شيخ كلينى در كافى از حضرت صادق عليه السلام روايت كرده كه فرمود مىگويى در دهه آخر ماه رمضان در هر شب
أَعُوذُ بِجَلاَلِ وَجْهِكَ الْكَرِيمِ أَنْ يَنْقَضِيَ عَنِّي شَهْرُ رَمَضَانَ
پناه مىبرم به جلال وجه كريمت كه بگذرد از من ماه رمضان
أَوْ يَطْلُعَ الْفَجْرُ مِنْ لَيْلَتِي هَذِهِ وَ لَكَ قِبَلِي ذَنْبٌ أَوْ تَبِعَةٌ تُعَذِّبُنِي عَلَيْهِ
يا برآيد سپيده دم از اين شب بر من و من در پيشگاه تو بر خود گناه يا پيگردى داشته باشم كه مرا بر آن عذاب فرمايى.
********
و اعتكاف در اين دهه مستحب است و فضيلت بسيار دارد و افضل اوقات اعتكاف است و روايت شده كه مقابل دو حج و دو عمره است و كان رسول الله صلى الله عليه و آله إذا كان العشر الأواخر اعتكف في المسجد و ضربت له قبة من شعر و شمر الميزر و طوى فراشه
********
و كفعمى در حاشيه بلد الامين نقل كرده كه حضرت صادق عليه السلام در هر شب از دهه آخر بعد از فرايض و نوافل مىخواند
اللَّهُمَّ أَدِّ عَنَّا حَقَّ مَا مَضَى مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ اغْفِرْ لَنَا تَقْصِيرَنَا فِيهِ وَ تَسَلَّمْهُ مِنَّا مَقْبُولاً
بار خدايا ادا كن از بهر ما حق آنچه گذشته از ماهرمضان و بيامرز تقصير ما را در آن و بگير آن را از ما پذيرفته و مقبول
وَ لاَ تُؤَاخِذْنَا بِإِسْرَافِنَا عَلَى أَنْفُسِنَا وَ اجْعَلْنَا مِنَ الْمَرْحُومِينَ وَ لاَ تَجْعَلْنَا مِنَ الْمَحْرُومِينَ
و مؤاخذه مكن ما را به اسراف ما بر نفسهامان و ما را از رحمت شدگان مقرر فرما و ما را از محرومان مگردان.
و فرمود هر كه بگويد اين را بيامرزد حق تعالى تقصيرى كه از او سر زده در ايام گذشته از ماه رمضان و نگه دارد او را از معاصى در بقيه ماه
********
روز بيست و يكم
اللَّهُمَّ اجْعَلْ لِي فِيهِ إِلَى مَرْضَاتِكَ دَلِيلاً وَ لاَ تَجْعَلْ لِلشَّيْطَانِ فِيهِ عَلَيَّ سَبِيلاً
اى خدا در اين روز مرا بسوى رضا و خشنودى خود راهنمايى كن و شيطان را بر من مسلط مگردان
وَ اجْعَلِ الْجَنَّةَ لِي مَنْزِلاً وَ مَقِيلاً يَا قَاضِيَ حَوَائِجِ الطَّالِبِينَ
و بهشت را منزل و مقامم قرار ده اى برآرنده حاجات طالبان.
