انار تناول كند چنانكه حضرت صادق عليه السلام در هر شب جمعه ميل مىفرمود و اگر در وقت خوابيدن بخورد شايد بهتر باشد چه آنكه روايت شده كه هر كه در وقت خوابيدن انار بخورد ايمن خواهد بود در نفس خود تا صبح كند و سزاوار است كه هر گاه انار بخورد دستمالى در زير آن پهن كند كه دانهاش را ضبط كند و بعد از آن بخورد و در انار خود ديگرى را شريك نكند
* * * * * * * * * * * * * *
ترك كند خواندن شعر را زيرا كه در حديث صحيح از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه مكروه است روايتشعر براى روزه دار و محرم و در حرم و در روز جمعه و در شبها راوى گفت هر چند شعر حقى باشد فرمود هر چند شعر حق باشد و در حديث معتبر از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه حضرت رسول صلى الله عليه و آله فرمود كه هر كه يك شعر بخواند در شب جمعه يا در روز جمعه در آن شب و در آن روز بهره از ثواب بغير آن نداشته باشد و به روايت معتبر ديگر در آن شب و در آن روز نمازش مقبول نگردد
* * * * * * * * * * * * * *
بسيار گفتن
سُبْحَانَ اللَّهِ
* * *
و
اللَّهُ أَكْبَرُ
* * *
و
لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ
* * *
و بسيار صلوات فرستادن همانا روايت شده كه جمعه شبش نورانى است و روزش بسيار روشن پس بسيار بگوييد سُبْحَانَ اللَّهِ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ وَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ و بسيار صلوات بفرستيد بر محمد و آل محمد عليهم السلام و در روايت ديگر اقل صلوات در اين شب صد مرتبه است و آنچه زياده كنى بهتر است و از حضرت صادق عليه السلام مروى است كه صلوات بر محمد و آل محمد در شب جمعه برابر است با هزار حسنه و محو مىكند هزار سيئه را و بالا مىبرد هزار درجه
* * * * * * * * * * * * * *
از حضرت صادق عليه السلام مروى است كه هر كه در هر شب جمعه يا هر روز جمعه سوره أحقاف بخواند ترسى در دنيا به او نرسد و از فزع اكبر قيامت ايمن گردد
* * * * * * * * * * * * * *
روايت شده از حضرت صادق عليه السلام كه هر كه در هر شب جمعه سوره بني إسرائيل بخواند نميرد تا به خدمت حضرت قائم عليه السلام برسد و از اصحاب آن حضرت باشد
* * * * * * * * * * * * * *
هر كه سوره الم سجدة در هر شب جمعه بخواند حق تعالى در قيامت نامه او را به دست راست او دهد و او را بر اعمال او حساب نكند و از رفقاى محمد صلى الله عليه و آله و آل او عليهم السلام باشد
* * * * * * * * * * * * * *
هر كه بخواند سوره جمعه را در هر شب جمعه خواهد بود كفاره ما بين جمعه تا جمعه ديگر
* * * * * * * * * * * * * *
تلاوت سوره حم دخان
تلاوت سوره حم سجده
* * * * * * * * * * * * * *
هر كه هر سه طسين را در شب جمعه بخواند از دوستان خدا باشد و در امان و حمايت حق تعالى باشد و فقر و تنگدستى در دنيا به او نرسد و در آخرت خدا از بهشت آنقدر به او عطا كند كه او راضى گردد و زياده از رضا به او كرامت فرمايد و صد زن از حوريان بهشت به او تزويج نمايد
* * * * * * * * * * * * * *
و به سند معتبر از حضرت باقر عليه السلام منقول است كه هر كه سوره ص را در شب جمعه بخواند از خير دنيا و عقبى آنقدر به او عطا كنند كه نداده باشند مگر به پيغمبر مرسلى يا ملك مقربى و داخل بهشت گردانند او را با هر كه خواهد از اهل خانه او حتى خادمى كه او را خدمت كرده است اگر چه داخل عيال او نباشد و در حد شفاعت كردن او نباشد
* * * * * * * * * * * * * *
تلاوت سوره طور
تلاوت سوره قمر
* * * * * * * * * * * * * *
هر كه سوره كهف را در هر شب جمعه بخواند نميرد مگر شهيد و حق تعالى او را در روز قيامت با شهدا محشور گرداند و با ايشان باز دارد
* * * * * * * * * * * * * *
هر كه هر شب جمعه سوره واقعه را بخواند خدا او را دوست دارد و او را محبوب گرداند و در دنيا بد حالى و تنگدستى نبيند و هيچ آفت از آفات دنيا به او نرسد و از رفقاى حضرت امير المؤمنين عليه السلام باشد و اين سوره مخصوص امير المؤمنين عليه السلام است
* * * * * * * * * * * * * *
تلاوت سوره یس
* * * * * * * * * * * * * *
دعا در حق مؤمنين بسيار كند چنانكه حضرت زهراء عليها السلام مىنموده و اگر از براى ده نفر از برادران مؤمن كه مرده باشند طلب آمرزش كند روايت شده كه بهشت براى او واجب گردد
* * * * * * * * * * * * * *
و از حضرت رسول صلى الله عليه و آله منقول است كه هر كه هفت مرتبه اين دعا را بخواند در شب جمعه يا روز جمعه اگر در آن شب يا آن روز بميرد داخل بهشت شود و دعا اين است
اللَّهُمَّ أَنْتَ رَبِّي لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ خَلَقْتَنِي
خدايا تويى پروردگار من و جز تو خدايى نيست تو آفريدى مرا
وَ أَنَا عَبْدُكَ وَ ابْنُ أَمَتِكَ وَ فِي قَبْضَتِكَ وَ نَاصِيَتِي بِيَدِكَ
و من بنده تو و فرزند كنيز توام و در سرپنجه قدرتت زبونم و موى جبين من به دست توست
أَمْسَيْتُ عَلَى عَهْدِكَ وَ وَعْدِكَ مَا اسْتَطَعْتُ
و به عهد تا بتوانم روز را شب مىكنم
أَعُوذُ بِرِضَاكَ مِنْ شَرِّ مَا صَنَعْتُ أَبُوءُ بِنِعْمَتِكَ (بِعَمَلِي) وَ أَبُوءُ بِذَنْبِي (بِذُنُوبِي)
و از سر هر چه بد كردهام به درگاه رضاى تو پناه مىآورم هى به من نعمت فرا مىرسد و از من معصيت صادر مىشود
فَاغْفِرْ لِي ذُنُوبِي إِنَّهُ لاَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلاَّ أَنْتَ
پس گناهانم به كرمت ببخش كه كسى جز تو گناهانم را نتواند بخشيد.
* * * * * * * * * * * * * *
به سند صحيح از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه هر كه در شب جمعه در سجده آخر نافله شام هفت مرتبه اين دعا را بخواند چون فارغ شود آمرزيده شده باشد و اگر در هر شب چنين كند بهتر است و دعا اين است
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِوَجْهِكَ الْكَرِيمِ وَ اسْمِكَ الْعَظِيمِ
بار خدايا از تو درخواست مىكنم به حق ذات بزرگوارت و نام بزرگت
أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَغْفِرَ لِي ذَنْبِيَ الْعَظِيمَ
كه بر محمد و آل محمد (ص) رحمت فرستى و از گناه بزرگ من درگذرى.
