اَللَّهُمَّ يَا مَنْ لاَ يَرْغَبُ فِي الْجَزَاءِ
خداوندا اى آنكه ميل به گرفتن پاداش ندارى.
وَ يَا مَنْ لاَ يَنْدَمُ عَلَى الْعَطَاءِ
و اى كسى كه از عطا و بخشش پشيمان نيستى.
وَ يَا مَنْ لاَ يُكَافِئُ عَبْدَهُ عَلَى السَّوَاءِ
و اى آنكه به بندهات پاداش برابر نمىدهى.
مِنَّتُكَ ابْتِدَاءٌ وَ عَفْوُكَ تَفَضُّلٌ وَ عُقُوبَتُكَ عَدْلٌ وَ قَضَاؤُكَ خِيَرَةٌ
بخشش تو، ابتدايى است و گذشت تو از باب تفضل است و كيفرت عين عدل است و فرمانت، خير و صلاح است...
اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي هَدَانَا لِحَمْدِهِ وَ جَعَلَنَا مِنْ أَهْلِهِ لِنَكُونَ لِإِحْسَانِهِ مِنَ الشَّاكِرِينَ وَ لِيَجْزِيَنَا عَلَى ذَلِكَ جَزَاءَ الْمُحْسِنِينَ
شكر خداوندى را سزاست كه ما را به حمد و ستايش خود هدايت فرمود و ما را از سپاسگزاران قرار داد تا نسبت به احسان او سپاس گوييم و او به ما پاداش نيكوكاران را عطا فرمايد.
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي حَبَانَا بِدِينِهِ وَ اخْتَصَّنَا بِمِلَّتِهِ وَ سَبَّلَنَا فِي سُبُلِ إِحْسَانِهِ لِنَسْلُكَهَا بِمَنِّهِ إِلَى رِضْوَانِهِ حَمْداً يَتَقَبَّلُهُ مِنَّا وَ يَرْضَى بِهِ عَنَّا
و سپاس خداوندى را كه ما را براى دين خود بر گزيد و آيينش را اختصاصا به ما ارزانى داشت و ما را در طريق احسانش به پيش برد تا با لطف او به سوى رضوانش حركت كنيم. ستايشى كه آن را از ما قبول فرمايد و با آن از ما خشنود گردد.
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي جَعَلَ مِنْ تِلْكَ السُّبُلِ شَهْرَهُ شَهْرَ رَمَضَانَ شَهْرَ الصِّيَامِ وَ شَهْرَ الْإِسْلاَمِ
و ستايش خدايى را سزاست كه يكى از راههاى رضوانش را ماه خودش يعنى ماه رمضان قرار داد، ماه روزه، ماه اسلام..,
أَيُّهَا الْخَلْقُ الْمُطِيعُ الدَّائِبُ السَّرِيعُ الْمُتَرَدِّدُ فِي مَنَازِلِ التَّقْدِيرِ الْمُتَصَرِّفُ فِي فَلَكِ التَّدْبِيرِ
اى (ماه) آفريده فرمانبردار، اى متحرك شتاب دار، اى رفت و شد كننده در جايگاههاى مقدر شده و اى جابجا شونده در فلك نظم و تدبير.
آمَنْتُ بِمَنْ نَوَّرَ بِكَ الظُّلَمَ وَ أَوْضَحَ بِكَ الْبُهَمَ وَ جَعَلَكَ آيَةً مِنْ آيَاتِ مُلْكِهِ وَ عَلاَمَةً مِنْ عَلاَمَاتِ سُلْطَانِهِ
من ايمان دارم به خالقى كه با تو ظلمتها را روشن كرده و ابهامها را بر طرف نموده، و تو را نشانهاى از نشانههاى قدرتش و علامتى از علامات سلطنتش قرار داده
وَ امْتَهَنَكَ بِالزِّيَادَةِ وَ النُّقْصَانِ وَ الطُّلُوعِ وَ الْأُفُولِ وَ الْإِنَارَةِ وَ الْكُسُوفِ فِي كُلِّ ذَلِكَ أَنْتَ لَهُ مُطِيعٌ وَ إِلَى إِرَادَتِهِ سَرِيعٌ
و با زيادت و نقصان، طلوع و غروب، و فروغ و خاموشى تو را به كار گرفته است. در همه اين امور مطيع خداوندى و به سوى آنچه او اراده كند مىشتابى...
اَللَّهُمَّ إِنَّكَ أَعَنْتَنِي عَلَى خَتْمِ كِتَابِكَ الَّذِي أَنْزَلْتَهُ نُوراً
خداوندا تو مرا بر ختم قرآن كه به عنوان نور نازل كردهاى يارى فرمودى.