********
دعاى شب بيست و دوم
يَا سَالِخَ النَّهَارِ مِنَ اللَّيْلِ فَإِذَا نَحْنُ مُظْلِمُونَ
اى آنكه روز روشن را از شب تار برآوردى تا جهان بر ما تاريك شدى
وَ مُجْرِيَ الشَّمْسِ لِمُسْتَقَرِّهَا بِتَقْدِيرِكَ يَا عَزِيزُ يَا عَلِيمُ وَ مُقَدِّرَ الْقَمَرِ مَنَازِلَ حَتَّى عَادَ كَالْعُرْجُونِ الْقَدِيمِ
و اى آنكه سير خورشيد را به حكم تقديرت به مدار خود به گردش آوردى اى ذات با عزت و اى داناى مطلق اى آنكه گردش ماه را منزلهاى معين مقدر فرمودى تا آنكه مانند شاخه خرما به منزل اول بازگردد
يَا نُورَ كُلِّ نُورٍ وَ مُنْتَهَى كُلِّ رَغْبَةٍ وَ وَلِيَّ كُلِّ نِعْمَةٍ
اى روشنى بخش هر نور و اى منتهاى هر آرزو و صاحب هر نعمت
يَا اللَّهُ يَا رَحْمَانُ يَا اللَّهُ يَا قُدُّوسُ يَا أَحَدُ يَا وَاحِدُ يَا فَرْدُ
اى خداى رحمن اى پاك از هر نقص و عيب اى ذات يكتا و يگانه و فرد
يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ لَكَ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى وَ الْأَمْثَالُ الْعُلْيَا وَ الْكِبْرِيَاءُ وَ الْآلاَءُ
اى خدا اى خدا اى خدا نامهاى نيكو مخصوص توستو نشانهاى مقام بلند و بزرگى و هر انعام و احسان به تو اختصاص دارد
أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ (عَلَى) أَهْلِ بَيْتِهِ
از تو درخواست مىكنم كه بر محمد و آلش درود فرستى
وَ أَنْ تَجْعَلَ اسْمِي فِي هَذِهِ اللَّيْلَةِ فِي السُّعَدَاءِ وَ رُوحِي مَعَ الشُّهَدَاءِ وَ إِحْسَانِي فِي عِلِّيِّينَ وَ إِسَاءَتِي مَغْفُورَةً
و نام مرا در اين شب در صف اهل سعادت ثبت فرمايى و روح مرا با شهيدان محشور سازى و طاعتم را در مقام عليين رسانى و از اعمال زشتم در گذرى
وَ أَنْ تَهَبَ لِي يَقِيناً تُبَاشِرُ بِهِ قَلْبِي وَ إِيمَاناً يُذْهِبُ الشَّكَّ عَنِّي وَ تُرْضِيَنِي بِمَا قَسَمْتَ لِي
و مقام يقينى كه هرگز از قلبم جدا نشود و ايمانى كه هر شك و ريب را از من دور سازد به من عطا كنى و به هر چه نصيبم فرمودهاى راضى و خوشنودم سازى
وَ آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَ فِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنَا عَذَابَ النَّارِ الْحَرِيقِ
و ما را در دنيا هر چه نيكوست و در آخرت هر چه نيكوست عطا فرمايى و از آتش سوزان دوزخ نگاهدارى
وَ ارْزُقْنِي فِيهَا ذِكْرَكَ وَ شُكْرَكَ وَ الرَّغْبَةَ إِلَيْكَ
و در اين ماه مرا شكر و ذكر و شوق لقاى خود
وَ الْإِنَابَةَ وَ التَّوْفِيقَ لِمَا وَفَّقْتَ لَهُ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ
و توبه و انابه به درگاهت نصيب گردانى و هر آنچه محمد و آل محمد عليهم السلام را توفيق عطا فرمودى موفق سازى
********
سيد بن طاوس در اقبال از ابن ابى عمير از مرازم نقل كرده كه حضرت صادق عليه السلام در هر شب از دهه آخر مىخواند
اللَّهُمَّ إِنَّكَ قُلْتَ فِي كِتَابِكَ الْمُنْزَلِ شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِي أُنْزِلَ فِيهِ الْقُرْءَانُ هُدًى لِلنَّاسِ وَ بَيِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَى وَ الْفُرْقَانِ
اى خدا تو كه در كتاب آسمانى خود فرمودى ماه رمضان ماهى است كه قرآن براى هدايت مردم و حجت و برهان و فرق ميان حق و باطل نازل گرديد