* * * * * * * * * * * * * *
و شيخ طوسى و سيد و كفعمى و سيد بن باقى گفتهاند كه مستحب است در شب جمعه و روز آن و شب عرفه و روز آن اين دعا بخوانند و ما دعا را از مصباح شيخ نقل مىكنيم و دعا اين است
اللَّهُمَّ مَنْ تَعَبَّأَ وَ تَهَيَّأَ وَ أَعَدَّ وَ اسْتَعَدَّ لِوِفَادَةٍ إِلَى مَخْلُوقٍ رَجَاءَ رِفْدِهِ وَ طَلَبَ نَائِلِهِ وَ جَائِزَتِهِ
خدايا هر كس براى ورود بر مخلوقى به اميد لطف و احسانى خود را مهيا ساخته و براى جايزه و عطا مىرود و خود را براى عرض حاجت آماده و مستعد مىگرداند
فَإِلَيْكَ يَا رَبِّ تَعْبِيَتِي وَ اسْتِعْدَادِي رَجَاءَ عَفْوِكَ وَ طَلَبَ نَائِلِكَ وَ جَائِزَتِكَ
من هم اى خدا اينگونه به درگاه تو آمده به اميد عفو تو و درخواست عطاى تو و جايزه و احسان تو
فَلاَ تُخَيِّبْ دُعَائِي يَا مَنْ لاَ يَخِيبُ عَلَيْهِ سَائِلٌ (السَّائِلُ) وَ لاَ يَنْقُصُهُ نَائِلٌ
پس مرا در دعا محروم مكن اى كسى كه هيچ سائلى را از درت محروم نخواهى كرد و عطايت كم نخواهد گشت
فَإِنِّي لَمْ آتِكَ ثِقَةً بِعَمَلٍ صَالِحٍ عَمِلْتُهُ وَ لاَ لِوِفَادَةِ مَخْلُوقٍ رَجَوْتُهُ
اى خدا من نه به اعتماد بر عمل نيك خود به درگاه تو آمدهام و نه به هيچ مخلوقى وارد شده و اميدى دارم
أَتَيْتُكَ مُقِرّاً عَلَى نَفْسِي بِالْإِسَاءَةِ وَ الظُّلْمِ مُعْتَرِفاً بِأَنْ لاَ حُجَّةَ لِي وَ لاَ عُذْرَ
بلكه به درگاه تو به اقرار بدكارى و ستم بر نفس خود آمدهام و اعتراف مىكنم كه هيچ حجت و عذرى بر گناه خود ندارم
أَتَيْتُكَ أَرْجُو عَظِيمَ عَفْوِكَ الَّذِي عَفَوْتَ (عَلَوْتَ) بِهِ (عَلَى) عَنِ الْخَاطِئِينَ (الْخَطَّائِينَ)
پس به درگاهت به اميد عفو عظيمت آمدهام آن عفو و احسانى كه به آن از همه خطاكاران درگذشتى
فَلَمْ يَمْنَعْكَ طُولُ عُكُوفِهِمْ عَلَى عَظِيمِ الْجُرْمِ أَنْ عُدْتَ عَلَيْهِمْ بِالرَّحْمَةِ
و طول مدت اصرار آنها بر گناه بزرگ مانع از عفو نگرديد و بر آنها به رحمت بازگشتى
فَيَا مَنْ رَحْمَتُهُ وَاسِعَةٌ وَ عَفْوُهُ عَظِيمٌ يَا عَظِيمُ يَا عَظِيمُ يَا عَظِيمُ
پس اى خدايى كه رحمتت واسع است و عفوت بسيار عظيم اى خداى بزرگ اى خداى بزرگ اى خداى بزرگ
لاَ يَرُدُّ غَضَبَكَ إِلاَّ حِلْمُكَ وَ لاَ يُنْجِي مِنْ سَخَطِكَ إِلاَّ التَّضَرُّعُ إِلَيْكَ
آتش غضبت راجز آب حلمت خاموش نتواند كرد و از غضبت نجاتى جز تضرع بدرگاهت نيست
فَهَبْ لِي يَا إِلَهِي فَرَجاً بِالْقُدْرَةِ الَّتِي تُحْيِي بِهَا مَيْتَ الْبِلاَدِ
خدايا باز بر من ببخش و گشايشى در كارم عطا كن بقدرت كاملهاى كه هر شهر و ديار مرده را به آن زنده ساختى
وَ لاَ تُهْلِكْنِي غَمّاً حَتَّى تَسْتَجِيبَ لِي وَ تُعَرِّفَنِي الْإِجَابَةَ فِي دُعَائِي
و مرا به غم و حسرت هلاك مكن تا دعايم مستجاب گردانى و به من بنما مستجاب شدن دعايم را
وَ أَذِقْنِي طَعْمَ الْعَافِيَةِ إِلَى مُنْتَهَى أَجَلِي وَ لاَ تُشْمِتْ بِي عَدُوِّي وَ لاَ تُسَلِّطْهُ عَلَيَّ وَ لاَ تُمَكِّنْهُ مِنْ عُنُقِي
و به من طعم آسايش و سلامتى (از عذابت را) تا آخر عمر بچشان و مرا به شماتت دشمن گرفتار مكن و دشمن را بر من مسلط مگردان و چيره مساز
اللَّهُمَّ (إِلَهِي) إِنْ وَضَعْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يَرْفَعُنِي وَ إِنْ رَفَعْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يَضَعُنِي
خدايا اگر تو مرا پست كنى آن كيست كه مرا رفعت و بلندى بخشد و اگر تو مرا بلند مرتبه كنى آن كيست كه مرا پست تواند كرد
وَ إِنْ أَهْلَكْتَنِي فَمَنْ ذَا الَّذِي يَعْرِضُ لَكَ فِي عَبْدِكَ أَوْ يَسْأَلُكَ عَنْ أَمْرِهِ
و اگر تو مرا به غضب هلاك كنى آن كيست كه در كار بندهات با تو معارضه يا درخواستى تواند كرد
وَ قَدْ عَلِمْتُ أَنَّهُ لَيْسَ فِي حُكْمِكَ ظُلْمٌ وَ لاَ فِي نَقِمَتِكَ عَجَلَةٌ
و البته مىدانم كه در حكم تو هيچ ظلم و جورى نيست و در انتقام تو عجله و شتابى نخواهد بود
وَ إِنَّمَا يَعْجَلُ مَنْ يَخَافُ الْفَوْتَ وَ إِنَّمَا يَحْتَاجُ إِلَى الظُّلْمِ الضَّعِيفُ
آنكس در انتقام تعجيل كند كه از فوت وقت بترسد و آنكس به ظلم نيازمند است كه ضعيف و ناتوان باشد
وَ قَدْ تَعَالَيْتَ يَا إِلَهِي عَنْ ذَلِكَ عُلُوّاً كَبِيراً
و تو اى خدا از اين نواقص امكانى بىاندازه منزهى و از اين عيوب مخلوق بسيار بزرگتر و برترى
اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ فَأَعِذْنِي وَ أَسْتَجِيرُ بِكَ فَأَجِرْنِي
خدايا من به درگاه تو پناه آوردهام مرا پناه ده و از تو امان مىطلبم مرا امان ده
وَ أَسْتَرْزِقُكَ فَارْزُقْنِي وَ أَتَوَكَّلُ عَلَيْكَ فَاكْفِنِي
و از تو روزى مىخواهم مرا روزى ده و بر تو توكل مىكنم پس مرا كفايت فرما
وَ أَسْتَنْصِرُكَ عَلَى عَدُوِّي (عَدُوِّكَ) فَانْصُرْنِي وَ أَسْتَعِينُ بِكَ فَأَعِنِّي
و از تو بر دشمنانم يارى مىطلبم مرا يارى فرما و از تو مدد مىخواهم مرا مدد فرما
وَ أَسْتَغْفِرُكَ يَا إِلَهِي فَاغْفِرْ لِي آمِينَ آمِينَ آمِينَ
و از تو پوزش مىخواهم پس مرا ببخش اى پروردگار من آمين آمين آمين.
* * * * * * * * * * * * * *
دعاى كميل بن زياد عليه الرحمة و آن از ادعيه معروفه است و علامه مجلسى رحمة الله عليه فرموده كه آن بهترين دعاها است و آن دعاى خضر عليه السلام است حضرت امير المؤمنين عليه السلام آن را تعليم كميل كه از خواص اصحاب آن حضرت است فرموده در شبهاى نيمه شعبان و در هر شب جمعه خوانده مىشود و براى كفايت از شر اعدا و فتح باب رزق و آمرزش گناهان نافع است و شيخ و سيد آن را نقل نمودهاند و من آن را از مصباح المتهجد نقل مىكنم )مراجعه شود)
* * * * * * * * * * * * * *
ده مرتبه بگويد
يَا دَائِمَ الْفَضْلِ عَلَى الْبَرِيَّةِ يَا بَاسِطَ الْيَدَيْنِ بِالْعَطِيَّةِ يَا صَاحِبَ الْمَوَاهِبِ السَّنِيَّةِ
اى خدايى كه فضل و كرمت بر خلق دايم است و دو دستعطا و بخششت به جانب بندگان دراز است اى صاحب بخششهاى بزرگ
صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ خَيْرِ الْوَرَى سَجِيَّةً وَ اغْفِرْ لَنَا يَا ذَا الْعُلَى فِي هَذِهِ الْعَشِيَّةِ
درود فرست بر محمد و آلش كه در اصل خلقت و فطرت بهترين خلقند اى خداى بلند مرتبه در همين شب گناه ما را ببخش.
