ومن كلامه عليه السلام
لمّا غلب أصحاب معاوية أصحابه على شريعةالفرات بصفين ومنعوهم الماء
قَدِ اسْتَطْعَمُوكُمُ الْقِتَالَ فَأَقِرُّوا عَلَى مَذَلَّةٍ، وَتَأْخِيرِ مَحَلَّةٍ، أَوْ رَوُّوا السُّيُوفَ مِنَ الدِّمَاءِ تَرْوَوْا مِنَ الْمَاءِ، فَالمَوْتُ في حَيَاتِكُمْ مَقْهُورِينَ، وَالْحَيَاةُ في مَوْتِكُمْ قَاهِرِينَ. أَلاَ وَإِنَّ مُعَاوِيَةَ قَادَ لُمَةًمِنَ الْغُوَاةِ وَعَمَّسَ عَلَيْهِمُ الْخَبَرَ حَتَّى جَعَلُوا نُحُورَهُمْ أَغْرَاضَالْمَنِيَّةِ.
خطبهايست از آنحضرت،اين خطبه را در آنهنگام فرموده است كه يارانمعاويهدر صفين بر شط فرات مسلط و سپاهيان على (ع) رااز آن آب ممنوع ساختند
(آنان شما را به ميدان نبرد طلبيدهاند، يا به ذلت و خوارى، و از دستدادن موقعيتحيات خود تن در دهيد، يا شمشيرها را از خونهاى آن نابكارانسيراب كنيد،تا از آب سيراب شويد. مرگ و نابودى شما در آن زندگىاست كه از دشمن شكستخورده و ذليل شدهايد، زندگى فنا ناپذير شما در آنمرگى است كه با پيروزى بر دشمن از اين جهان رختبربستهايد، آگاه باشيدكه معاويه مشتى گمراهان منحرف را بدنبال خود انداخته، و خبر واقعيات رابر آنان تاريك و مبهم ساخته است،تا آنان گلوهاى خود را آماج تيرمرگ نمودهاند. )