

وقال عليه السلام : الطَّمَعُ رِقٌّ مُؤَبَّدٌ.
طمع بردگى جاويدان است.
توضيحهات:
به اين جمله سه كلمه اى بنگريد،يك جهان معنى در بردارد.امام طمع را بردگى دائمى ميخواند،آرى كسيكه طمع بر او چيره گردد هميشه برده طمع خويش است و بردگي هاى ديگرى نيز در پى دارد.بسيارى از بردگي ها از همين عامل منشا ميگيرد.