و اين ذكر شريف در شب عيد فطر نيز خوانده مىشود
* * * * * * * * * * * * * *
بخواند اين دعا را كه روايت شده هر كه بخواند آن را در شب عرفه يا در شبهاى جمعه (جمع) خداوند بيامرزد او را
اللَّهُمَّ يَا شَاهِدَ كُلِّ نَجْوَى وَ مَوْضِعَ كُلِّ شَكْوَى وَ عَالِمَ كُلِّ خَفِيَّةٍ
اى خدا اى شاهد اسرار نهان و داناى راز پنهان و مرجع هر شكايت ستمديدگان و داناى هر نهان
وَ مُنْتَهَى كُلِّ حَاجَةٍ يَا مُبْتَدِئاً بِالنِّعَمِ عَلَى الْعِبَادِ يَا كَرِيمَ الْعَفْوِ يَا حَسَنَ التَّجَاوُزِ يَا جَوَادُ
و برآرنده هر حاجت نيازمندان اى آنكه بىسابقه تقاضا انواع نعمتها به بندگان عطا كردى اى آنكه با كرامت و لطف گناه گناهكاران را عفو مىكنى و با نيكويى از خطاها در ميگذرى اى بخشنده بىعوض
يَا مَنْ لاَ يُوَارِي مِنْهُ لَيْلٌ دَاجٍ وَ لاَ بَحْرٌ عَجَّاجٌ
اى آنكه نه تاريكى شب چيزى را بر تو پنهان سازد و نه درياى پر موج و آشوب
وَ لاَ سَمَاءٌ ذَاتُ أَبْرَاجٍ وَ لاَ ظُلَمٌ ذَاتُ ارْتِتَاجٍ (ارْتِيَاجٍ) يَا مَنِ الظُّلْمَةُ عِنْدَهُ ضِيَاءٌ
و نه آسمان با برج و بنيان و نه ظلمتهاى پوشاننده امرى را بر تو مخفى گرداند اى آنكه تاريكى نزد تو روشنى است
أَسْأَلُكَ بِنُورِ وَجْهِكَ الْكَرِيمِ الَّذِي تَجَلَّيْتَ بِهِ لِلْجَبَلِ فَجَعَلْتَهُ دَكّاً وَ خَرَّ مُوسَى صَعِقاً
درخواست مىكنم از اشراق نور ذات بزرگوارت كه به كوه طور تجلى كردى و طور را مندك و موسى را مدهوش ساختى
وَ بِاسْمِكَ الَّذِي رَفَعْتَ بِهِ السَّمَاوَاتِ بِلاَ عَمَدٍ وَ سَطَحْتَ بِهِ الْأَرْضَ عَلَى وَجْهِ مَاءٍ جَمَدٍ
و به آن نام مباركت كه بدان نام لطف آسمانها را بىستون برافراشتى و زمين را به روى آب منجمد بگستردى
وَ بِاسْمِكَ الْمَخْزُونِ الْمَكْنُونِ الْمَكْتُوبِ الطَّاهِرِ الَّذِي إِذَا دُعِيتَ بِهِ أَجَبْتَ وَ إِذَا سُئِلْتَ بِهِ أَعْطَيْتَ
و به آن نام كه گوهر مخزون و در مكنون و سر مكتوب پاك توست كه بدان نام هر كه تو را خواند اجابت كردى و هر چه به آن نام از تو درخواست كردند عطا فرمودى
وَ بِاسْمِكَ السُّبُّوحِ الْقُدُّوسِ الْبُرْهَانِ الَّذِي هُوَ نُورٌ عَلَى كُلِّ نُورٍ وَ نُورٌ مِنْ نُورٍ
و به نام سبوح و قدوس و برهانت كه آن نور فوق هر نور است و نور صادر از نورى است
يُضِيءُ مِنْهُ كُلُّ نُورٍ إِذَا بَلَغَ الْأَرْضَ انْشَقَّتْ وَ إِذَا بَلَغَ السَّمَاوَاتِ فُتِحَتْ وَ إِذَا بَلَغَ الْعَرْشَ اهْتَزَّ
كه روشنى بخش تمام انوار است كه هر گاه بر زمين رسد زمين را بشكافد و چون به آسمان رسد درهاى سماوات را بگشايد و چون به عرش رسد از هيبتش عرش بلرزد
وَ بِاسْمِكَ الَّذِي تَرْتَعِدُ مِنْهُ فَرَائِصُ مَلاَئِكَتِكَ وَ أَسْأَلُكَ بِحَقِّ جَبْرَئِيلَ وَ مِيكَائِيلَ وَ إِسْرَافِيلَ
و به آن نامى كه از شنيدنش اندام ملايك مرتعش گردد و از تو درخواست مىكنم به حق جبرائيل و ميكائيلو اسرافيل
وَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ الْمُصْطَفَى صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ عَلَى جَمِيعِ الْأَنْبِيَاءِ وَ جَمِيعِ الْمَلاَئِكَةِ
و به حق حضرت محمد مصطفى كه درود و رحمتت بر وى و آلش و بر تمام پيمبران و فرشتگان باد
وَ بِالاِسْمِ الَّذِي مَشَى بِهِ الْخِضْرُ عَلَى قُلَلِ (طَلَلِ) الْمَاءِ كَمَا مَشَى بِهِ عَلَى جَدَدِ الْأَرْضِ
و به آن نامى كه خضر پيغمبر (ع) به ذكر آن نام بر امواج دريا مىرفت آن گونه كه بر زمين هموار مىرفت
وَ بِاسْمِكَ الَّذِي فَلَقْتَ بِهِ الْبَحْرَ لِمُوسَى وَ أَغْرَقْتَ فِرْعَوْنَ وَ قَوْمَهُ
و به آن نامى كه دريا را بدان نام بر موسى شكافتى و فرعون و قومش را غرق
وَ أَنْجَيْتَ بِهِ مُوسَى بْنَ عِمْرَانَ وَ مَنْ مَعَهُ
و موسى بن عمران و همراهانش را نجات دادى
وَ بِاسْمِكَ الَّذِي دَعَاكَ بِهِ مُوسَى بْنُ عِمْرَانَ مِنْ جَانِبِ الطُّورِ الْأَيْمَنِ فَاسْتَجَبْتَ لَهُ وَ أَلْقَيْتَ عَلَيْهِ مَحَبَّةً مِنْكَ
و به نامى كه موسى بن عمران تو را بدان نام به جانب طور ايمن خواند و تو او را اجابت كردى و محبتت را بر او القا كردى
وَ بِاسْمِكَ الَّذِي بِهِ أَحْيَا عِيسَى بْنُ مَرْيَمَ الْمَوْتَى وَ تَكَلَّمَ فِي الْمَهْدِ صَبِيّاً وَ أَبْرَأَ الْأَكْمَهَ وَ الْأَبْرَصَ بِإِذْنِكَ
و به نامى كه عيسى بن مريم بدان نام مردگان را زنده گردانيد و به كودكى در گهواره سخن گفت و كورى و برص را به فرمان تو شفا بخشيد
وَ بِاسْمِكَ الَّذِي دَعَاكَ بِهِ حَمَلَةُ عَرْشِكَ وَ جَبْرَئِيلُ وَ مِيكَائِيلُ وَ إِسْرَافِيلُ وَ حَبِيبُكَ مُحَمَّدٌ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ
و به نامى كه جميع ملائكه حاملان عرش تو و جبرئيل و ميكائيل و اسرافيل و حبيب تو حضرت محمد صلى الله عليه و آله
وَ مَلاَئِكَتُكَ الْمُقَرَّبُونَ وَ أَنْبِيَاؤُكَ الْمُرْسَلُونَ وَ عِبَادُكَ الصَّالِحُونَ مِنْ أَهْلِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِينَ
و فرشتگان مقرب و انبياء و بندگان صالح از اهل آسمانها و زمينها همه تو را بدان نام خواندند
وَ بِاسْمِكَ الَّذِي دَعَاكَ بِهِ ذُو النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغَاضِباً فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ (تَقْدِرَ) عَلَيْهِ
و به نامى كه چون ذو النون تو را بدان نام خواند هنگامى كه از انكار قومش غضبناك روى گردانيد به اطمينان آنكه تو بر او سخت نخواهى گرفت
فَنَادَى فِي الظُّلُمَاتِ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ
در حالى كه در ظلمات تو را ندا كرد و تو را خواند كه اى خدايى كه جز تو هيچ خدايى نيست
سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَاسْتَجَبْتَ لَهُ وَ نَجَّيْتَهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذَلِكَ تُنْجِي (نُنْجِي) الْمُؤْمِنِينَ
تو از شرك و شريك منزهى و من در حق خود از ستمكارانم و تو دعاى او را اجابت كردى و از غم نجاتش دادى و همچنين مؤمنان را نجات خواهى داد
وَ بِاسْمِكَ الْعَظِيمِ الَّذِي دَعَاكَ بِهِ دَاوُدُ وَ خَرَّ لَكَ سَاجِداً فَغَفَرْتَ لَهُ ذَنْبَهُ
و به نام بزرگى كه داود پيغمبر بدان نامت خواندو از عظمتت به خاك افتاد و سر به سجده نهاد و تو از گناهش درگذشتى
وَ بِاسْمِكَ الَّذِي دَعَتْكَ بِهِ آسِيَةُ امْرَأَةُ فِرْعَوْنَ إِذْ قَالَتْ رَبِّ ابْنِ لِي عِنْدَكَ بَيْتاً فِي الْجَنَّةِ
و به آن نام تو كه آسيه زن فرعون تو را بدان نام خواند و در دعا گفت پروردگارا تو بر من خانهاى در بهشت بنا كن
