

هر گاه امّت من پانزده خصلت را دارا شوند به بلا دچار مىشوند. عرض شد: اى پيامبر خدا! آن خصلتها چيست؟ فرمود: هر گاه درآمدها در دست عده مخصوصى باشد؛ امانت را غنيمت شمارند؛ پرداخت زكات را خسارت پندارند، مرد به فرمان همسرش باشد ولى با مادرش نافرمانى كند؛ نسبت به دوست خود نيكوكار باشد ولى نسبت به پدر خود جفاكار؛ آوازهاى نامشروع در مسجدها بلند شود، مرد را از ترس گزندش گرامى دارند؛ پيشواى قوم، پستترين فرد جامعه باشد، هر گاه ابريشم پوشند، مى بنوشد كنيزان آوازه خوان استخدام نمايند؛ ساز بنوازند و آيندگان اين امّت، پيشينيان خود را لعنت كنند، در چنين شرائطى مىبايست در انتظار اين سه پيشامد باشند: بادسرخ، مسخ شدن مردم و از هم پاشيدگى نظم جامعه.[1]
[1] ابن شعبه، حسن بن على، تحف العقول / ترجمه حسن زاده، 1جلد، انتشارات آل عليّ عليه السلام - قم، چاپ: اول، 1382ش.