْبِيَائِكَ وَ رُسُلِكَ صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِمْ
پروردگارا و من البته به جميع پيمبران و رسولانت صلوات الله عليهم ايمان دارم
فَلاَ تَقِفْنِي بَعْدَ مَعْرِفَتِهِمْ مَوْقِفاً تَفْضَحُنِي فِيهِ عَلَى رُءُوسِ الْأَشْهَادِ بَلْ قِفْنِي مَعَهُمْ وَ تَوَفَّنِي عَلَى التَّصْدِيقِ بِهِمْ
پس بعد از آنكه معرفت به آنها يافتهام مرا در موقفى كه آنجا مرا رسوا كنى نگاه مدار بلكه مرا با رسولانت به موقف كرامت بدار و مرا باتصديق و ايمان به آنها بميران
اللَّهُمَّ وَ أَنْتَ خَصَصْتَهُمْ بِكَرَامَتِكَ وَ أَمَرْتَنِي بِاتِّبَاعِهِمْ
پروردگارا و تو خود آن رسولان را مخصوص به كرامت خود فرمودى و مرا به پيروى آنان امر كردى
اللَّهُمَّ وَ إِنِّي عَبْدُكَ وَ زَائِرُكَ مُتَقَرِّباً إِلَيْكَ بِزِيَارَةِ أَخِي رَسُولِكَ
پروردگارا و من بنده تو و زوار توام كه بسوى تو بواسطه زيارت برادر رسولت تقرب مىجويم
وَ عَلَى كُلِّ مَأْتِيٍّ وَ مَزُورٍ حَقٌّ لِمَنْ أَتَاهُ وَ زَارَهُ وَ أَنْتَ خَيْرُ مَأْتِيٍّ وَ أَكْرَمُ مَزُورٍ
و هر كه به درگاه كسى و زيارت كسى آيد بر آنكس حق خواهد داشت و تو بهتر و كريمتر كسى هستى كه به درگاه و زيارتش آيند
فَأَسْأَلُكَ يَا اللَّهُ يَا رَحْمَانُ يَا رَحِيمُ يَا جَوَادُ يَا مَاجِدُ يَا أَحَدُ يَا صَمَدُ
پس از تو درخواست مىكنم اى خدا اى بخشنده مهربان اى صاحب جود و مجد و كرم اى خداى فرد غنى الذات
يَا مَنْ لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ
اى آنكه نه تو را فرزندى است و نه فرزند كسى و نه تو را احدى مثل و مانند است
وَ لَمْ يَتَّخِذْ صَاحِبَةً وَ لاَ وَلَداً أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
و نه زن و فرزندى از تو درخواست مىكنم كه درود بر محمد و آلش فرستى
وَ أَنْ تَجْعَلَ تُحْفَتَكَ إِيَّايَ مِنْ زِيَارَتِي أَخَا رَسُولِكَ فَكَاكَ رَقَبَتِي مِنَ النَّارِ
و تحفه و ثواب زيارت برادر رسولت را بر من آزاديم از آتش دوزخ قرار دهى
وَ أَنْ تَجْعَلَنِي مِمَّنْ يُسَارِعُ فِي الْخَيْرَاتِ وَ يَدْعُوكَ رَغَباً وَ رَهَباً وَ تَجْعَلَنِي لَكَ مِنَ الْخَاشِعِينَ
و مرا از آنان كه در كارهاى خير سرعت مىكنند مقرر فرمايى و از آنان كه با شوق و رغبت و ترس و هيبت تو را به دعا مىخوانند و از اهل خضوع و خشوع گردانى
اللَّهُمَّ إِنَّكَ مَنَنْتَ عَلَيَّ بِزِيَارَةِ مَوْلاَيَ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ وَ وِلاَيَتِهِ وَ مَعْرِفَتِهِ
پروردگارا تو به نعمت زيارت مولايم على بن ابى طالب و به ولايت و معرفتش بر من منت گزاردى
فَاجْعَلْنِي مِمَّنْ يَنْصُرُهُ وَ يَنْتَصِرُ بِهِ وَ مُنَّ عَلَيَّ بِنَصْرِكَ لِدِينِكَ
پس كرم فرما و مرا از ياران و ناصران او در دين تو و از يارى طلبان از حضرتش براى دين خود بگردان
اللَّهُمَّ وَ اجْعَلْنِي مِنْ شِيعَتِهِ وَ تَوَفَّنِي عَلَى دِينِهِ
پروردگارا و مرا از شيعيانش قرار ده و بر دين و آيين او بميران
اللَّهُمَّ أَوْجِبْ لِي مِنَ الرَّحْمَةِ وَ الرِّضْوَانِ وَ الْمَغْفِرَةِ وَ الْإِحْسَانِ وَ الرِّزْقِ الْوَاسِعِ الْحَلاَلِ الطَّيِّبِ مَا أَنْتَ أَهْلُهُ
پروردگارا از رحمت (نامنتها) و خشنودى و مغفرت و احسان بر من نصيبى لازم گردان و رزق وسيع حلال پاكيزه و آنچه تو را سزد به من عطا فرما
يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ
اى مهربانترين مهربانان عالم و ستايش مخصوص خداى آفريننده عالم است.
مؤلف گويد كه در روايت معتبر منقول است كه حضرت خضر عليه السلام در روز شهادت حضرت امير المؤمنين عليه السلام گريه كنان و استرجاع گويان بسرعت آمد و ايستاد بر در خانه امير المؤمنين عليه السلام پس گفت
رَحِمَكَ اللَّهُ يَا أَبَا الْحَسَنِ كُنْتَ أَوَّلَ الْقَوْمِ إِسْلاَماً وَ أَخْلَصَهُمْ إِيمَاناً وَ أَشَدَّهُمْ يَقِيناً وَ أَخْوَفَهُمْ لِلَّهِ
خدا تو را رحمت فرستد اى ابا الحسن تو بودى اول قوم در اسلام و خالصترين ايشان در ايمان و محكمترين آنها در يقين و صاحب خوفترشان براى حق
و شمرد بسيارى از فضائل آن حضرت را قريب به همين عباراتى كه در همين زيارت مذكور است پس اگر در اين روز اين زيارت نيز خوانده شود مناسب است و اصل آن كلمات كه بمنزله زيارت روز شهادت است در هديه ذكر كردهايم هر كه خواهد به آنجا رجوع كند و نيز بدان كه ما پيش از اين در ضمن اعمال شب مبعث كلامى از رحله ابن بطوطه نقل كرديم كه متعلق بود به اين روضه شريفه صلوات الله على مشرفها شايسته است به آنجا رجوع شود
در صورت خرابی فایل ، گزارش دهید
