

[وفيها يحذر من اتباع الهوى وطول الاَمل في الدنيا]
أَيُّهَا النَّاسُ! إِنَّ أَخْوَفَ مَا أَخَافُ عَلَيْكُمُ اثْنَانِ: اتِّبَاعُ الْهَوَى، وَطُولُالاََْمَلِ فَأَمَّا اتِّبَاعُ الْهَوَى فَيَصُدُّ عَنِ الْحَقِّ، وَأَمَّا طُولُ الاََْمَلِ فَيُنْسِيالاَْخِرَةَ. أَلاَ وَإنَّ الدُّنْيَا قَدْ وَلَّتْ حَذَّاءَ فَلَمْ يَبْقَ مِنْهَا إِلاَّ صُبَابَةٌكَصُبَابَةِ الاِْنَاءِ اصْطَبَّهَا صَابُّهَا أَلاَ وَإِنَّ الاَْخِرَةَ قَدْ أَقْبَلَتْ، وَلِكُلٍّ مِنْهُمَا بَنُونَ، فَكُونُوا مِنْ أَبْنَاءِ الاَْخِرَةِ، وَلاَ تَكُونُوا مِنْ أَبْنَاءِ الدُّنْيَا، فَإِنَّ كُلَّ وَلَدٍ سَيُلْحَقُ بأُمِّهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ، وَإِنَّ الْيَوْمَ عَمَلٌ وَلاَ حِسَابَ، وَغَداً حِسَابٌ وَلاَ عَمَلَ.
در اين خطبه مردم را از تبعيت از هوى و درازى آرزو در دنيا مىترساند
اى مردم شديدترين خوف و هراسى كه درباره شما دارم براى دو چيزاست، :پيروى از هوى و درازى آرزو است، اما پيروى از هوى آدمى را ازبرخوردارى از حق جلوگيرى ميكند، و درازى آرزو آخرت را به فراموشىمىسپارد، هشيار باشيد،دنيا به شتاب مىگذرد، و نمانده است از دنيا مگرتهماندهاى در كاسه، مانند آن ته ماندهاى كه كسى آنرا در كاسه ريخته باشد، و بدانيد كه آخرت روى آورده است، و براى هر يك از دنيا و آخرتفرزندانيست (علاقمندانيست) ، شما از فرزندان آخرت باشيد، و از فرزنداندنيا مباشيد، زيرا هر فرزندى در روز قيامتبه پدرش ملحق خواهد گشت، حقيقت اينست كه امروز دوران عمل است و حسابى است و عملى در كار نيست (حسابمحسوسى ديده نمىشود) 14 و فردا موقع حساب است و عملى در كار نيست، شريف رضى ميگويد:حذاء بمعناى حركتسريع و با شتاب است و بعضى ازراويان اين كلمه را جذاء نقل كردهاند.