

[يقرر فضيلة الرسول الكريم]
بَعَثَهُ وَالنَّاسُ ضُلاَّلٌ فِي حَيْرَةٍ، وَحَاطِبُونَفِي فِتْنَةٍ، قَدِ اسْتَهْوَتْهُمُ الاََْهْوَاءُ، وَاسْتَزَلَّتْهُمُالْكِبْرِيَاءُ، وَاسْتَخَفَّتْهُمُالْجَاهِلِيِّةُ الْجَهْلاَءُ حَيَارَى فِي زَلْزَالٍ مَنَ الاََْمْرِ، وَبَلاَءٍ مِنَ الْجَهْلِ، فَبَالَغَ صلى الله عليه وآله فِي النَّصِيحَةِ، وَمَضَى عَلَى الطَّرِيقَةِ، وَدَعَا إِلَى الْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ.
از خطبهاى از آن حضرت است.
در اين خطبه فضيلت پيامبر اكرم را بيان ميفرمايد. خداوند سبحان پيامبر اكرم را در حالى فرستاد كه مردم در وادى حيرت گمراه، و درآشوب مشوش و منحرف بودند، هواهاى نفسانى آنان را در خود غوطه و رساخته، و كبر و نخوت در لغزشگاهشان انداخته بود، جاهليت تاريك آنانرا سبكسر و سبكروح(بى شخصيت) نموده بود، آنان در تزلزل و اضطراب در[واقعيات حيات]عمر درحيرت مىگذراندند، و درگرفتارى ناشى از جهل، پيامبر اكرم صلى الله عليه و آلهخيرخواهى و پند و اندرز را درباره آنان بحد اعلا رساند، و به طريقه الهى حركتفرمود، و مردم را به حكمت، و با موعظه حسنه دعوت فرمود.