

يَا مَنْ ذِكْرُهُ شَرَفٌ لِلذَّاكِرِينَ وَ يَا مَنْ شُكْرُهُ فَوْزٌ لِلشَّاكِرِينَ وَ يَا مَنْ طَاعَتُهُ نَجَاةٌ لِلْمُطِيعِينَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ
اى خداوندى كه ذكر تو گويندگان ذكر را شرف و بزرگى است، اى خداوندى كه شكر تو شكرگزاران را رستگارى و پيروزى است، اى خداوندى كه فرمانبردارى از تو فرمانبرداران را سعادت رهايى است، درود بفرست بر محمد و خاندانش
وَ اشْغَلْ قُلُوبَنَا بِذِكْرِكَ عَنْ كُلِّ ذِكْرٍ وَ أَلْسِنَتَنَا بِشُكْرِكَ عَنْ كُلِّ شُكْرٍ وَ جَوَارِحَنَا بِطَاعَتِكَ عَنْ كُلِّ طَاعَةٍ
و دلهاى ما را از ياد هر چيز ديگر به ياد خود و زبانهاى ما را از شكر هر كس ديگر به شكر خود و اعضاى ما را از فرمانبردارى از هر كس ديگر به فرمانبردارى خود مشغول دار.
فَإِنْ قَدَّرْتَ لَنَا فَرَاغاً مِنْ شُغْلٍ فَاجْعَلْهُ فَرَاغَ سَلاَمَةٍ لاَ تُدْرِكُنَا فِيهِ تَبِعَةٌ وَ لاَ تَلْحَقُنَا فِيهِ سَأْمَةٌ
خداوندا، اگر ما را آسايشى مقدر فرمودهاى، چنان كن كه به هنگام آسايش در امان مانيم:نه گناهى ما را گرفتار سازد و نه ملالتى به ما رسد،
حَتَّى يَنْصَرِفَ عَنَّا كُتَّابُ السَّيِّئَاتِ بِصَحِيفَةٍ خَالِيَةٍ مِنْ ذِكْرِ سَيِّئَاتِنَا وَ يَتَوَلَّى كُتَّابُ الْحَسَنَاتِ عَنَّا مَسْرُورِينَ بِمَا كَتَبُوا مِنْ حَسَنَاتِنَا
تا فرشتگانى كه گناهان ما را مىنويسند، با صحيفه اعمال ما بىآنكه در آن گناهى نوشته شده باشد از نزد ما بازگردند و فرشتگانى كه ثوابهاى ما را مىنويسند، شادمان با صحيفهاى نوشته از اعمال نيك ما به نزد تو آيند.
وَ إِذَا انْقَضَتْ أَيَّامُ حَيَاتِنَا وَ تَصَرَّمَتْ مُدَدُ أَعْمَارِنَا وَ اسْتَحْضَرَتْنَا دَعْوَتُكَ الَّتِي لاَ بُدَّ مِنْهَا وَ مِنْ إِجَابَتِهَا فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ
چون روزهاى زندگى ما سپرى شد و مدت عمر ما سر آمد و صلاى دعوت تو ما را فراخواند - همان دعوتى كه از آن گريزى و از اجابت آن گريزى نيست - بر محمد و خاندانش درود بفرست
وَ اجْعَلْ خِتَامَ مَا تُحْصِي عَلَيْنَا كَتَبَةُ أَعْمَالِنَا تَوْبَةً مَقْبُولَةً لاَ تُوقِفُنَا بَعْدَهَا عَلَى ذَنْبٍ اجْتَرَحْنَاهُ وَ لاَ مَعْصِيَةٍ اقْتَرَفْنَاهَا
و سرانجام آنچه را كه كاتبان اعمال ما براى ما رقم زدهاند توبهاى پذيرفته شده قرار ده كه زان پس ما را به كيفر گناهى كه مرتكب شدهايم يا پادافره معصيتى كه كردهايم باز ندارى.
وَ لاَ تَكْشِفْ عَنَّا سِتْراً سَتَرْتَهُ عَلَى رُءُوسِ الْأَشْهَادِ يَوْمَ تَبْلُو أَخْبَارَ عِبَادِكَ
و در آن روز كه بندگانت را مىآزمايى، پردهاى را كه بر گناه ما كشيدهاى در برابر همگنان بر مگير.
إِنَّكَ رَحِيمٌ بِمَنْ دَعَاكَ وَ مُسْتَجِيبٌ لِمَنْ نَادَاكَ
تويى كه بر هر كس كه تو را بخواند مهربانى و تويى كه به هر كس كه تو را ندا دهد پاسخ مىگويى.