وَ قَالَ ع: [وَا عَجَبَا أَنْ تَكُونَ الْخِلَافَةُ بِالصَّحَابَةِ وَ لَا تَكُونَ] وَا عَجَبَاهْ أَ تَكُونُ الْخِلَافَةُ بِالصَّحَابَةِ وَ الْقَرَابَةِ
قال الرضي [رحمه الله تعالى] و روي له شعر [قريب من] في هذا المعنى [و هو]-
|
فإن كنت بالشورى ملكت أمورهم |
فكيف بهذا و المشيرون غيب |
|
|
و إن كنت بالقربى حججت خصيمهم |
فغيرك أولى بالنبي و أقرب |
|
و درود خدا بر او، فرمود: شگفتا! آيا معيار خلافت، صحابى پيامبر بودن است؟ امّا صحابى بودن و خويشاوندى ملاك نيست؟.
(از امام شعرى در همين مسئله نقل شد كه به ابا بكر فرمود) اگر ادّعا میشكنى با شوراى مسلمين به خلافت رسيدى، چه شورايى بود كه رأى دهندگان حضور نداشتند؟ و اگر خويشاوندى را حجّت می آورى، ديگران از تو به پيامبر نزديكتر و سزاوارترند
در صورت خرابی فایل ، گزارش دهید
