

وقال عليه السلام : كَمْ مِنْ مُسْتَدْرَجٍبِالاِِْحْسَان إلَيْهِ، وَمَغْرورٍ بِالسَّتْرِ عَلَيْهِ، وَمَفْتُونٍ بِحُسْنِ الْقَوْلِ فِيهِ! وَمَا ابْتَلَىاللهُ أَحَداً بِمِثْلِ الاِِْمْلاَءِ لَهُ
و فرمود(ع):بسا كسا كه با احسان و نعمتخداوندى كمكم به عذاب او نزديكشود.با پوشيده داشتن گناهش فريب مىخورد و از اينكه،مردم او را به نيكى يادمىكنند،فريفته گردد.خداوند، هيچكس را به چيزى چون مهلت دادن به او،نيازمودهاست.