وَ نَجِّنِي مِنْ فِرْعَوْنَ وَ عَمَلِهِ وَ نَجِّنِي مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ فَاسْتَجَبْتَ لَهَا دُعَاءَهَا
و از فرعون و عمل (زشت) وى مرا نجات بخش و از اين قوم ستمكاران برهان و تو دعايش را اجابت فرمودى (و حاجتش را روا كردى)
وَ بِاسْمِكَ الَّذِي دَعَاكَ بِهِ أَيُّوبُ إِذْ حَلَّ بِهِ الْبَلاَءُ فَعَافَيْتَهُ
و به آن نامى كه ايوب پيغمبر (ع) آنگاه كه درد و رنج و بلا بدو روى آورد تو را به آن نام خواند و تواش عافيت بخشيدى
وَ آتَيْتَهُ أَهْلَهُ وَ مِثْلَهُمْ مَعَهُمْ رَحْمَةً مِنْ عِنْدِكَ وَ ذِكْرَى لِلْعَابِدِينَ
و به رحمت خاص خود اهل و مالش را باز دو چندانش عطا كردى و اهل عبادت را متذكر ساختى
وَ بِاسْمِكَ الَّذِي دَعَاكَ بِهِ يَعْقُوبُ فَرَدَدْتَ عَلَيْهِ بَصَرَهُ وَ قُرَّةَ عَيْنِهِ يُوسُفَ وَ جَمَعْتَ شَمْلَهُ
و به آن نامت كه يعقوب نبى تو را بدان نام خواند و تو ديدگان و نور ديدگانش يوسف را به او باز گردانيدى و خاطرش جمع و غم پريشانيش دور كردى
وَ بِاسْمِكَ الَّذِي دَعَاكَ بِهِ سُلَيْمَانُ فَوَهَبْتَ لَهُ مُلْكاً لاَ يَنْبَغِي لِأَحَدٍ مِنْ بَعْدِهِ إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهَّابُ
و به آن نامت كه سليمان (ع) تو را به آن نام خواند و تواش ملك و سلطنتى كه بعد از او هيچكس شايسته آن نبود به او عطا كردى كه بس بخشنده بىعوض تو خواهى بود
وَ بِاسْمِكَ الَّذِي سَخَّرْتَ بِهِ الْبُرَاقَ لِمُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ
و به آن نامت كه بدان نام براق به رسولت محمد مصطفى صلى الله عليه و آله و سلم عطا فرمودى
إِذْ قَالَ تَعَالَى سُبْحَانَ الَّذِي أَسْرَى بِعَبْدِهِ لَيْلاً مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الْأَقْصَى
كه خود در قرآن مبارك ياد كردى كه منزه خدايى كه بندهاش (محمد «ص» ) را شبانگاه از مسجد الحرام بسوى مسجد اقصى سير داد
وَ قَوْلُهُ سُبْحَانَ الَّذِي سَخَّرَ لَنَا هَذَا وَ مَا كُنَّا لَهُ مُقْرِنِينَ وَ إِنَّا إِلَى رَبِّنَا لَمُنْقَلِبُونَ
و باز فرمودى منزه خدايى كه اين را مطيع ما گردانيد و گرنه هرگز ما بر آنها تسلط نمىيافتيم و ما همه بسوى خدا باز خواهيم گشت
وَ بِاسْمِكَ الَّذِي تَنَزَّلَ بِهِ جَبْرَئِيلُ عَلَى مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ
و به آن نامت كه جبرئيل امين بدان نام بر محمد مصطفى صلى الله عليه و آله فرود آمد
وَ بِاسْمِكَ الَّذِي دَعَاكَ بِهِ آدَمُ فَغَفَرْتَ لَهُ ذَنْبَهُ وَ أَسْكَنْتَهُ جَنَّتَكَ
و به آن نامت كه آدم تو را بدان نام خواند گناهش را بخشيدى و در بهشت رضوانش مسكن دادى
وَ أَسْأَلُكَ بِحَقِّ الْقُرْآنِ الْعَظِيمِ وَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ خَاتَمِ النَّبِيِّينَ وَ بِحَقِّ إِبْرَاهِيمَ
و از تو درخواست مىكنم به حق قرآن بزرگ و به حق محمد مصطفى (ص) خاتم پيغمبران و به حق ابراهيم خليل (ع)
وَ بِحَقِّ فَصْلِكَ يَوْمَ الْقَضَاءِ وَ بِحَقِّ الْمَوَازِينِ إِذَا نُصِبَتْ وَ الصُّحُفِ إِذَا نُشِرَتْ
و به حق روز قيامت كه فصلقضاى توست و به حق ميزانهايى كه نصب گردد و آن نامههاى اعمال كه گشوده شود
وَ بِحَقِّ الْقَلَمِ وَ مَا جَرَى وَ اللَّوْحِ وَ مَا أَحْصَى
و به حق قلم قدرت و آنچه بر آن بگردد و به حق لوح (امكان) و آنچه در آن لوح به شمار آمده است
وَ بِحَقِّ الاِسْمِ الَّذِي كَتَبْتَهُ عَلَى سُرَادِقِ الْعَرْشِ قَبْلَ خَلْقِكَ الْخَلْقَ وَ الدُّنْيَا وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ بِأَلْفَيْ عَامٍ
و به حق آن اسمى كه دو هزار سال پيش از آفرينش خلق و عالم دنيا و خورشيد و ماه و آسمان بر سرادق عرش نگاشتى
وَ أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ وَ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ
و شهادت مىدهم كه هيچ خدايى جز خداى يكتاى عالم نيست و او يگانه است و شريك ندارد و محمد (مصطفى «ص» ) بنده (خاص) و رسول اوست
وَ أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الْمَخْزُونِ فِي خَزَائِنِكَ الَّذِي اسْتَأْثَرْتَ بِهِ فِي عِلْمِ الْغَيْبِ عِنْدَكَ
و از تو اى خدا درخواست مىكنم به آن نامى كه گوهر مخزون در گنجهاى توست آن نامى كه در علم غيب نزد خود بر خويش انتخاب و اختصاص دادى
لَمْ يَظْهَرْ عَلَيْهِ أَحَدٌ مِنْ خَلْقِكَ لاَ مَلَكٌ مُقَرَّبٌ وَ لاَ نَبِيٌّ مُرْسَلٌ وَ لاَ عَبْدٌ مُصْطَفًى
كه احدى از خلق بر آن آگاه نيست نه ملك مقربى و نه پيغمبر مرسلى و نه هيچ بنده برگزيدهاى
وَ أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذِي شَقَقْتَ بِهِ الْبِحَارَ وَ قَامَتْ بِهِ الْجِبَالُ وَ اخْتَلَفَ بِهِ اللَّيْلُ وَ النَّهَارُ
از آن نام آگاه است و باز از تو درخواست مىكنم به آن نامى كه درياها را بدان نام شكافتى و كوهها را به آن بپا داشتى و رفت و آمد شب و روز را بدان نام برقرار داشتى
وَ بِحَقِّ السَّبْعِ الْمَثَانِي وَ الْقُرْآنِ الْعَظِيمِ وَ بِحَقِّ الْكِرَامِ الْكَاتِبِينَ
و به حق سبع المثانى و قرآن بزرگ و به حق آن فرشتگان مكرم كه نويسنده اعمال نيك بندگانند
وَ بِحَقِّ طه وَ يس وَ كهيعص وَ حمعسق وَ بِحَقِّ تَوْرَاةِ مُوسَى
و به حق طه و يس و كهيعص و حمعسق و به حق تورات موسى (ع)
وَ إِنْجِيلِ عِيسَى وَ زَبُورِ دَاوُدَ وَ فُرْقَانِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ
و انجيل عيسى (ع) و زبور داود (ع) و فرقان محمد (ص) كه درود و رحمتت بر او و بر آل او
وَ عَلَى جَمِيعِ الرُّسُلِ وَ بِآهِيّاً شَرَاهِيّاً
و بر جميع پيغمبران باد و به حق آهيأ شراهيا
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِحَقِّ تِلْكَ الْمُنَاجَاةِ الَّتِي كَانَتْ بَيْنَكَ وَ بَيْنَ مُوسَى بْنِ عِمْرَانَ فَوْقَ جَبَلِ طُورِ سَيْنَاءَ
اى خدا از تو درخواست مىكنم به حق آن راز و نيازى كه ميان تو و موسى بن عمران بالاى كوه طور سينا بود
وَ أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذِي عَلَّمْتَهُ مَلَكَ الْمَوْتِ لِقَبْضِ الْأَرْوَاحِ
و از تو درخواست مىكنم به اسمى كه به فرشته قابض ارواح تعليم دادى
وَ أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذِي كُتِبَ عَلَى وَرَقِ الزَّيْتُونِ فَخَضَعَتِ النِّيرَانُ لِتِلْكَ الْوَرَقَةِ فَقُلْتَ يَا نَارُ كُونِي بَرْداً وَ سَلاَماً
و از تو درخواست مىكنم به آن اسمى كه به قلم قدرت بر ورقزيتون نوشتى و آتش را بر او خاضع ساختى و فرمودى اى آتش سرد و سالم باش
وَ أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذِي كَتَبْتَهُ عَلَى سُرَادِقِ الْمَجْدِ وَ الْكَرَامَةِ
