

هیچ بندهای دست خود را به سوی خداوند متعال دراز نمیکند مگر اینکه خداوند عزوجل حیا میکند آن را خالی بازگرداند و از رحمت خود هرآنچه بخواهد در آن قرار میدهد.
در متن زیر به دعاها و نمازهایی که می توان هنگام سفر خواند، می پردازیم.
در زمانهای نه چندان دور، پيرزني براي برآورده شدن خواستهاششب و روز دعا ميكرد. تا اينكه از كسي شنيد كه هركس چهل روز عملي را انجام دهد يكياز پيامبران خدا را خواهد ديد و ميتواند حاجتش را از او بخواهد .او بايد براي ديدنحضرت خضر چهل صبح پيش از طلوع آفتاب جلوي در خانهاش را آب و جارو ميكرد. پيرزن نيتكرد و شروع كرد روزهاي اول با شوق و ذوق تمام اين كار را انجام ميداد گاهي حاجتشرا عوض ميكرد يا دوباره منصرف ميشد گاهي هم همه چيز را به خدا ميسپرد تا هر چهصلاح است انجام دهد. باورش نميشد كه بتواند يكي از پيامبران، حضرت خضر، را ببيندچه برسد به اينكه از او حاجتي بخواهد و مواظب بود وظيفهاش را درست و بدون كم وكاست انجام دهد تا مبادا روزي خوابش ببرد يا يك وقت آب نداشته باشد يا جارويش شكستهباشد تا چهل روز تمام شود روزهاي آخر ديگر اينكار براي پيرزن وظيفه شده بود و گاهيحاجتش را فراموش ميكرد و به مردمي كه در رفت و آمد بودندش
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَذْهَبَ اللَّيْلَ مُظْلِماً بِقُدْرَتِهِ
به نام خداى بخشنده مهربان ستايش مخصوص خداست كه شب تار را به قدرت كامله از جهان ببرد
وَ جَاءَ بِالنَّهَارِ مُبْصِراً بِرَحْمَتِهِ وَ كَسَانِي ضِيَاءَهُ وَ أَنَا فِي نِعْمَتِهِ
و روز روشن را از لطف و رحمت به جاى آن بياورد و روشنى روز پس از شب تار مرا فرا گرفت در حالى كه متنعم به نعمت اويم
اللَّهُمَّ فَكَمَا أَبْقَيْتَنِي لَهُ فَأَبْقِنِي لِأَمْثَالِهِ
اى خدا چنانكه مرا براى اين روز باقى داشتى براى روزهاى بسيار مثل اين روز هم باقى بدار
وَ صَلِّ عَلَى النَّبِيِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ
و درود بر پيغمبر محمد (ص) و آل او فرست
وَ لاَ تَفْجَعْنِي فِيهِ وَ فِي غَيْرِهِ مِنَ اللَّيَالِي وَ الْأَيَّامِ بِارْتِكَابِ الْمَحَارِمِ وَ اكْتِسَابِ الْمَآثِمِ
و مرا در اين روز و شبان و روزان ديگر مبتلا مگردان به غم و درد و اندوه به سبب ارتكاب افعال حرام و كسب گناهان
وَ ارْزُقْنِي خَيْرَهُ وَ خَيْرَ مَا فِيهِ وَ خَيْرَ مَا بَعْدَهُ
و هر خيرى كه بر اين روز و در اين روز و بعد از اين روز مقدر كردهاى مرا نصيب گردان......
و نيز شيخ فرموده مستحب است كه در آخر روز پنجشنبه استغفار كنند به اين نحو
أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذِي لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ وَ أَتُوبُ إِلَيْهِ
از خداى يكتا كه هيچ خدايى جز آن ذات زنده پاينده ابد نيست آمرزش مىطلبم و به درگاه او از گناه به توبه باز مىگردم
تَوْبَةَ عَبْدٍ خَاضِعٍ مِسْكِينٍ مُسْتَكِينٍ لاَ يَسْتَطِيعُ لِنَفْسِهِ صَرْفاً وَ لاَ عَدْلاً
توبه بندهاى كه خاضع به درگاه توست و فقير و عاجز و ناتوان است كه از خود رفع شرى نتواند كرد....