فَعَظَّمْتَ حُرْمَةَ شَهْرِ رَمَضَانَ بِمَا أَنْزَلْتَ فِيهِ مِنَ الْقُرْآنِ وَ خَصَصْتَهُ بِلَيْلَةِ الْقَدْرِ وَ جَعَلْتَهَا خَيْراً مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ
پس احترام اين ماه را بواسطه نزول قرآن به عظمتت ياد كردى و شب قدر را به آن مخصوص فرمودى و مقام آن شب را بهتر از هزار ماه قرار دادى
اللَّهُمَّ وَ هَذِهِ أَيَّامُ شَهْرِ رَمَضَانَ قَدِ انْقَضَتْ وَ لَيَالِيهِ قَدْ تَصَرَّمَتْ
اى خدا اينك روزهاى ماه رمضان منقضى مىشود و شبهاى آن در مىگذرد
وَ قَدْ صِرْتُ يَا إِلَهِي مِنْهُ إِلَى مَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنِّي وَ أَحْصَى لِعَدَدِهِ مِنَ الْخَلْقِ أَجْمَعِينَ
و حال مرا چگونه در اين ماه گذشت تو بهتر از من مىدانى و به شمار اعمالم از همه خلق آگاه ترى
فَأَسْأَلُكَ بِمَا سَأَلَكَ بِهِ مَلاَئِكَتُكَ الْمُقَرَّبُونَ وَ أَنْبِيَاؤُكَ الْمُرْسَلُونَ وَ عِبَادُكَ الصَّالِحُونَ
پس من از تو درخواست مىكنم به آنچه ملائكه مقرب و پيمبران مرسل و بندگان شايسته تو از تو درخواست كردند
أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَفُكَّ رَقَبَتِي مِنَ النَّارِ وَ تُدْخِلَنِي الْجَنَّةَ بِرَحْمَتِكَ
كه بر محمد و آل محمد رحمت فرستى و مرا هم گردن از زنجير آتش دوزخ برهان و به بهشت رحمتت به كرم داخل گردان
وَ أَنْ تَتَفَضَّلَ عَلَيَّ بِعَفْوِكَ وَ كَرَمِكَ وَ تَتَقَبَّلَ تَقَرُّبِي وَ تَسْتَجِيبَ دُعَائِي
و بر من به عفو و كرمت تفضل فرما و تقرب و توسلم را به درگاهت بپذير و دعايم را مستجاب كن
وَ تَمُنَّ عَلَيَّ (إِلَيَّ) بِالْأَمْنِ يَوْمَ الْخَوْفِ مِنْ كُلِّ هَوْلٍ أَعْدَدْتَهُ لِيَوْمِ الْقِيَامَةِ
و در آن روز سخت بر خوفو هراس قيامت مرا از هول وحشت كه در آن روز سخت بر بدكاران مهيا ساختهاى منت گذار و ايمن گردان
إِلَهِي وَ أَعُوذُ بِوَجْهِكَ الْكَرِيمِ وَ بِجَلاَلِكَ الْعَظِيمِ أَنْ يَنْقَضِيَ أَيَّامُ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ لَيَالِيهِ
و من به ذات بزرگوارت و به جلال عظمتت پناه مىبرم كه روز و شبهاى ماه مبارك بگذرد
وَ لَكَ قِبَلِي تَبِعَةٌ أَوْ ذَنْبٌ تُؤَاخِذُنِي بِهِ أَوْ خَطِيئَةٌ تُرِيدُ أَنْ تَقْتَصَّهَا مِنِّي لَمْ تَغْفِرْهَا لِي
و هنوز بر من از عصيانت جرم و گناهى باقى باشد كه مرا به آن گناه مؤاخذه كنى يا خطايى كرده باشم كه نبخشى و خواهى كه از من انتقام آن كشى
سَيِّدِي سَيِّدِي سَيِّدِي أَسْأَلُكَ يَا لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ إِذْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ
اى سيد و مولاى من اى آقاى من از تو اى خدايى كه جز تو در عالم هستى خدايى نيست
إِنْ كُنْتَ رَضِيتَ عَنِّي فِي هَذَا الشَّهْرِ فَازْدَدْ عَنِّي رِضًا وَ إِنْ لَمْ تَكُنْ رَضِيتَ عَنِّي فَمِنَ الْآنَ فَارْضَ عَنِّي
مسئلت مىكنم به حق اينكه يگانه و بىشريكى كه اگر در اين ماه از من راضى شدهاى بر رضا و خوشنوديت بيفزا و اگر تا حال از من راضى نشدهاى پس همين ساعت از من راضى شو
يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ يَا اللَّهُ يَا أَحَدُ يَا صَمَدُ
اى مهربانترين مهربانان عالم اى خدا اى ذات يكتا اى غنى بالذات
يَا مَنْ لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ
اى آنكه نه فرزند كسى و نه كس فرزند تو و نه مثل و مانند توست.
