اَللَّهُمَّ إِنِّي أَخْلَصْتُ بِانْقِطَاعِي إِلَيْكَ
اى خداوند، من از روى اخلاص، تنها و تنها تو را برگزيدهام
وَ أَقْبَلْتُ بِكُلِّي عَلَيْكَ
و با همه وجودم به تو روى آوردهام
وَ صَرَفْتُ وَجْهِي عَمَّنْ يَحْتَاجُ إِلَى رِفْدِكَ
و از هر كس كه خود نيازمند توست رو بر تافتهام
وَ قَلَبْتُ مَسْأَلَتِي عَمَّنْ لَمْ يَسْتَغْنِ عَنْ فَضْلِكَ
و به هر كس كه از نعمت تواش بىنيازى نيست تمنايى نكردهام.
وَ رَأَيْتُ أَنَّ طَلَبَ الْمُحْتَاجِ إِلَى الْمُحْتَاجِ سَفَهٌ مِنْ رَأْيِهِ وَ ضَلَّةٌ مِنْ عَقْلِهِ
و بر آنم كه در خواست نيازمندى از نيازمند ديگر سفاهت رأى است و ضلالت عقل.
فَكَمْ قَدْ رَأَيْتُ - يَا إِلَهِي - مِنْ أُنَاسٍ طَلَبُوا الْعِزَّ بِغَيْرِكَ فَذَلُّوا وَ رَامُوا الثَّرْوَةَ مِنْ سِوَاكَ فَافْتَقَرُوا وَ حَاوَلُوا الاِرْتِفَاعَ فَاتَّضَعُوا
چه بسا - اى خداوند من - ديدهام كسانى را كه عزت نه از تو طلبيدهاند و به ذلت افتادهاند و جز از خزانه فضل تو توانگرى جستهاند و بينوا شدهاند و آهنگ بلندى كردهاند و به پستى گراييدهاند.
فَصَحَّ بِمُعَايَنَةِ أَمْثَالِهِمْ حَازِمٌ وَفَّقَهُ اعْتِبَارُهُ وَ أَرْشَدَهُ إِلَى طَرِيقِ صَوَابِهِ اخْتِيَارُهُ
پس آن دور انديش كه از سر اعتبار نگريسته و چنين كسان را ديده، در دور انديشى خويش به راه خطا نرفته است و اختيارش به راه صواب رهنمون گشته است.
فَأَنْتَ يَا مَوْلاَيَ دُونَ كُلِّ مَسْئُولٍ مَوْضِعُ مَسْأَلَتِي وَ دُونَ كُلِّ مَطْلُوبٍ إِلَيْهِ وَلِيُّ حَاجَتِي
تويى - اى سرور و مولاى من - كه تنها و تنها پيشگاه توست كه بايد دست طلب به سوى آن دراز كرد، نه هر كس ديگر كه از او چيزى مىطلبند، تنها و تنها درگاه توست كه بايد از آنجا حاجت خواست، نه هر كس ديگر كه از او حاجت مىخواهند.
أَنْتَ الْمَخْصُوصُ قَبْلَ كُلِّ مَدْعُوٍّ بِدَعْوَتِي لاَ يَشْرَكُكَ أَحَدٌ فِي رَجَائِي وَ لاَ يَتَّفِقُ أَحَدٌ مَعَكَ فِي دُعَائِي وَ لاَ يَنْظِمُهُ وَ إِيَّاكَ نِدَائِي
پيش از آنكه ديگرى را بخوانم تنها و تنها تو را مىخوانم و تنها به تو اميد مىبندم و تنها دست دعا به آستان تو بر مىدارم و تنها تو را ندا مىدهم.
لَكَ - يَا إِلَهِي - وَحْدَانِيَّةُ الْعَدَدِ وَ مَلَكَةُ الْقُدْرَةِ الصَّمَدِ وَ فَضِيلَةُ الْحَوْلِ وَ الْقُوَّةِ وَ دَرَجَةُ الْعُلُوِّ وَ الرِّفْعَةِ
تويى اى خداوند من كه به شمار يكتايى و آن توانايى كه در آن ناتوانى راه نيابد، تنها و تنها صفت توست. قدرت و نيرومندى و علو درجت و رفعت، تنها و تنها از آن توست.
وَ مَنْ سِوَاكَ مَرْحُومٌ فِي عُمُرِهِ مَغْلُوبٌ عَلَى أَمْرِهِ مَقْهُورٌ عَلَى شَأْنِهِ مُخْتَلِفُ الْحَالاَتِ مُتَنَقِّلٌ فِي الصِّفَاتِ
هر كس جز تو، در زندگىاش خواستار ترحم است، در كارش مغلوب است و مقهور، دستخوش گونهگون حالات است و سرگشته گونهگون صفات.
فَتَعَالَيْتَ عَنِ الْأَشْبَاهِ وَ الْأَضْدَادِ وَ تَكَبَّرْتَ عَنِ الْأَمْثَالِ وَ الْأَنْدَادِ فَسُبْحَانَكَ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنْتَ
اى خداوند، تو برتر از آنى كه تو را همتايانى باشند يا اضدادى، بزرگتر از آنى كه تو را همانندانى باشند يا اقرانى. منزهى تو و هيچ خدايى جز تو نيست.
در صورت خرابی فایل ، گزارش دهید
