رییس قرارگاه مرکزی راهیان نور کشور در مراسم افتتاحیه راهیان نور دانش‌آموزی در حرم حضرت معصومه(س) از عزیمت یک میلیون و 37 هزار دانش‌آموز و فرهنگی به مناطق عملیاتی کشورخبر داد.

نماهنگی از دیدار رهبر انقلاب با خانواده شهیدان اعلمی

‌‌‌‌‌‌«پیرزنی که هستی‌ اش را به جبهه اهدا کرد»

يك‌ بار سال 62 يا 63 بچه‌هاي سپاه که دم درب رياست جمهوري بودند گفتند يك پيرزني از اراك آمده و میگوید من حضرت آقا را مي‌ خواهم ببينم. من رفتم گفتم بفرماييد مادر! كاري داري شما؟ گفت كه والله هر چي دارم و ندارم برداشتم آوردم بدهم به آقا براي جبهه. من رفتم خدمت حضرت آقا و عرض كردم اين طور شده است. گفتند سريع بگوييد بيايد داخل. رفتم او را آوردم داخل.

به گزارش جهان به نقل از فارس، شهید «غلامحسین افشردی» معروف به «حسن باقری» پس از گذراندن دوره آموزشی در «جلدیان» (پادگانی در سیزده کیلومتری شمال پیرانشهر آذربایجان غربی) به ایلام اعزام می‌شود؛‌ او با ارسال عکس خود در لباس سربازی، با قلمی آمیخته با طنز، در نامه‌ای خطاب به خواهرش به بهانه شرح این عکس،‌ روایتی روان و صمیمی از اوضاع و احوال خود ارائه داده است. شهید باقری در این نامه که در کتاب «روایت زندگی حسن باقری» منتشر شده، چنین نوشته است:روز دوشنبه ۲۷، ۶، ۵۷ هجری شمسی، در تپه خرگوشان که گردشگاه کوچکی است در شمال غربی و گوشه ایلام؛ از اینجا شهر، قشنگ معلوم است و خب، شهر هم شهر کوچکی است؛ ‌جایی است شبیه شاه‌گلی تبریز به مقیاسی خیلی کوچک که فقط یک تپه کوچک است.فقط یک خیابان بن‌بست روی آن ساخته‌اند که وسایل و یا کسی می‌آید بالا، باید از همان‌جا برگردد. مثل تبریز نیست که از یک طرف بروی و از طرف دیگر برگردی؛‌

دکتر رفیعی جانباز بالاخره جام شهادت نوشید؛

مردی که  تا مرز بهشت پیش رفت

 جانبازی که 30 سال قبل، در پی اصابت گلوله های متعدد و تیر خلاص دشمن، برای دقایقی روحش از بدن جدا شده بود، روز سه شنبه 23 مهرماه پس از 30 سال تحمل ترکش های آهنی در بدن، سرانجام به شهادت رسید و به دوستان شهیدش پیوست.
دکتر محمود رفیعی عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی در روز عرفه به لقاء الله پیوست و پیکر او همزمان با برگزاری مراسم قرائت دعای عرفه در این دانشگاه تشییع شد.شهید دکتر محمود رفیعی عضو هیئت علمی دانشکده ادبیات فارسی دانشگاه علامه طباطبایی بود که علاوه بر سرودن اشعار، دروس جدیدی با عنوان ادبیات انتظار در دانشگاه ها تدریس می کرد که مشتاقان زیادی در جمع دانشجویان داشت.
وی 30 سال قبل در سال 62، زمانی که در کمین دشمن افتاده و بعد از شهادت شماری از دوستانش مورد اصابت گلوله های متعدد و حتی تیر خلاص دشمن قرار گرفت، روحش از بدن جدا شد، اما بعد از چندین ساعت با وجود انتقال جسدش به سردخانه شهدا، رزمندگان متوجه زنده بودنش می شوند و وی با ترکش های فراوانی که در بدن و از جمله کنار قلبش داشت، 30 سال دیگر از خدا عمر گرفت....

یاد

مروری بر تابلو نوشته های جنگ
از پذيرفتن هر گونه تير و ترکش معذوريم
مکتوبات و نوشته های یک فرد یا افراد بیانگر روحیات و واقعیات جاری در زمان است، از جنگ نوشته های 8 ساله ما به جز آثار رسمی که در قالب مطبوعات و کتابها به جای مانده بخشی از ادبیات مطایبه آمیز در قالب نوشته های دیوارها، تابلوها، لباسها و سربندها در کنار نوشته های جدی و غالباً عقیدتی باقی مانده که لایه های جامعه شناختی جنگ را نمایان می کند. در این جا گوشه هایی از این تابلو نوشته ها را که بیانگر روحیه رزمندگان سرافراز اسلام در آن شرایط سخت است را با هم می خوانیم...

زندگی و بندگی

اگر صیاد شیرازی شدید
هم دنیا دارید و هم آخرت
1) ایشان کاملا چهره‌ای مردمی و اسلامی بودند.
سردار سرلشکر صفوی: من فراوان دیدم که ایشان با لباس شخصی به نمازجمعه می‌آمد و اغلب در میان مردم در میدان فلسطین می‌نشست.ایشان کاملا چهره‌ای مردمی و اسلامی بودند.
2) نامه‌هایی که از سوی خانواده‌های بی‌سرپرست یا مستضعفی که پدر به آنها کمک مالی می‌کرده‌اند.
بعد از شهادت  پدر، نامه‌های زیادی به منزل ما سرازیر شد. متوجه شدیم که این نامه‌ها از سوی خانواده‌های بی‌سرپرست...

روایت رهبر بسیجی انقلاب از حماسه آزادسازی سوسنگرد؛

نامه ای که آقا نوشت و چمران امضا کرد

گروه حماسه 9 دی- متن زیر گفت‌وگوی حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با برنامه «خاطرات جبهه» سیمای جمهوری اسلامی ایران در سوم مهرماه 1363 است.
داخل سوسنگرد تقریباً کسی را نداشتیم. به مردم گفته بودیم تخلیه کنید، نیروهای ارتش و سپاه هم کم بودند. یک سرگرد نیروی هوایی را فرمانده نیروهای مستقر در سوسنگرد کرده بودیم. یعنی هم ارتش و هم سپاه و نیروهای نامنظم ـ که تحت فرماندهی شهید چمران بودـ تحت فرماندهی او بودند. البته تعدادی از بچه‌های افسر نیروی هوایی که با میل و رغبت داوطلب جنگ شده بودند آنجا بودند. 13- 12 افسر که یکی‌شان هم شهید شد. مدافعین شهر سوسنگرد همین عده قلیل بودند... گمان نمی‌کنم تعداد نیروها به 200 نفر هم می‌رسید. یقین داشتیم اگر عراقی‌ها سوسنگرد را بگیرند همه بچه‌ها قتل عام خواهند شد...