و از تو درخواست مىكنم به آن اسمى كه بر سراپرده مجد و كرامت نگاشتى
يَا مَنْ لاَ يُحْفِيهِ سَائِلٌ وَ لاَ يَنْقُصُهُ نَائِلٌ يَا مَنْ بِهِ يُسْتَغَاثُ وَ إِلَيْهِ يُلْجَأُ
اى خدايى كه از اصرار گدايان سائل هرگز ملول نشود و عطايش از بخشش كم نگردد اى خدايى كه فريادرس خلقى و ملجأ و پناه بندگان
أَسْأَلُكَ بِمَعَاقِدِ الْعِزِّ مِنْ عَرْشِكَ وَ مُنْتَهَى الرَّحْمَةِ مِنْ كِتَابِكَ
از تو درخواست مىكنم به مقامات با مجد و عزت عرش خود و منتهاى لطف و رحمتت از آيات كتاب مرقوم تو كه قرآن عزيز است
وَ بِاسْمِكَ الْأَعْظَمِ وَ جَدِّكَ الْأَعْلَى وَ كَلِمَاتِكَ التَّامَّاتِ الْعُلَى
و به حرمت اسم اعظم تو و مقام عزت بلند مرتبه تو و كلمات كامل عاليرتبهات
اللَّهُمَّ رَبَّ الرِّيَاحِ وَ مَا ذَرَتْ وَ السَّمَاءِ وَ مَا أَظَلَّتْ وَ الْأَرْضِ وَ مَا أَقَلَّتْ
اى خدا اى آفريننده بادها و هر چه به وزش بادها در جهان پراكنده شود و اى آفريننده آسمان و هر چه بر او سايه افكند و زمين و هر چه بر دورش گيرد
وَ الشَّيَاطِينِ وَ مَا أَضَلَّتْ وَ الْبِحَارِ وَ مَا جَرَتْ وَ بِحَقِّ كُلِّ حَقٍّ هُوَ عَلَيْكَ حَقٌ
و ديوان و آنچه گمراه كنند و درياها و آنچه (در آن) روان باشد و به حق هر حق و حقيقتى
وَ بِحَقِّ الْمَلاَئِكَةِ الْمُقَرَّبِينَ وَ الرَّوْحَانِيِّينَ وَ الْكَرُوبِيِّينَ وَ الْمُسَبِّحِينَ لَكَ بِاللَّيْلِ وَ النَّهَارِ لاَ يَفْتُرُونَ
و به حق ملائكه مقرب و روحانيين و فرشتگان كروبى بلند مقام كه بدون خستگى شب و روز به ذكر و تسبيح حضرتت مشغولند
وَ بِحَقِّ إِبْرَاهِيمَ خَلِيلِكَ وَ بِحَقِّ كُلِّ وَلِيٍّ يُنَادِيكَ بَيْنَ الصَّفَا وَ الْمَرْوَةِ وَ تَسْتَجِيبُ لَهُ دُعَاءَهُ يَا مُجِيبُ
و به حق ابراهيم خليل تو و به حق هر ولى و بنده خاص كه بين صفا و مروه تو را ندا كرده و دعايش اجابت فرمودى اى اجابت كننده دعاى خلق
أَسْأَلُكَ بِحَقِّ هَذِهِ الْأَسْمَاءِ وَ بِهَذِهِ الدَّعَوَاتِ أَنْ تَغْفِرَ لَنَا مَا قَدَّمْنَا وَ مَا أَخَّرْنَا
به حق اين دعا و اسماء مذكوره از تو درخواست مىكنم كه از گناه گذشته و آينده
وَ مَا أَسْرَرْنَا وَ مَا أَعْلَنَّا وَ مَا أَبْدَيْنَا وَ مَا أَخْفَيْنَا وَ مَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنَّا
كه پنهان يا آشكار ظاهر و باطن بجاى آورديم و آنچه كرديم كه تو بدان داناتر از مايى از همه به لطف و كرمت درگذر
إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
كه تو قادر بر هر چيزى به حق رحمتت اى مهربانترين مهربانان عالم
يَا حَافِظَ كُلِّ غَرِيبٍ يَا مُونِسَ كُلِّ وَحِيدٍ يَا قُوَّةَ كُلِّ ضَعِيفٍ
اى نگهدار هر غريب دور از وطن اى مونس هر بىكس و تنها اى توانايى هر ناتوان
يَا نَاصِرَ كُلِّ مَظْلُومٍ يَا رَازِقَ كُلِّ مَحْرُومٍ يَا مُونِسَ كُلِّ مُسْتَوْحِشٍ
اى يارى ده هر مظلوم اى روزى بخش هرمرحوم اى انيس دلهاى هراسان
يَا صَاحِبَ كُلِّ مُسَافِرٍ يَا عِمَادَ كُلِّ حَاضِرٍ يَا غَافِرَ كُلِّ ذَنْبٍ وَ خَطِيئَةٍ
اى رفيق هر مسافر اى نگهبان هر حاضر اى بخشنده هر خطا و گناهان
يَا غِيَاثَ الْمُسْتَغِيثِينَ يَا صَرِيخَ الْمُسْتَصْرِخِينَ يَا كَاشِفَ كَرْبِ الْمَكْرُوبِينَ يَا فَارِجَ هَمِّ الْمَهْمُومِينَ
اى فريادرس فريادخواهان اى دادرس آه و ناله كنندگان اى برطرف كننده اندوه غمديدگان اى نشاط بخش دلهاى غمناكان
يَا بَدِيعَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِينَ يَا مُنْتَهَى غَايَةِ الطَّالِبِينَ يَا مُجِيبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّينَ
اى آفريننده زمينها و آسمانهاى گردان اى آخرين مقصد مشتاقان اى اجابت كننده دعاى پريشان حالان
يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ يَا دَيَّانَ يَوْمِ الدِّينِ
اى مهربانترين مهربانان عالم اى پروردگار عالميان اى حاكم روز جزا
يَا أَجْوَدَ الْأَجْوَدِينَ يَا أَكْرَمَ الْأَكْرَمِينَ يَا أَسْمَعَ السَّامِعِينَ يَا أَبْصَرَ النَّاظِرِينَ يَا أَقْدَرَ الْقَادِرِينَ
اى بخشندهترين بخشندگان اى باكرمترين كريمان اى شنواترين شنوايان اى بيناترين بينايان اى تواناترين توانايان
اغْفِرْ لِيَ الذُّنُوبَ الَّتِي تُغَيِّرُ النِّعَمَ وَ اغْفِرْ لِيَ الذُّنُوبَ الَّتِي تُورِثُ النَّدَمَ
(تو به لطف و كرم) از من ببخش آن گناهانم را كه نعمت را دگرگون مىسازد از من ببخش آن گناهانى كه موجب پشيمانى و حسرت شود
وَ اغْفِرْ لِيَ الذُّنُوبَ الَّتِي تُورِثُ السَّقَمَ وَ اغْفِرْ لِيَ الذُّنُوبَ الَّتِي تَهْتِكُ الْعِصَمَ
از من ببخش آن گناهانى كه موجب درد و امراض شود از من ببخش آن گناهانى كه پرده عصمت را مىدرد
وَ اغْفِرْ لِيَ الذُّنُوبَ الَّتِي تَرُدُّ الدُّعَاءَ وَ اغْفِرْ لِيَ الذُّنُوبَ الَّتِي تَحْبِسُ قَطْرَ السَّمَاءِ
از من ببخش آن گناهانى از من ببخش كه دعا را مردود مىگرداند از من ببخش آن گناهانى كه باران آسمان را منع مىكند
وَ اغْفِرْ لِيَ الذُّنُوبَ الَّتِي تُعَجِّلُ الْفَنَاءَ وَ اغْفِرْ لِيَ الذُّنُوبَ الَّتِي تَجْلِبُ الشَّقَاءَ
از من ببخش آن گناهانى كه مرگ و فناء را تعجيل و عمر را كوتاه مىسازد از من ببخش آن گناهانى كه جلب شقاوت و محرومى مىكند
وَ اغْفِرْ لِيَ الذُّنُوبَ الَّتِي تُظْلِمُ الْهَوَاءَ وَ اغْفِرْ لِيَ الذُّنُوبَ الَّتِي تَكْشِفُ الْغِطَاءَ
از من ببخش آن گناهانى كه هوا را تيره و تار مىكند از من ببخش آن گناهانى كه پرده از كارم برمىدارد
وَ اغْفِرْ لِيَ الذُّنُوبَ الَّتِي لاَ يَغْفِرُهَا غَيْرُكَ يَا اللَّهُ
از من ببخش گناهان را كه جز تو كسى نبخشد آنها را اى خدا
وَ احْمِلْ عَنِّي كُلَّ تَبِعَةٍ لِأَحَدٍ مِنْ خَلْقِكَ وَ اجْعَلْ لِي مِنْ أَمْرِي فَرَجاً وَ مَخْرَجاً وَ يُسْراً
و بار هر حقوقى از خلق به دوش من است از دوشم بردار و آسانى و فرج و گشايشى در كارم عطا فرما
وَ أَنْزِلْ يَقِينَكَ فِي صَدْرِي وَ رَجَاءَكَ فِي قَلْبِي حَتَّى لاَ أَرْجُوَ غَيْرَكَ
و مقام يقينت را به قلبم نازل و رجاء و اميدوارى بر دلم فرود آور تا بجز تو به هيچكس اميدوار نباشم
اللَّهُمَّ احْفَظْنِي وَ عَافِنِي فِي مَقَامِي وَ اصْحَبْنِي فِي لَيْلِي وَ نَهَارِي
اى خدا در اين منزلگاهم از شرور عالم مرا محافظت فرما و عافيت بخش و شب و روز با من يار و همراه باش
وَ مِنْ بَيْنِ يَدَيَّ وَ مِنْ خَلْفِي وَ عَنْ يَمِينِي وَ عَنْ شِمَالِي وَ مِنْ فَوْقِي وَ مِنْ تَحْتِي
كه از پيش روى و پشت سر و از راست و چپ بالاى سر و پايين پايم شرى به من نرسد
