

وقال عليه السلام : مَنْ أُعْطِيَ أَرْبعاً لَمْ يُحْرَمْ أَرْبَعاً: مَنْ أُعْطِيَ الدُّعَاءَ لَمْ يُحْرَمِ الاِِْجَابَةَ، وَمَنْ أُعْطِيَ التَّوْبَةَ لَمْ يُحْرَمِ الْقَبُولَ، وَمَنْ أُعْطِيَ الاِِْسْتِغْفَارَ لَمْ يُحْرَمِ الْمَغْفِرَةَ، وَمَنْ أُعْطِيَ الشُّكْرَ لَمْ يُحْرَمِ الزِّيَادَةَ. وتصديقُ ذَلكَ في كتَابِ اللهِ، قَالَ اللهُ عزوجل في الدّعَاء: ، وقال في الاستغفار: ، وقال في الشكر: ، وقال في التوبة: .
و فرمود(ع):هر كه را چهار چيز بدهند،از چهار چيز محروم نماند.كسى را كه توفيق دعا دهند از اجابت محروم نماند و كسى را كه توفيق توبه دهند از پذيرفته شدن توبه محروم نماند و كسى را كه توفيق استغفار دهند از آمرزش محروم نماند وكسى را كه توفيق سپاسگزارى دهند از زيادت نعمت محروم نماند.
گواه اين دو در كتاب خداى عز و جل است:در باب دعا گويد:«مرا بخوانيد تا شما را اجابتكنم» (1) و در باب استغفار گويد:«هر كه كار ناپسندى كند يا به خود ستم روا دارد،آنگاه از خداآمرزش خواهد،خدا را آمرزنده و مهربان خواهد يافت.» (2) و در باب شكر گويد:«اگر مراسپاس گوييد بر نعمتشما مىافزايم» (3) و در باب توبه گويد:«جز اين نيست كه توبه از آنكسانى است كه به نادانى مرتكب كارى زشت مىشوند و زود توبه مىكنند خدا توبه اينان رامىپذيرد و خدا دانا و حكيم است.» (4)
پىنوشتها:
1.سوره غافر،آيه 60.
2.سوره نسا،آيه 110.
3.سوره ابراهیم،آيه 7.
4.سوره نسا،آيه 17.