و بسيار بگو
يَا مُلَيِّنَ الْحَدِيدِ لِدَاوُدَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يَا كَاشِفَ الضُّرِّ وَ الْكُرَبِ الْعِظَامِ عَنْ أَيُّوبَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ
اى خدايى كه آهن را به دست داود عليه السلام نرم كردى اى آنكه درد و رنجهاى عظيم را از ايوب عليه السلام برطرف كردى
أَيْ مُفَرِّجَ هَمِّ يَعْقُوبَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ أَيْ مُنَفِّسَ غَمِّ يُوسُفَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ
اى نشاط بخش دل اندوهناك يعقوب عليه السلام اى شاد كن خاطر غمگين يوسف عليه السلام
صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ كَمَا أَنْتَ أَهْلُهُ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَيْهِمْ أَجْمَعِينَ
بر محمد و آلش جميعا رحمت فرست بدان رحمت كه شايسته اعطاى توست
وَ افْعَلْ بِي مَا أَنْتَ أَهْلُهُ وَ لاَ تَفْعَلْ بِي مَا أَنَا أَهْلُهُ
و با من آن كن كه تو را شايسته است نه آنچه مرا سزاوار است.
********
روز بيست و يكم روز قتل حضرت امير المؤمنين عليه السلام و مناسب است زيارت آن جناب و كلمات حضرت خضر عليه السلام كه بمنزله زيارت آن حضرت است در اين روز
زيارت دوم زيارت معروفه به امين الله است كه در نهايت اعتبار است و در تمام كتب مزاريه و مصابيح نقل شده است و علامه مجلسى رحمة الله عليه فرموده كه آن بهترين زيارات است از جهت متن و سند و بايد كه در جميع روضات مقدسه بر اين مواظبت نمايند و كيفيت آن چنان است كه به سندهاى معتبر روايت شده از جابر از امام محمد باقر عليه السلام كه امام زين العابدين عليه السلام به زيارت امير المؤمنين عليه السلام آمد و نزد قبر آن حضرت ايستاد و گريست و گفت
السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا أَمِينَ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ وَ حُجَّتَهُ عَلَى عِبَادِهِ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ
سلام بر تو اى امين پروردگار در زمين و حجت خداى بر بندگانش سلام بر تو اى امير مؤمنان
اگر اين زيارت براى غير حضرت امير المؤمنين خوانده شود السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ در آن گفته نمىشود
أَشْهَدُ أَنَّكَ جَاهَدْتَ فِي اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ وَ عَمِلْتَ بِكِتَابِهِ وَ اتَّبَعْتَ سُنَنَ نَبِيِّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ
گواهى مىدهم كه تو در راه خدا جهاد كردى و حق جهاد در دين خدا را بجا آوردى و دستورهاى كتاب خدا را كار بستى و سنتهاى رسولش كه درود خدا بر او و آلش باد را پيروى كردى
حَتَّى دَعَاكَ اللَّهُ إِلَى جِوَارِهِ فَقَبَضَكَ إِلَيْهِ بِاخْتِيَارِهِ
و در پايان عمر كه خدا تو را به جوار رحمت خود دعوت فرمود و به اراده خود روح پاكت را قبض كرد
وَ أَلْزَمَ أَعْدَاءَكَ الْحُجَّةَ مَعَ مَا لَكَ مِنَ الْحُجَجِ الْبَالِغَةِ عَلَى جَمِيعِ خَلْقِهِ
