دعاى روز شنبه
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ بِسْمِ اللَّهِ كَلِمَةِ الْمُعْتَصِمِينَ وَ مَقَالَةِ الْمُتَحَرِّزِينَ
به نام خداى بخشنده مهربان به نام خدا كه ورد زبان پاكان از گناه و ذكر دايم پرهيزكاران عالم است
وَ أَعُوذُ بِاللَّهِ تَعَالَى مِنْ جَوْرِ الْجَائِرِينَ وَ كَيْدِ الْحَاسِدِينَ وَ بَغْيِ الظَّالِمِينَ وَ أَحْمَدُهُ فَوْقَ حَمْدِ الْحَامِدِينَ
و به خداى تعالى پناه مىبرم از جورستمكاران و مكر حسودان و ظلم بيدادگران جهان و حمد مىكنم او را فوق حمد ستايش كنندگان
اللَّهُمَّ أَنْتَ الْوَاحِدُ بِلاَ شَرِيكٍ وَ الْمَلِكُ بِلاَ تَمْلِيكٍ
خدايا تويى يگانه بىشريك و انباز و پادشاه از ملك جهان بىنياز
لاَ تُضَادُّ فِي حُكْمِكَ وَ لاَ تُنَازَعُ فِي مُلْكِكَ
كه هيچكس به ضديت فرمان تو و به نزاع در سلطنت بر نخيزد
أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ
از تو درخواست مىكنم كه بر محمد (ص) بنده (خاص) و پيغمبر بزرگت رحمت فرستى
وَ أَنْ تُوزِعَنِي مِنْ شُكْرِ نُعْمَاكَ مَا تَبْلُغُ بِي غَايَةَ رِضَاكَ
و مرا شكر نعمتهايت چنان بياموزى كه به منتهاى خوشنوديت نائل گردم
وَ أَنْ تُعِينَنِي عَلَى طَاعَتِكَ وَ لُزُومِ عِبَادَتِكَ وَ اسْتِحْقَاقِ مَثُوبَتِكَ بِلُطْفِ عِنَايَتِكَ
و نيز مرا بر طاعت خود يارى كنى و بر ملازمت بندگيت و استحقاق ثوابت به لطف و عنايت مدد فرمايى
وَ تَرْحَمَنِي بِصَدِّي (وَ صُدَّنِي) عَنْ مَعَاصِيكَ مَا أَحْيَيْتَنِي وَ تُوَفِّقَنِي لِمَا يَنْفَعُنِي مَا أَبْقَيْتَنِي
و بر من ترحمى كنى كه مرا در همه عمر از معصيت بر طاعت خود اعراض دهى و مادامى كه در اين جهانم باقى مىدارى به كارى موفقم بدار كه مرا سودمند باشد
وَ أَنْ تَشْرَحَ بِكِتَابِكَ صَدْرِي وَ تَحُطَّ بِتِلاَوَتِهِ وِزْرِي
و به علوم و اسرار كتاب خود مرا شرح صدر عطا كن و به قرائت قرآن گناهم را محو گردان
وَ تَمْنَحَنِي السَّلاَمَةَ فِي دِينِي وَ نَفْسِي وَ لاَ تُوحِشَ بِي أَهْلَ أُنْسِي
و در دين و ايمان جسم و جانم را سلامت بخش و خلقم را خوش كن كه آنان كه بايد با من انس گيرند از من وحشت نكنند
وَ تُتِمَّ إِحْسَانَكَ فِيمَا بَقِيَ مِنْ عُمْرِي كَمَا أَحْسَنْتَ فِيمَا مَضَى مِنْهُ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
و با من چنانكه در گذشته عمر احسان كردى در بقيه عمر هم لطف و احسان فرما اى مهربانترين مهربانان عالم.
آنگاه فرمود ذكر زيارت حضرت رسول صلى الله عليه و آله در روز خود كه روز شنبه باشد
أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ
گواهى مىدهم كه هيچ خدايى جز خداى يكتا نيست كه شريك و انباز ندارد
وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ رَسُولُهُ وَ أَنَّكَ مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ بَلَّغْتَ رِسَالاَتِ رَبِّكَ وَ نَصَحْتَ لِأُمَّتِكَ
و گواهى مىدهم كه تويى رسول او و تويى حضرت محمد بن عبد الله (ص) پيغمبر خدا و گواهى مىدهم كه تو محققا رسالتهاى خداى خود را تبليغ كامل فرمودى و امتت را وعظ و نصيحت كردى
وَ جَاهَدْتَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِالْحِكْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَ أَدَّيْتَ الَّذِي عَلَيْكَ مِنَ الْحَقِ
و جهاد در راه خدا با زبان حكمت و موعظه نيكو نمودى و آنچه از جانب خدا به اداى آن مأمور شدى كاملا انجام دادى
وَ أَنَّكَ قَدْ رَؤُفْتَ بِالْمُؤْمِنِينَ وَ غَلُظْتَ عَلَى الْكَافِرِينَ وَ عَبَدْتَ اللَّهَ مُخْلِصاً حَتَّى أَتَاكَ الْيَقِينُ
و البته نهايت رأفت و محبت را با اهل ايمان و كمال خشونت و سختگيرى را بر كافران روا داشتى و بندگى خدا را به اخلاص نمودى تا به مقام يقين كامل رسيدى
فَبَلَغَ اللَّهُ بِكَ أَشْرَفَ مَحَلِّ الْمُكَرَّمِينَ
پس خدا تو را به اشرف مقامات مكرمان و مقربان خود برساند
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي اسْتَنْقَذَنَا بِكَ مِنَ الشِّرْكِ وَ الضَّلاَلِ
ستايش خداى را كه به وجود تو ما را از شرك و ضلالت نجات داد
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اجْعَلْ صَلَوَاتِكَ وَ صَلَوَاتِ مَلاَئِكَتِكَ وَ أَنْبِيَائِكَ وَ الْمُرْسَلِينَ
