

رَبِّ أَفْحَمَتْنِي ذُنُوبِي وَ انْقَطَعَتْ مَقَالَتِي فَلاَ حُجَّةَ لِي
پروردگارا، گناهانم مرا ساكت ساخته و سخنم را بريده است، پس من هيچ دليلى ندارم
فَأَنَا الْأَسِيرُ بِبَلِيَّتِي الْمُرْتَهَنُ بِعَمَلِي الْمُتَرَدِّدُ فِي خَطِيئَتِي الْمُتَحَيِّرُ عَنْ قَصْدِي الْمُنْقَطَعُ بِي
و از اين رو من اسير گرفتاريهايم هستم و در گرو اعمال خويشم و در گناهانم متحيرم و در نيتم سرگردانم و در راه واماندهام.
قَدْ أَوْقَفْتُ نَفْسِي مَوْقِفَ الْأَذِلاَّءِ الْمُذْنِبِينَ مَوْقِفَ الْأَشْقِيَاءِ الْمُتَجَرِّينَ عَلَيْكَ الْمُسْتَخِفِّينَ بِوَعْدِكَ
خود را در جايگاه فرومايگان گناهكار قرار دادهام، جايگاه شقاوت پيشگانى كه بر تو جسارت ورزيدند و وعدههاى تو را سبك پنداشتند.
سُبْحَانَكَ أَيَّ جُرْأَةٍ اجْتَرَأْتُ عَلَيْكَ وَ أَيَّ تَغْرِيرٍ غَرَّرْتُ بِنَفْسِي
خدايا پاك و پيراستهاى! چه جرأتى بود كه به حريم تو جسارت كردم و چه فريبى بود كه با آن خود را گول زدم؟ !
مَوْلاَيَ ارْحَمْ كَبْوَتِي لِحُرِّ وَجْهِي وَ زَلَّةَ قَدَمِي وَ عُدْ بِحِلْمِكَ عَلَى جَهْلِي وَ بِإِحْسَانِكَ عَلَى إِسَاءَتِي
اى سرور من، بر با صورت به زمين خوردنم و بر لغزش گامهايم رحم كن و بر جهلم با بردباريت و بر سوء كردارم با احسانت رفتار نما.
فَأَنَا الْمُقِرُّ بِذَنْبِي الْمُعْتَرِفُ بِخَطِيئَتِي وَ هَذِهِ يَدِي وَ نَاصِيَتِي أَسْتَكِينُ بِالْقَوَدِ مِنْ نَفْسِي
چرا كه من به گناهم اقرار دارم و به خطاى خويش معترفم و اينك اين دست من و اين موى پيشاى من است كه در كف توست، تسليمم كه مرا قصاص كنى.
ارْحَمْ شَيْبَتِي وَ نَفَادَ أَيَّامِي وَ اقْتِرَابَ أَجَلِي وَ ضَعْفِي وَ مَسْكَنَتِي وَ قِلَّةَ حِيلَتِي
رحم كن بر سالخوردگيم و بر افول روزهاى عمرم و بر نزديك شدن مرگم و بر ناتوانى و نيازمندى و بيچارگيم.
مَوْلاَيَ وَ ارْحَمْنِي إِذَا انْقَطَعَ مِنَ الدُّنْيَا أَثَرِي وَ امَّحَى مِنَ الْمَخْلُوقِينَ ذِكْرِي وَ كُنْتُ مِنَ الْمَنْسِيِّينَ كَمَنْ قَدْ نُسِيَ
اى آقاى من، بر من رحم كن آن هنگام كه اثرى از من در دنيا باقى نماند و ياد من از ميان مخلوقين تو برود و من از فراموش شدگان باشم، گويى به كلى فراموش شدهام.
مَوْلاَيَ وَ ارْحَمْنِي عِنْدَ تَغَيُّرِ صُورَتِي وَ حَالِي إِذَا بَلِيَ جِسْمِي وَ تَفَرَّقَتْ أَعْضَائِي وَ تَقَطَّعَتْ أَوْصَالِي يَا غَفْلَتِي عَمَّا يُرَادُ بِي
و اى مولاى من، بر من رحم كن آن هنگام كه صورتم دگرگون شود و حالم عوض شود، وقتى كه بدنم متلاشى شود و اعضايم از هم جدا گردند و مفاصلم پاره شوند! اى و اى بر غفلت و بى خبرى من از آنچه قرار است برايم پيش آيد!
مَوْلاَيَ وَ ارْحَمْنِي فِي حَشْرِي وَ نَشْرِي وَ اجْعَلْ فِي ذَلِكَ الْيَوْمِ مَعَ أَوْلِيَائِكَ مَوْقِفِي وَ فِي أَحِبَّائِكَ مَصْدَرِي وَ فِي جِوَارِكَ مَسْكَنِي يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ
اى سرور من، به هنگام برانگيخته شدن و زنده شدنم در قيامت بر من رحم كن، و جايگاه مرا در آن روز در كنار اولياء خودت و محل مرا در ميان دوستانت و مسكن مرا در جوار خودت قرار ده، اى پروردگار جهانيان.