و بر دشمنانت حجت را الزام كرد با آنكه در وجود تو حجتهاى بالغه الهيه بر جميع خلق تمام بود
اللَّهُمَّ فَاجْعَلْ نَفْسِي مُطْمَئِنَّةً بِقَدَرِكَ رَاضِيَةً بِقَضَائِكَ مُولَعَةً بِذِكْرِكَ وَ دُعَائِكَ
بارالها تو جان مرا مطمئن به قدر و راضى به قضاى خويش بگردان و مشتاق و حريص به ذكر و دعاى خود فرما
مُحِبَّةً لِصَفْوَةِ أَوْلِيَائِكَ مَحْبُوبَةً فِي أَرْضِكَ وَ سَمَائِكَ صَابِرَةً عَلَى نُزُولِ بَلاَئِكَ
و دوستدار خاصان اولياء خويش و محبوب در اهل زمين و آسمان خود ساز و با صبر و شكيبا هنگام نزول بلاى خود
(شَاكِرَةً لِفَوَاضِلِ نَعْمَائِكَ ذَاكِرَةً لِسَوَابِغِ آلاَئِكَ) مُشْتَاقَةً إِلَى فَرْحَةِ لِقَائِكَ مُتَزَوِّدَةً التَّقْوَى لِيَوْمِ جَزَائِكَ
شكرگزار مزيد نعمتهاى ظاهر و متذكر نعمتهاى باطن خود گردان و مشتاق ابتهاج لقاى خود فرما و مرا به تهيه زادتقوى براى روز جزا
مُسْتَنَّةً بِسُنَنِ أَوْلِيَائِكَ مُفَارِقَةً لِأَخْلاَقِ أَعْدَائِكَ مَشْغُولَةً عَنِ الدُّنْيَا بِحَمْدِكَ وَ ثَنَائِكَ
و به طريقت اولياء و خاصان خود بدار و دور از طريقت دشمنان خويش ساز و مرا به جاى اشتغال به كار دنيا به حمد و ثناى خود مشغول دار
پس پهلوى روى مبارك خود را بر قبر گذاشت و گفت
اللَّهُمَّ إِنَّ قُلُوبَ الْمُخْبِتِينَ إِلَيْكَ وَالِهَةٌ وَ سُبُلَ الرَّاغِبِينَ إِلَيْكَ شَارِعَةٌ
اى خدا دلهاى خاشعان و خدا ترسان در تو واله و حيران است و راههاى مشتاقانت به جانب تو باز است
وَ أَعْلاَمَ الْقَاصِدِينَ إِلَيْكَ وَاضِحَةٌ وَ أَفْئِدَةَ الْعَارِفِينَ مِنْكَ فَازِعَةٌ
و نشانههاى آنان كه قاصد كوى تواند نشانهايى روشن است و قلوب عارفان از شهود جلالت هراسان
وَ أَصْوَاتَ الدَّاعِينَ إِلَيْكَ صَاعِدَةٌ وَ أَبْوَابَ الْإِجَابَةِ لَهُمْ مُفَتَّحَةٌ وَ دَعْوَةَ مَنْ نَاجَاكَ مُسْتَجَابَةٌ
و صداى دعاى بندگان اهل دعا به درگاه تو بلند و درهاى اجابت دعا به روى آنها باز است و دعاى اهل مناجات مستجاب
وَ تَوْبَةَ مَنْ أَنَابَ إِلَيْكَ مَقْبُولَةٌ وَ عَبْرَةَ مَنْ بَكَى مِنْ خَوْفِكَ مَرْحُومَةٌ وَ الْإِغَاثَةَ لِمَنِ اسْتَغَاثَ بِكَ مَوْجُودَةٌ (مَبْذُولَةٌ)
و توبه آنان كه به درگاه تو باز مىگردند پذيرفته است و چشم گريان آنان كه از خوف تو گريانند مورد لطف و رحمت است و فريادرسى تو بر آنان كه به درگاهت فرياد و دادخواهى كنند مهيا است
وَ الْإِعَانَةَ لِمَنِ اسْتَعَانَ بِكَ مَبْذُولَةٌ (مَوْجُودَةٌ) وَ عِدَاتِكَ لِعِبَادِكَ مُنْجَزَةٌ
و ياريت بر آنان كه از تو يارى مىطلبند مبذول است و وعدههايت براى بندگان منجز و محقق است
وَ زَلَلَ مَنِ اسْتَقَالَكَ مُقَالَةٌ وَ أَعْمَالَ الْعَامِلِينَ لَدَيْكَ مَحْفُوظَةٌ وَ أَرْزَاقَكَ إِلَى الْخَلاَئِقِ مِنْ لَدُنْكَ نَازِلَةٌ
و لغزش آنان كه به درگاهت عذرخواه آيند بخشيده خواهد شد و عمل نيكوكاران نزد تو محفوظ است و رزق جميع خلق از جانب تو نازل