وَ جَعَلْتَهُ مُهَيْمِناً عَلَى كُلِّ كِتَابٍ أَنْزَلْتَهُ وَ فَضَّلْتَهُ عَلَى كُلِّ حَدِيثٍ قَصَصْتَهُ
كتابى كه آن را بر همه كتابهاى ديگرى كه فرو فرستادهاى، سيطره بخشيدى و بر هر سخن ديگرى كه حكايت نمودهاى برترى دادى.
وَ فُرْقَاناً فَرَقْتَ بِهِ بَيْنَ حَلاَلِكَ وَ حَرَامِكَ وَ قُرْآناً أَعْرَبْتَ بِهِ عَنْ شَرَائِعِ أَحْكَامِكَ
كتابى كه آن را جدا كننده بين حلال و حرام قرار دادهاى و قرآنى كه با آن از احكام و شرايع خود سخن مىگويى...
اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَفْرِشْنِي مِهَادَ كَرَامَتِكَ وَ أَوْرِدْنِي مَشَارِعَ رَحْمَتِكَ
خداوندا بر محمد صلى الله عليه و آله و آل او درود فرست و مرا بر خوان كرامت خود مهمان كن و به سر چشمههاى رحمتت وارد گردان
وَ أَحْلِلْنِي بُحْبُوحَةَ جَنَّتِكَ وَ لاَ تَسُمْنِي بِالرَّدِّ عَنْكَ وَ لاَ تَحْرِمْنِي بِالْخَيْبَةِ مِنْكَ
و در وسط فردوس برينت جاى ده و مرا از خود دور مكن و از درگاهت نا اميد مساز.
وَ لاَ تُقَاصَّنِي بِمَا اجْتَرَحْتُ وَ لاَ تُنَاقِشْنِي بِمَا اكْتَسَبْتُ وَ لاَ تُبْرِزْ مَكْتُومِي
و به آنچه مرتكب شدهام از من تقاص مگير و در اعمالم مناقشه مفرما. و آنچه پنهان كردهام آشكار مساز...
اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اكْفِنَا طُولَ الْأَمَلِ وَ قَصِّرْهُ عَنَّا بِصِدْقِ الْعَمَلِ حَتَّى لاَ نُؤَمِّلَ اسْتِتْمَامَ سَاعَةٍ بَعْدَ سَاعَةٍ
خداوندا بر محمد صلى الله عليه و آله و آل او درود فرست و ما را از آرزوهاى دراز باز دار و با عمل درست، آرزوهاى ما را كوتاه كن تا اينكه ساعتى پس از ساعت ديگر را آرزو نكنيم
وَ لاَ اسْتِيفَاءَ يَوْمٍ بَعْدَ يَوْمٍ وَ لاَ اتِّصَالَ نَفَسٍ بِنَفَسٍ وَ لاَ لُحُوقَ قَدَمٍ بِقَدَمٍ
و فردا را بعد از امروز، و حياتى پس از اين حيات و قدمى بعد از اين قدم را انتظار نكشيم.
وَ سَلِّمْنَا مِنْ غُرُورِهِ وَ آمِنَّا مِنْ شُرُورِهِ وَ انْصِبِ الْمَوْتَ بَيْنَ أَيْدِينَا نَصْباً وَ لاَ تَجْعَلْ ذِكْرَنَا لَهُ غِبّاً
و ما را از غرور آرزوى دراز محافظت فرما و از شرور آن در امان نگهدار و مرگ را همواره در برابر ما نصب العين قرار ده و ياد مرگ را براى ما هر از گاهى قرار مده (بلكه هميشگى كن) ...
اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اكْسِرْ شَهْوَتِي عَنْ كُلِّ مَحْرَمٍ
بار خدايا، بر محمد و خاندان او درود بفرست و سورت شهوت مرا چون به حرام نزديك مىشوم بشكن
وَ ازْوِ حِرْصِي عَنْ كُلِّ مَأْثَمٍ وَ امْنَعْنِي عَنْ أَذَى كُلِّ مُؤْمِنٍ وَ مُؤْمِنَةٍ وَ مُسْلِمٍ وَ مُسْلِمَةٍ
و چنان كن كه آزمند ارتكاب هيچ گناهى نشوم. بار خدايا مرا از آزردن هر مرد و زن مؤمن و هر مرد و زن مسلمان بازدار.