وَ يَسِّرْ لِيَ السَّبِيلَ وَ أَحْسِنْ لِيَ التَّيْسِيرَ وَ لاَ تَخْذُلْنِي فِي الْعَسِيرِ
و راه آخرت و طريق سعادت را بر من آسان گردان و آسان گرفتن (امور اين عالم را) بر من سهل ساز و در مشكلات عالم مرا به ذلت و خوارى مگذار
وَ اهْدِنِي يَا خَيْرَ دَلِيلٍ وَ لاَ تَكِلْنِي إِلَى نَفْسِي فِي الْأُمُورِ وَ لَقِّنِي كُلَّ سُرُورٍ
و مرا رهبرى فرما اى بهترين دليل و رهبر خلق و مرا در كارها به خود وامگذار و هر چه مايه نشاط و سرور است به قلبم الهام فرما
وَ اقْلِبْنِي إِلَى أَهْلِي بِالْفَلاَحِ وَ النَّجَاحِ مَحْبُوراً فِي الْعَاجِلِ وَ الْآجِلِ إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
و مرا به اهلم در دنيا و عقبى با فيروزى و رستگارى و حال و جد و نشاط بازگردان زيرا تو بر هر چيز توانائى
وَ ارْزُقْنِي مِنْ فَضْلِكَ وَ أَوْسِعْ عَلَيَّ مِنْ طَيِّبَاتِ رِزْقِكَ
و از فضلت مرا روزى بخش و از پاكيزهترين روزيهايت به من وسعت ده
وَ اسْتَعْمِلْنِي فِي طَاعَتِكَ وَ أَجِرْنِي مِنْ عَذَابِكَ وَ نَارِكَ وَ اقْلِبْنِي إِذَا تَوَفَّيْتَنِي إِلَى جَنَّتِكَ بِرَحْمَتِكَ
و مرا به كار طاعتت برگمار و از آتش قهر و عذابت پناه ده و هنگام رحلت به باغ بهشت از لطف و رحمتت منزل ده
اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ زَوَالِ نِعْمَتِكَ وَ مِنْ تَحْوِيلِ عَافِيَتِكَ وَ مِنْ حُلُولِ نَقِمَتِكَ
اى خدا من به تو پناه مىبرم از زوال نعمت و عافيت و نزول قهر و عذابت
وَ مِنْ نُزُولِ عَذَابِكَ وَ أَعُوذُ بِكَ مِنْ جَهْدِ الْبَلاَءِ وَ دَرَكِ الشَّقَاءِ وَ مِنْ سُوءِ الْقَضَاءِ وَ شَمَاتَةِ الْأَعْدَاءِ
و باز به تو پناه مىبرم از سختى بلاء و خذلان و درك شقاوت و حرمان و از قضاى بد و شماتت دشمن
وَ مِنْ شَرِّ مَا يَنْزِلُ مِنَ السَّمَاءِ وَ مِنْ شَرِّ مَا فِي الْكِتَابِ الْمُنْزَلِ
و شرورى كه از آسمان فرود آيد و شرى كه به وعيد و تهديد فاسقان در كتاب آسمانى منزل فرمودى
اللَّهُمَّ لاَ تَجْعَلْنِي مِنَ الْأَشْرَارِ وَ لاَ مِنْ أَصْحَابِ النَّارِ وَ لاَ تَحْرِمْنِي صُحْبَةَ الْأَخْيَارِ
اى خدا مرا از فرقه اشرار قرار مده و از اهل آتش دوزخ مگردان و از صحبت و همنشينى اخيار محرومم مساز
وَ أَحْيِنِي حَيَاةً طَيِّبَةً وَ تَوَفَّنِي وَفَاةً طَيِّبَةً تُلْحِقُنِي بِالْأَبْرَارِ
و به زندگانى خوش زنده ابد گردانو هنگام وفاتم را روز خوش ساز و به زمره نيكان و بندگان نكوكارت ملحق فرما
وَ ارْزُقْنِي مُرَافَقَةَ الْأَنْبِيَاءِ فِي مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَلِيكٍ مُقْتَدِرٍ
در آن منزلگاه صدق و حقيقت نزد خداوند عزت و سلطنت روزى گردان
اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى حُسْنِ بَلاَئِكَ وَ صُنْعِكَ وَ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى الْإِسْلاَمِ وَ اتِّبَاعِ السُّنَّةِ
اى خدا تو را حمد مىكنم بر حسن امتحان و مراتب احسانت و تو را حمد مىكنم بر نعمت اسلام و ايمان و پيروى طريق پيغمبرت
يَا رَبِّ كَمَا هَدَيْتَهُمْ لِدِينِكَ وَ عَلَّمْتَهُمْ كِتَابَكَ فَاهْدِنَا وَ عَلِّمْنَا
اى خدا چنانكه پيمبران خود را به دين خود هدايت فرمودى و كتاب آسمانى خود را به آنان بياموختى ما را هم هدايت كن و تعليم فرما
وَ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى حُسْنِ بَلاَئِكَ وَ صُنْعِكَ عِنْدِي خَاصَّةً كَمَا خَلَقْتَنِي فَأَحْسَنْتَ خَلْقِي
و تو را حمد مىكنم بر حسن امتحان و خصوص لطف و احسانت بر من تو مرا به خلقت نيكو آفريدى
وَ عَلَّمْتَنِي فَأَحْسَنْتَ تَعْلِيمِي وَ هَدَيْتَنِي فَأَحْسَنْتَ هِدَايَتِي
و به من نيكو تعليم دادى و نيكو هدايتم فرمودى
فَلَكَ الْحَمْدُ عَلَى إِنْعَامِكَ عَلَيَّ قَدِيماً وَ حَدِيثاً فَكَمْ مِنْ كَرْبٍ يَا سَيِّدِي قَدْ فَرَّجْتَهُ
پس تو را حمد و ستايش مىكنم بر انعام هميشگى قديم و جديدت بر من چه بسيار حزن و اندوهها اى سيد من از من برطرف ساختى
وَ كَمْ مِنْ غَمٍّ يَا سَيِّدِي قَدْ نَفَّسْتَهُ وَ كَمْ مِنْ هَمٍّ يَا سَيِّدِي قَدْ كَشَفْتَهُ
و چه بسيار غصهها كه بدل به نشاط فرمودى چه بسيار هم و غمها كه زايل ساختى
وَ كَمْ مِنْ بَلاَءٍ يَا سَيِّدِي قَدْ صَرَفْتَهُ وَ كَمْ مِنْ عَيْبٍ يَا سَيِّدِي قَدْ سَتَرْتَهُ
و بلا و مصيبتها كه اى سيد من به لطفت از من بگردانيدى و چه بسيار عيب و زشتيهايم را كه از كرم بپوشانيدى
فَلَكَ الْحَمْدُ عَلَى كُلِّ حَالٍ فِي كُلِّ مَثْوًى وَ زَمَانٍ وَ مُنْقَلَبٍ وَ مُقَامٍ (مَقَامٍ) وَ عَلَى هَذِهِ الْحَالِ وَ كُلِّ حَالٍ
پس حمد و سپاس در هر حال تو را سزد در هر مكان و هر زمان و هر سفر و حضر و بر اين حال كه هستم و تمام احوال ديگر
اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي مِنْ أَفْضَلِ عِبَادِكَ نَصِيباً فِي هَذَا الْيَوْمِ مِنْ خَيْرٍ تَقْسِمُهُ أَوْ ضُرٍّ تَكْشِفُهُ
اى خدا امروز از هر خير و نعمت كه قسمت مىفرمايى و هر رنج و المى كه برطرف مىسازى
أَوْ سُوءٍ تَصْرِفُهُ أَوْ بَلاَءٍ تَدْفَعُهُ أَوْ خَيْرٍ تَسُوقُهُ أَوْ رَحْمَةٍ تَنْشُرُهَا أَوْ عَافِيَةٍ تُلْبِسُهَا
و هر زشتى و بدى كه از خلق دور مىگردانى و هر بلا كه دفع مىكنى و هر خير و رحمت كه مىفرستى و منبسط مىفرمايى هر لباس عافيت كه بر اندام بندگان مىپوشانى از تمام اين نعمتها نصيب مرا نصيب بهترين بندگانت عطا فرما
فَإِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ وَ بِيَدِكَ خَزَائِنُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ
كه تو بر هر چيز توانايى و گنجهاى آسمان و زمين همه بدست توست
وَ أَنْتَ الْوَاحِدُ الْكَرِيمُ الْمُعْطِي الَّذِي لاَ يُرَدُّ سَائِلُهُ وَ لاَ يُخَيَّبُ آمِلُهُ
و تو خداى يگانه با كرمو بخششى كه هيچ سائلى از درگاهت محروم باز نخواهد گشت و هيچ اميدوارى نااميد نخواهد شد
وَ لاَ يَنْقُصُ نَائِلُهُ وَ لاَ يَنْفَدُ مَا عِنْدَهُ بَلْ يَزْدَادُ كَثْرَةً وَ طِيباً وَ عَطَاءً وَ جُوداً
و هر كه هر چه بخواهد بدون نقصان خواهد يافت و ملك بىپايان تو ببخشش تمام نگردد بلكه چون ملك تو نامنتهاى و فوق نامنتهاى است از بخششهاى عطا وجود و كرمت بيشتر و افزونتر شود
وَ ارْزُقْنِي مِنْ خَزَائِنِكَ الَّتِي لاَ تَفْنَى وَ مِنْ رَحْمَتِكَ الْوَاسِعَةِ إِنَّ عَطَاءَكَ لَمْ يَكُنْ مَحْظُوراً
و مرا از گنجهاى بىانتهايت و از رحمت واسعه بىپايانت روزى بخش كه عطاى تو از هيچكس ممنوع نيست
وَ أَنْتَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
و تو بر هر چيز قادر و توانايى به حق رحمت وسيعت اى مهربانترين مهربانان عالم.