وَ عَوَائِدَ الْمَزِيدِ إِلَيْهِمْ وَاصِلَةٌ وَ ذُنُوبَ الْمُسْتَغْفِرِينَ مَغْفُورَةٌ
و مزيد عطاياى تو به آنان واصل و گناهان آمرزش طلبان آمرزيده خواهد شد
وَ حَوَائِجَ خَلْقِكَ عِنْدَكَ مَقْضِيَّةٌ وَ جَوَائِزَ السَّائِلِينَ عِنْدَكَ مُوَفَّرَةٌ وَ عَوَائِدَ الْمَزِيدِ مُتَوَاتِرَةٌ
و حاجتهاى خلق نزد تو برآورده است و سائلان را از درگاهت نزد تو عطاى وافر و مزيد احسان پى در پى است
وَ مَوَائِدَ الْمُسْتَطْعِمِينَ مُعَدَّةٌ وَ مَنَاهِلَ الظِّمَاءِ (لَدَيْكَ) مُتْرَعَةٌ
و مائده بر آنان كه از خوان احسانت روزى مىطلبند مهيا است و سرچشمهها براى تشنگان پر آب است
اللَّهُمَّ فَاسْتَجِبْ دُعَائِي وَ اقْبَلْ ثَنَائِي وَ اجْمَعْ بَيْنِي وَ بَيْنَ أَوْلِيَائِي
اى خدا دعاى مرا مستجاب فرما و حمد و ثنايم را بپذير و ميان من و اولياء و محبوبانم جمع گردان
بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ عَلِيٍّ وَ فَاطِمَةَ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ
به حق محمد و على و فاطمه و حسنو حسين اين دعا را اجابت فرما
إِنَّكَ وَلِيُّ نَعْمَائِي وَ مُنْتَهَى مُنَايَ وَ غَايَةُ رَجَائِي فِي مُنْقَلَبِي وَ مَثْوَايَ
كه تو اى خدا ولى نعمتها و منتهاى آمال و آرزوهايى و آخرين اميد من هم در حيات دنيا و هم در سراى آخرت تو هستى
و در كامل الزيارة بعد از اين زيارت اين فقرات نيز مسطور است
أَنْتَ إِلَهِي وَ سَيِّدِي وَ مَوْلاَيَ اغْفِرْ لِأَوْلِيَائِنَا وَ كُفَّ عَنَّا أَعْدَاءَنَا وَ اشْغَلْهُمْ عَنْ أَذَانَا
تو معبود و سيد و مولاى منى بيامرز دوستان ما را و دشمنان ما را از ما دفع فرماى و از آزار و اذيت ما بازشان دار
وَ أَظْهِرْ كَلِمَةَ الْحَقِّ وَ اجْعَلْهَا الْعُلْيَا وَ أَدْحِضْ كَلِمَةَ الْبَاطِلِ وَ اجْعَلْهَا السُّفْلَى إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
و پديدار كن سخن حق را و آن را برتر قرار ده و زير پاى كن سخن باطل را و بگردان و قرار ده آن را پايينتر بدرستى كه تو بر هر چيزى توانايى.
پس حضرت امام محمد باقر عليه السلام فرمود كه هر كه از شيعيان ما اين زيارت و دعا را نزد قبر امير المؤمنين عليه السلام يا نزد قبر يكى از ائمه عليهم السلام بخواند البته حق تعالى اين زيارت و دعاى او را در نامهاى از نور بالا برد و مهر حضرت محمد صلى الله عليه و آله را بر آن بزند و چنين محفوظ باشد تا تسليم نمايند به قائم آل محمد عليهم السلام پس استقبال نمايد صاحبش را به بشارت و تحيت و كرامت إن شاء الله تعالى مؤلف گويد كه اين زيارت شريفه هم از زيارات مطلقه محسوب مىشود و هم از زيارات مخصوصه روز غدير و هم از زيارات جامعه كه در جميع روضات مقدسه ائمه عليهم السلام خوانده ميشود
********
و بدان كه در هر شب از شبهاى اين دهه غسل مستحب است و روايت شده كه حضرت رسول صلى الله عليه و آله در هر شب اين دهه غسل ميكرد
********
نماز شب 20 تا شب24 ماه رمضان
در هر يك هشت ركعت به هر سوره كه ميسر شود
در صورت خرابی فایل ، گزارش دهید