خدايا درود فرست بر محمد (ص) و آل او و قرار ده درود خود را و درود فرشتگانو پيغمبران و رسولان
وَ عِبَادِكَ الصَّالِحِينَ وَ أَهْلِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِينَ
و بندگان صالح خود را و همه اهل آسمانها و زمينها
وَ مَنْ سَبَّحَ لَكَ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ مِنَ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ
و هر كس كه تو را تسبيح مىكند اى پروردگار عالم از اولين و آخرين خلق درود همه را بر حضرت محمد (ص) بنده خاص توست كه رسول
وَ نَبِيِّكَ وَ أَمِينِكَ وَ نَجِيبِكَ وَ حَبِيبِكَ وَ صَفِيِّكَ وَ صِفْوَتِكَ وَ خَاصَّتِكَ وَ خَالِصَتِكَ وَ خِيَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ
و پيغمبر و امين وحى و برگزيده و حبيب تو و بنده پاك و منزه و خاص و خالص تو و منتخب تو از تمام خلق
وَ أَعْطِهِ الْفَضْلَ وَ الْفَضِيلَةَ وَ الْوَسِيلَةَ وَ الدَّرَجَةَ الرَّفِيعَةَ وَ ابْعَثْهُ مَقَاماً مَحْمُوداً يَغْبِطُهُ بِهِ الْأَوَّلُونَ وَ الْآخِرُونَ
و به او عطا فرما مقام برترى بر همه پيغمبران و مقام وساطت و درجه رفيع شفاعت را و او را به مقام محمود (شفاعت كبرى) كه غبطه اولين و آخرين خلق است برسان
اللَّهُمَّ إِنَّكَ قُلْتَ وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جَاءُوكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّاباً رَحِيماً
بار الها تو خود فرمودى به رسول گرامت كه هرگاه بندگانى كه بر نفس خود ستم كردند نزد تو به توبه باز آيند و از خدا مغفرت طلبند و رسول بر آنها آمرزش از خدا طلبد البته آن بندگان خدا را توبه پذير و مهربان خواهند يافت
إِلَهِي فَقَدْ أَتَيْتُ نَبِيَّكَ مُسْتَغْفِراً تَائِباً مِنْ ذُنُوبِي فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اغْفِرْهَا لِي
پس بارالها به درگاه پيغمبر تو براى توبه و استغفار و بازگشت از گناه آمدهام تو هم درود فرست بر محمد و آلش و از گناهانم درگذر
يَا سَيِّدَنَا أَتَوَجَّهُ بِكَ وَ بِأَهْلِ بَيْتِكَ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى رَبِّكَ وَ رَبِّي لِيَغْفِرَ لِي
اى سيد من بوسيله شما و اهل بيت شما به درگاه خدا رو آوردهام كه پروردگار من و توست تا مرا ببخشد
پس سه مرتبه بگو
إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ
البته ما همه از جانب خدا آمده و بسوى او باز مىگرديم
پس بگو
أُصِبْنَا بِكَ يَا حَبِيبَ قُلُوبِنَا فَمَا أَعْظَمَ الْمُصِيبَةَ بِكَ حَيْثُ انْقَطَعَ عَنَّا الْوَحْيُ
ما بواسطه شما مصيبت ديدهايم اى محبوب دلهاى ما چه مصيبت بزرگى كه از فقدان شما وحى از ما منقطع گرديد
وَ حَيْثُ فَقَدْنَاكَ فَإِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ
و اكنون كه به فراق شما مبتلا شديم پس ما هم از جانب خدا و بسوى خدا باز خواهيم گشت
يَا سَيِّدَنَا يَا رَسُولَ اللَّهِ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْكَ وَ عَلَى آلِ بَيْتِكَ (الطَّيِّبِينَ) الطَّاهِرِينَ
اى سيد ما اى رسول خدا درودهاى الهى بر تو و بر اهل بيت طاهرين تو باد
هَذَا يَوْمُ السَّبْتِ وَ هُوَ يَوْمُكَ وَ أَنَا فِيهِ ضَيْفُكَ وَ جَارُكَ فَأَضِفْنِي وَ أَجِرْنِي
اين روز شنبه كه متعلق به شماست و من در مهمانى تو و به همسايگى تو آمدهام مرا به مهمانى خود بپذير و به درگاهت پناهم ده
فَإِنَّكَ كَرِيمٌ تُحِبُّ الضِّيَافَةَ وَ مَأْمُورٌ بِالْإِجَارَةِ
كه تو بسيار كريمىو مهماندوست و از جانب خدا مأمورى به پناه دادن خلق
فَأَضِفْنِي وَ أَحْسِنْ ضِيَافَتِي وَ أَجِرْنَا وَ أَحْسِنْ إِجَارَتَنَا بِمَنْزِلَةِ اللَّهِ عِنْدَكَ وَ عِنْدَ آلِ بَيْتِكَ
پس مرا مهمان خود كن و نيكو ضيافتم فرما و در جوار خود مرا نيكو پناه ده به حق منزلت و مقام خدا نزد تو و نزد اهل بيت تو
وَ بِمَنْزِلَتِهِمْ عِنْدَهُ وَ بِمَا اسْتَوْدَعَكُمْ مِنْ عِلْمِهِ فَإِنَّهُ أَكْرَمُ الْأَكْرَمِينَ
و به منزلت و مقام آنها نزد خدا و به اسرارى كه از علمش به شما وديعه سپرده است كه البته خدا بزرگترين بزرگواران است.
در صورت خرابی فایل ، گزارش دهید