* * * * * * * * * * * * * *
در ركعت اول نماز مغرب و عشا سوره جمعه بخواند و در دوم مغرب توحيد و در دوم عشا أعلى بخواند
* * * * * * * * * * * * * *
شيخ صدوق روايت كرده از حضرت صادق عليه السلام كه فرمود از چيزهايى كه واجب و لازم است بر هر مؤمنى كه شيعه ما باشد آنكه بخواند در شب جمعه نماز را به سوره جمعه و سبح اسم ربك الأعلى و در نماز ظهر آن سوره جمعه و منافقين پس هر گاه اين كار كرد گويا عمل نموده به عمل رسول الله صلى الله عليه و آله و ثواب و جزاى او بر خدا بهشت خواهد بود
* * * * * * * * * * * * * *
و شيخ و سيد و ديگران اين دعا را ذكر كردهاند و گفتهاند كه مستحب است كه در سحر شب جمعه اين دعا را بخوانند
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ هَبْ لِيَ الْغَدَاةَ رِضَاكَ
خدايا بر محمد و آلش رحمت فرست و همين صبحگاه مرا خوشنودى خود عطا فرما
وَ أَسْكِنْ قَلْبِي خَوْفَكَ وَ اقْطَعْهُ عَمَّنْ سِوَاكَ حَتَّى لاَ أَرْجُوَ وَ لاَ أَخَافَ إِلاَّ إِيَّاكَ
و دلم را محل خوف خود و منقطع از غير خود گردان تا به كسى غير تو اميدوار نباشم و از كسى جز تو نترسم
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ هَبْ لِي ثَبَاتَ الْيَقِينِ وَ مَحْضَ الْإِخْلاَصِ وَ شَرَفَ التَّوْحِيدِ
خدايا بر محمد و آلش درود فرست و يقين ثابت به من عطا كن و اخلاص كامل و شرافت توحيد
وَ دَوَامَ الاِسْتِقَامَةِ وَ مَعْدِنَ الصَّبْرِ وَ الرِّضَا بِالْقَضَاءِ وَ الْقَدَرِ
و دوام و پيوستگى در قيام به طاعت كرامت كن و دلم را محل مقام صبر و رضاى به قضا و قدر خود قرار ده
يَا قَاضِيَ حَوَائِجِ السَّائِلِينَ يَا مَنْ يَعْلَمُ مَا فِي ضَمِيرِ الصَّامِتِينَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ
اى بر آرنده حاجتهاى سائلان اى داناى ضمير خاموشان بر محمد (ص) و آل او درود فرست
وَ اسْتَجِبْ دُعَائِي وَ اغْفِرْ ذَنْبِي وَ أَوْسِعْ رِزْقِي وَ اقْضِ حَوَائِجِي فِي نَفْسِي وَ إِخْوَانِي فِي دِينِي وَ أَهْلِي
و دعاى مرا مستجاب گردان و گناهم ببخش و رزقم وسيع فرماو حاجتهاى خود و برادران دينيم و اهل بيت و بستگانم همه را برآور
إِلَهِي طُمُوحُ الْآمَالِ قَدْ خَابَتْ إِلاَّ لَدَيْكَ وَ مَعَاكِفُ الْهِمَمِ قَدْ تَعَطَّلَتْ إِلاَّ عَلَيْكَ
خدايا هر آرزو بىشك ناكامى و حرمان است مگر آنكه به تو آرزومند است و هر همتى به يقين تباه و نابود است مگر آنكه بر تو همت گمارد
وَ مَذَاهِبُ الْعُقُولِ قَدْ سَمَتْ إِلاَّ إِلَيْكَ فَأَنْتَ الرَّجَاءُ وَ إِلَيْكَ الْمُلْتَجَأُ
و راههاى انديشه همه بسته است مگر راه بسوى تو پس تويى اميد خلق و پناه خلق درگاه توست
يَا أَكْرَمَ مَقْصُودٍ وَ أَجْوَدَ مَسْئُولٍ
اى بزرگترين مقصود و اى نيكوترين مطلوب
هَرَبْتُ إِلَيْكَ بِنَفْسِي يَا مَلْجَأَ الْهَارِبِينَ بِأَثْقَالِ الذُّنُوبِ أَحْمِلُهَا عَلَى ظَهْرِي
اى خدا اى پناه گريختگان من با بار گناهان سنگينى كه بر دوش خود دارم به درگاه تو مىگريزم
لاَ أَجِدُ لِي إِلَيْكَ شَافِعاً سِوَى مَعْرِفَتِي بِأَنَّكَ أَقْرَبُ مَنْ رَجَاهُ الطَّالِبُونَ وَ أَمَّلَ مَا لَدَيْهِ الرَّاغِبُونَ
و شفيعى به درگاه تو نمىيابم مگر معرفتم به عنايتهاى تو كه تو نزديكترين كسى كه اميدواران عالم درگاهش را مىطلبند و مشتاقان تمام به عطا و احسانش آرزومندند
يَا مَنْ فَتَقَ الْعُقُولَ بِمَعْرِفَتِهِ وَ أَطْلَقَ الْأَلْسُنَ بِحَمْدِهِ
اى خدايى كه عقلها را به نور معرفت ديده بگشودى و زبانها را به حمد و ثنايت باز كردى
وَ جَعَلَ مَا امْتَنَّ بِهِ عَلَى عِبَادِهِ فِي كِفَاءٍ لِتَأْدِيَةِ حَقِّهِ (أَنَالَ بِهِ حَقَّهُ)
و نعمت و احسانت را بر بندگان تا همه به حقشان برسند به حد كفايت بخشيدى
صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ لاَ تَجْعَلْ لِلشَّيْطَانِ عَلَى عَقْلِي سَبِيلاً وَ لاَ لِلْبَاطِلِ عَلَى عَمَلِي دَلِيلاً
درود فرست بر محمد (ص) و آل محمد (ع) و شيطان را بر عقل من راه مده و باطل را در كار من رهبر مگردان.
* * * * * * * * * * * * * *
و گفتن اين صلوات
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ
* * *
وَ أَهْلِكْ عَدُوَّهُمْ مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ مِنَ الْأَوَّلِينَ وَ الْآخِرِينَ
* * *
صد مرتبه از بعد عصر پنجشنبه تا آخر روز جمعه فضيلت بسيار دارد
* * * * * * * * * * * * * *
و مستحب است كه بسيار صلوات بفرستند بر محمد و آل محمد صلوات الله عليهم بعد از نماز عصر روز پنجشنبه تا آخر روز جمعه و به سند صحيح از حضرت صادق عليه السلام منقول است كه چون عصر روز پنجشنبه مىشود ملائكه از آسمان به زير مىآيند با قلمهاى طلا و صحيفههاى نقره و نمىنويسند در پسين پنجشنبه و شب جمعه و روز جمعه تا آفتاب غروب كند بغير از صلوات بر محمد و آل محمد
* * * * * * * * * * * * * *
و از جمله نمازهانماز حضرت امير المؤمنين عليه السلام است شيخ و سيد از حضرت صادق عليه السلام روايت كردهاند كه فرمود هر كه از شماها چهار ركعت نماز امير المؤمنين عليه السلام را بجا آورد از گناهان بيرون آيد مانند روزى كه از مادر متولد شده باشد و حاجتهاى او برآورده شود بخواند در هر ركعت حمد يك مرتبه و پنجاه مرتبه قل هو الله أحد و چون فارغ شود اين دعا را بخواند كه تسبيح آن حضرت است
سُبْحَانَ مَنْ لاَ تَبِيدُ مَعَالِمُهُ سُبْحَانَ مَنْ لاَ تَنْقُصُ خَزَائِنُهُ
پاك و منزه است خدايى كه نشانههايش نابود نمىشود منزه است خدايى كه گنجهايش نقصان نمىيابد
سُبْحَانَ مَنْ لاَ اضْمِحْلاَلَ لِفَخْرِهِ سُبْحَانَ مَنْ لاَ يَنْفَدُ مَا عِنْدَهُ
منزه است خدايى كه مفاخرش زوال نخواهد يافت منزه است خدايى كه آنچه نزد اوست (از خير و نعمتهايش) تمامى ندارد
سُبْحَانَ مَنْ لاَ انْقِطَاعَ لِمُدَّتِهِ سُبْحَانَ مَنْ لاَ يُشَارِكُ أَحَداً فِي أَمْرِهِ
منزه است خدايى كه دوران سلطنتش ابدى است منزه است خدايى كه در كارش هيچكس را شريك نمىگرداند
سُبْحَانَ مَنْ لاَ إِلَهَ غَيْرُهُ
منزه است خدايى كه غير او خدايى نيست.