اَللَّهُمَّ وَ أَيُّمَا عَبْدٍ نَالَ مِنِّي مَا حَظَرْتَ عَلَيْهِ وَ انْتَهَكَ مِنِّي مَا حَجَزْتَ عَلَيْهِ فَمَضَى بِظُلاَمَتِي مَيِّتاً أَوْ حَصَلَتْ لِي قِبَلَهُ حَيّاً فَاغْفِرْ لَهُ مَا أَلَمَّ بِهِ مِنِّي
بار خدايا، هر بندهاى كه درباره من مرتكب عملى شده كه تو آن را نهى كردهاى، يا در آنچه تو منع فرمودهاى پرده حرمت من دريده، و اينك كه حق مرا ضايع كرده در گذشته، يا هنوز زنده است و حقى از من بر گردن اوست، او را در اين ستمى كه بر من روا داشته و اكنون گريبانگير اوست بيامرز...
اَللَّهُمَّ إِنِّي أَعْتَذِرُ إِلَيْكَ مِنْ مَظْلُومٍ ظُلِمَ بِحَضْرَتِي فَلَمْ أَنْصُرْهُ
بار خدايا، از درگاه تو پوزش مىطلبم:اگر در محضر من بر ستمديدهاى ستمى رفته و من به يارى او بر نخاسته باشم،
وَ مِنْ مَعْرُوفٍ أُسْدِيَ إِلَيَّ فَلَمْ أَشْكُرْهُ وَ مِنْ مُسِيءٍ اعْتَذَرَ إِلَيَّ فَلَمْ أَعْذِرْهُ
اگر كسى در حق من نيكيى كرده و من سپاسش نگفته باشم، اگر خطا كارى از من عذرى خواسته و من عذرش نپذيرفته باشم،
وَ مِنْ ذِي فَاقَةٍ سَأَلَنِي فَلَمْ أُوثِرْهُ وَ مِنْ حَقِّ ذِي حَقٍّ لَزِمَنِي لِمُؤْمِنٍ فَلَمْ أُوَفِّرْهُ
اگر بينوايى از من چيزى طلبيده و من بر او ايثار نكرده باشم، اگر مؤمنى را بر من حقى بوده و من به تمامى ادايش نكرده باشم...
اَللَّهُمَّ إِنَّ أَحَداً لاَ يَبْلُغُ مِنْ شُكْرِكَ غَايَةً إِلاَّ حَصَلَ عَلَيْهِ مِنْ إِحْسَانِكَ مَا يُلْزِمُهُ شُكْراً
بار خدايا، كس هنوز سپاس نعمتت را چنان كه بايد به جاى نياورده كه نعمت ديگرش ارزانى دارى و شكرى ديگرش واجب گردانى.
وَ لاَ يَبْلُغُ مَبْلَغاً مِنْ طَاعَتِكَ وَ إِنِ اجْتَهَدَ إِلاَّ كَانَ مُقَصِّراً دُونَ اسْتِحْقَاقِكَ بِفَضْلِكَ
بار خدايا، بنده تو، هر چه در طاعت تو كوشد به جايى نرسد و از طاعت تو، آن سان كه در خور فضل توست، قاصر آيد.
فَأَشْكَرُ عِبَادِكَ عَاجِزٌ عَنْ شُكْرِكَ وَ أَعْبَدُهُمْ مُقَصِّرٌ عَنْ طَاعَتِكَ
بار خدايا، شكر گزارترين بندگان تو از سپاس تو عاجزاند و عبادت كنندهترين عابدان تو در عبادت خويش قاصر...
اَللَّهُمَّ إِنَّ هَذَيْنِ آيَتَانِ مِنْ آيَاتِكَ وَ هَذَيْنِ عَوْنَانِ مِنْ أَعْوَانِكَ يَبْتَدِرَانِ طَاعَتَكَ بِرَحْمَةٍ نَافِعَةٍ أَوْ نَقِمَةٍ ضَارَّةٍ
بار خدايا، اين دو، دو نشانه از نشانههاى تو و دو كارگزار از كارگزاران تواند، كه به فرمانبردارى تو مىشتابند، آنگاه كه بخواهى رحمت سودمند خود را فرستى يا عقوبت و عذاب زيانبار خويش را.
فَلاَ تُمْطِرْنَا بِهِمَا مَطَرَ السَّوْءِ وَ لاَ تُلْبِسْنَا بِهِمَا لِبَاسَ الْبَلاَءِ
اى خداوند، به آن دو، باران عذاب بر ما مبار و جامه محنت و بلا بر ما مپوشان.
اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَنْزِلْ عَلَيْنَا نَفْعَ هَذِهِ السَّحَائِبِ وَ بَرَكَتَهَا
بار خدايا، درود بفرست بر محمد و خاندانش و سود و بركت اين ابرها را بر ما بباران...