السَّلاَمُ عَلَيْكُمْ يَا أَوْلِيَاءَ اللَّهِ السَّلاَمُ عَلَيْكُمْ يَا حُجَجَ اللَّهِ
درود بر شما (يعنى موسى بن جعفر و حضرت رضا و امام محمد تقى و امام على النقى «ع» ) باد اى پيشوايان من سلام بر شما باد اى حجتهاى الهى
السَّلاَمُ عَلَيْكُمْ يَا نُورَ اللَّهِ فِي ظُلُمَاتِ الْأَرْضِ
سلام بر شما باد اى انوار خدا در ظلمات عالم
السَّلاَمُ عَلَيْكُمْ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَ عَلَى آلِ بَيْتِكُمْ الطَّيِّبِينَ الطَّاهِرِينَ بِأَبِي أَنْتُمْ وَ أُمِّي
درود و رحمت خدا بر شما باد و بر اهل بيت شما كه خوبان و پاكان عالمند پدر و مادر من فداى شما....
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي جَعَلَ اللَّيْلَ لِبَاساً وَ النَّوْمَ سُبَاتاً وَ جَعَلَ النَّهَارَ نُشُوراً
به نام خداى بخشنده مهربان ستايش مخصوص خداست كه شب را لباس و پوشش خلق قرار داد و خواب را قوت و آسايش مردم و روز را براى جنبش و كار
لَكَ الْحَمْدُ أَنْ بَعَثْتَنِي مِنْ مَرْقَدِي وَ لَوْ شِئْتَ جَعَلْتَهُ سَرْمَداً
اى خدا تو سزاوار حمدى كه مرا از خوابگاهم برانگيختى و اگر مىخواستى خواب مرا ابدى قرار مىدادى
حَمْداً دَائِماً لاَ يَنْقَطِعُ أَبَداً وَ لاَ يُحْصِي لَهُ الْخَلاَئِقُ عَدَداً
آن حمدى كه دائم و پيوسته و بىحد و ابدى است و خلايق شمار آن نتوانند (و ندانند)......
دعاى روز سهشنبه
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ الْحَمْدُ حَقُّهُ كَمَا يَسْتَحِقُّهُ حَمْداً كَثِيراً
به نام خداى بخشنده مهربان حمد و ستايش مخصوص خدا و لايق او و حق اوست چنان ستايشى كه سزاوار اوست حمدى بسيار
وَ أَعُوذُ بِهِ مِنْ شَرِّ نَفْسِي إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلاَّ مَا رَحِمَ رَبِّي
و پناه مىبرم به خدا از شر نفس خود زيرا نفس اماره انسان را بكارهاى زشت ناروا سخت وا مىدارد جز آنكه خدا بلطف خاص خود آدمى را نگهدارد.......
دعاى روز دوشنبه
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَمْ يُشْهِدْ أَحَداً حِينَ فَطَرَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ
به نام خداى بخشنده مهربان ستايش مخصوص خدايى است كه هنگام خلقت آسمانها و زمين هيچكس را به حضور نخواست (و از مشورت بىنياز بود)
وَ لاَ اتَّخَذَ مُعِيناً حِينَ بَرَأَ النَّسَمَاتِ
و هنگام آفريدن جنبندگان عالم معين و يارى نگرفت
لَمْ يُشَارَكْ فِي الْإِلَهِيَّةِ وَ لَمْ يُظَاهَرْ فِي الْوَحْدَانِيَّةِ
در الهيت بىشريك و انباز و در عين يكتايى (براى آفرينش عالم) از معاون بىنياز بود
كَلَّتِ الْأَلْسُنُ عَنْ غَايَةِ صِفَتِهِ وَ الْعُقُولُ عَنْ كُنْهِ مَعْرِفَتِهِ
زبانها از حق وصفش عاجز و عقلها از كنه معرفتش مدهوش
وَ تَوَاضَعَتِ الْجَبَابِرَةُ لِهَيْبَتِهِ وَ عَنَتِ الْوُجُوهُ لِخَشْيَتِهِ وَ انْقَادَ كُلُّ عَظِيمٍ لِعَظَمَتِهِ
و گردنكشان در مقام هيبتش خوار و متواضعو بزرگان از هراس قهرش پست و حقير و هر بزرگى در مقابل عظمتش رام و ذليل است
فَلَكَ الْحَمْدُ مُتَوَاتِراً مُتَّسِقاً وَ مُتَوَالِياً مُسْتَوْسِقاً (مُسْتَوْثِقاً)
پس ستايش ابدى جامع و كامل و پى در پى مخصوص توست
وَ صَلَوَاتُهُ عَلَى رَسُولِهِ أَبَداً وَ سَلاَمُهُ دَائِماً سَرْمَداً
و درود ابدى و تحيت دائمى تو بر رسول تو باد
اللَّهُمَّ اجْعَلْ أَوَّلَ يَوْمِي هَذَا صَلاَحاً وَ أَوْسَطَهُ فَلاَحاً وَ آخِرَهُ نَجَاحاً