پس دعا كند بعد از اين
و بگويد
يَا مَنْ عَفَا عَنِ السَّيِّئَاتِ وَ لَمْ يُجَازِ بِهَا ارْحَمْ عَبْدَكَ يَا اللَّهُ نَفْسِي نَفْسِي
اى خدايى كه از گناهان بندگان در گذشته و كيفر نمىكنى به حال اين بندهات ترحم فرما خدايا مرا به كرمت درياب
أَنَا عَبْدُكَ يَا سَيِّدَاهْ أَنَا عَبْدُكَ بَيْنَ يَدَيْكَ أَيَا رَبَّاهْ
من بنده توام اى سيد و مولاى من من بنده توام كه در حضور توبه دعا آمدهام اى پروردگار
إِلَهِي بِكَيْنُونَتِكَ يَا أَمَلاَهْ يَا رَحْمَانَاهْ يَا غِيَاثَاهْ
خدايا به سر ذات تو قسم اى آرزوى من اى مهربان بر خلق اى فريادرس خلق
عَبْدُكَ عَبْدُكَ لاَ حِيلَةَ لَهُ يَا مُنْتَهَى رَغْبَتَاهْ يَا مُجْرِيَ الدَّمِ فِي عُرُوقِي (عَبْدُكَ)
من بنده توام آن بندهاى كه به كلى بيچاره است اى منتهاى آرزوى من اى گرداننده خون در عروق من
يَا سَيِّدَاهْ يَا مَالِكَاهْ أَيَا هُوَ أَيَا هُوَ يَا رَبَّاهْ عَبْدُكَ عَبْدُكَ
اى آقاى من اى صاحبم اى هو اى هو اى پروردگار عالم اين بنده بنده بيچاره توست
لاَ حِيلَةَ لِي وَ لاَ غِنَى بِي عَنْ نَفْسِي وَ لاَ أَسْتَطِيعُ لَهَا ضَرّاً وَ لاَ نَفْعاً وَ لاَ أَجِدُ مَنْ أُصَانِعُهُ
كه از خود هيچ ندارد و بر نفع و ضرر خودش هيچ توانايى نيست و كسى كه از او چاره جويم نمىيابم
تَقَطَّعَتْ أَسْبَابُ الْخَدَائِعِ عَنِّي وَ اضْمَحَلَّ كُلُّ مَظْنُونٍ عَنِّي
اسباب چارهها همه از من قطع شده است و هر جا گمان نيك مىبردم از نظرم نابود گرديد
أَفْرَدَنِي الدَّهْرُ إِلَيْكَ فَقُمْتُ بَيْنَ يَدَيْكَ هَذَا الْمَقَامَ
اينك روزگار مرا تنها و غريب به درگاه تو آورده كه در پيشگاه حضور تو ايستادهام
يَا إِلَهِي بِعِلْمِكَ كَانَ هَذَا كُلُّهُ فَكَيْفَ أَنْتَ صَانِعٌ بِي وَ لَيْتَ شِعْرِي كَيْفَ تَقُولُ لِدُعَائِي
اى خداى من آنچه گفتم همه مشهود علم ازلى توست تا تو (به لطف و احسان) با من چه كنى و كاش مىدانستم كه پاسخ دعاى من چه خواهىفرمود
أَ تَقُولُ نَعَمْ أَمْ تَقُولُ لاَ فَإِنْ قُلْتَ لاَ فَيَا وَيْلِي يَا وَيْلِي يَا وَيْلِي يَا عَوْلِي يَا عَوْلِي يَا عَوْلِي
آيا دعايم اجابت كرده يا رد مىكنى پس اگر رد كنى مرا و از تو محروم شوم پس واى بر من. . . اى واى بر فقر و بينوايى من. . .
يَا شِقْوَتِي يَا شِقْوَتِي يَا شِقْوَتِي يَا ذُلِّي يَا ذُلِّي يَا ذُلِّي
اى واى بر شقاوت و بدبختى من. . . اى واى بر ذلت و خوارى من. . .
إِلَى مَنْ وَ مِمَّنْ أَوْ عِنْدَ مَنْ أَوْ كَيْفَ أَوْ مَا ذَا أَوْ إِلَى أَيِّ شَيْءٍ أَلْجَأُ
ديگر بسوى كه روم و از كه و نزد كه و چگونه و يا به چه درگاه پناه آورم
وَ مَنْ أَرْجُو وَ مَنْ يَجُودُ عَلَيَّ بِفَضْلِهِ حِينَ تَرْفُضُنِي يَا وَاسِعَ الْمَغْفِرَةِ
و به جود و احسان كه اميدوار باشم هنگامى كه اى خدا تو مرا رد كنى (و از درگاه كرمت برانى) اى وسيع بخشش
وَ إِنْ قُلْتَ نَعَمْ كَمَا هُوَ الظَّنُّ بِكَ وَ الرَّجَاءُ لَكَ فَطُوبَى لِي أَنَا السَّعِيدُ وَ أَنَا الْمَسْعُودُ فَطُوبَى لِي
و اگر مرا قبول كنى و مقبول درگاه تو شوم چنانكه گمان من به تو اين است و اميدم به كرم تو چنين پس در اين حال خوشا بر احوال من منم در اين صورت سعادتمند و خوشبخت پس خوشا بر احوال من
وَ أَنَا الْمَرْحُومُ يَا مُتَرَحِّمُ يَا مُتَرَئِّفُ يَا مُتَعَطِّفُ يَا مُتَجَبِّرُ (مُتَحَنِّنُ) يَا مُتَمَلِّكُ يَا مُقْسِطُ
و من لايق ترحمم اى خداى بسيار رحيم و رءوف و بسيار مهربان اى خداى بسيار جبار و مقتدر اى خداى عادل دادگر
لاَ عَمَلَ لِي أَبْلُغُ بِهِ نَجَاحَ حَاجَتِي أَسْأَلُكَ بِاسْمِكَ الَّذِي جَعَلْتَهُ فِي مَكْنُونِ غَيْبِكَ وَ اسْتَقَرَّ عِنْدَكَ
مرا عملى كه قابل بر آمدن حاجتم باشد نيست از تو درخواست مىكنم به حق آن اسمى كه در سر غيب خود پنهان داشتهاى و نزد تو محفوظ است
فَلاَ يَخْرُجُ مِنْكَ إِلَى شَيْءٍ سِوَاكَ أَسْأَلُكَ بِهِ وَ بِكَ وَ بِهِ
و از نزد تو بسوى هيچكس غير تو خارج نخواهد شد از تو به آن اسم مسئلت مىكنم بحق آن اسم و بحق خودت و آن نام
فَإِنَّهُ أَجَلُّ وَ أَشْرَفُ أَسْمَائِكَ لاَ شَيْءَ لِي غَيْرُ هَذَا وَ لاَ أَحَدَ أَعْوَدُ عَلَيَّ مِنْكَ
كه اجل و اشرف نامهاى توست مرا به غير از اين نام توسلى نيست و كسى بيش از تو بر من سودمند نيست
يَا كَيْنُونُ يَا مُكَوِّنُ يَا مَنْ عَرَّفَنِي نَفْسَهُ يَا مَنْ أَمَرَنِي بِطَاعَتِهِ
اى هستى صرف اى هست كن جهان هستى اى كسى كه خود را به من شناسا كردى اى خدايى كه مرا به طاعت خود امر كردى
يَا مَنْ نَهَانِي عَنْ مَعْصِيَتِهِ وَ يَا مَدْعُوُّ يَا مَسْئُولُ يَا مَطْلُوباً إِلَيْهِ
و از عصيان خود نهى فرمودى اى كسى كه همه تو را مىخوانند و از تو مىخواهند و مطلوب همه تويى
رَفَضْتُ وَصِيَّتَكَ الَّتِي أَوْصَيْتَنِي وَ لَمْ أُطِعْكَ وَ لَوْ أَطَعْتُكَ فِيمَا أَمَرْتَنِي لَكَفَيْتَنِي مَا قُمْتُ إِلَيْكَ فِيهِ
اى خدا من سفارش تو را ترك گفتم و اطاعتت نكردم و اگر در آنچه مرا امر مىفرمودى تو را اطاعت مىكردم البته براى هر امر بدرگاه تو مىآمدم مرا كفايت مىفرمودى
وَ أَنَا مَعَ مَعْصِيَتِي لَكَ رَاجٍ فَلاَ تَحُلْ بَيْنِي وَ بَيْنَ مَا رَجَوْتُ
و من با وجود آنكه معصيت تو كردم به لطف تو اميدوارم پسحاجتم برآور و بين من و اميدها كه به تو دارم جدايى ميفكن
يَا مُتَرَحِّماً لِي أَعِذْنِي مِنْ بَيْنِ يَدَيَّ وَ مِنْ خَلْفِي وَ مِنْ فَوْقِي وَ مِنْ تَحْتِي وَ مِنْ كُلِّ جِهَاتِ الْإِحَاطَةِ بِي
اى بسيار مهربان با من از هر شرى كه از پيش رو و پشت سر و بالا و زير و از هر جانب به من احاطه كند مرا در پناه خود گير
اللَّهُمَّ بِمُحَمَّدٍ سَيِّدِي وَ بِعَلِيٍّ وَلِيِّي وَ بِالْأَئِمَّةِ الرَّاشِدِينَ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ
خدايا تو را قسم مىدهم به محمد (ص) سيد من و به على مولاى من و به ائمه هاديان من عليهم السلام
اجْعَلْ عَلَيْنَا صَلَوَاتِكَ وَ رَأْفَتَكَ وَ رَحْمَتَكَ وَ أَوْسِعْ عَلَيْنَا مِنْ رِزْقِكَ
كه درود و تحيت و رأفت و رحمتت را بر ما مقرر بدار و رزق خود را بر ما وسيع گردان
وَ اقْضِ عَنَّا الدَّيْنَ وَ جَمِيعَ حَوَائِجِنَا يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ يَا اللَّهُ إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
و دين ما ادا فرما و كليه حاجتهاى ما برآور اى خدا اى خدا اى خدا تنها تو بر همه امور عالم توانا هستى.
پس حضرت فرمود كه هر كه اين نماز را بجا آورد و اين دعا را بخواند چون فارغ شود نماند ما بين او و خداوند تعالى گناهى مگر آنكه آمرزيده شود مؤلف گويد كه احاديث بسيار در فضيلت خواندن اين چهار ركعت نماز در شب و روز جمعه وارد شده و اگر بعد از نماز بگويد اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى النَّبِيِّ الْعَرَبِيِّ وَ آلِهِ وارد شده كه گناهان گذشته و آينده او آمرزيده شود و چنان باشد كه دوازده مرتبه قرآن را ختم كرده باشد و حق تعالى گرسنگى و تشنگى قيامت را از او رفع كند
* * * * * * * * * * * * * *
دو ركعت نماز در هر ركعت حمد و پانزده مرتبه إِذَا زُلْزِلَتْ روايت شده كه هر كه اين نماز را بجا آورد ايمن كند خدا او را از عذاب قبر و از هولهاى رو ز قيامت
* * * * * * * * * * * * * *
صدقه دادن در روز جمعه
در صورت خرابی فایل ، گزارش دهید
