[في المبادرة إلى صالح الاَعمال]
وَاتَّقُوا اللهَ عِبَادَ اللهِ، وَبَادِرُوا آجَالَكُمْ بِأَعْمَالِكُمْ وَابْتَاعُوامَا يَبْقَى لَكُمْ بِمَا يَزُولُ عَنْكُمْ، وَتَرَحَّلُوافَقَدْ جُدَّ بِكُمْ وَاسْتَعِدُّوا لِلْمَوْتِ فَقَدْ أَظَلَّكُمْ وَكُونُوا قَوْماً صِيحَ بِهمْ فَانْتَبَهُوا، وَعَلِمُوا أَنَّ الدُّنْيَا لَيْسَتْ لَهُمْ بِدَارٍ فَاسْتَبْدَلُوا؛ فَإِنَّ اللهَ لَمْ يَخْلُقْكُمْ عَبَثاً، وَلَمْ يَتْرُكْكُمْ سُدىً وَمَا بَيْنَ أَحَدِكُمْ وَبَيْنَ الْجَنَّةِ أَوِ النَّارِ إِلاَّ الْمَوْتُ أَنْ يَنْزِلَ بِهِ. وَإِنَّ غَايَةً تَنْقُصُهَا اللَّحْظَةُ، وَتَهْدِمُهَا السَّاعَةُ، لَجَدِيرَةٌ بِقِصَرِالْمُدَّةِ، وَإِنَّ غَائِباً يَحْدُوهُ الْجَدِيدَانِ اللَّيْلُ وَالنَّهَارُ، لَحَرِيٌّبِسُرْعَةِ الاََْوْبَةِ وَإِنَّ قَادِماً يَقْدُمُ بِالفَوْزِ أَوالشِّقْوَةِ لَمُسْتَحِقٌّ لاََِفْضَلِ الْعُدَّةِ، فَتَزَوَّدُوا فِي الدُّنيَا مِنَ الدُّنْيَا مَا تَحْرُزُونَ بِهِ نُفُوسَكُمْغَداً. فَاتَّقَىْ عَبْدٌ رَبِّهُ، نَصَحَ نَفْسَهُ، قَدَّمَ تَوْبَتَهُ، غَلَبَ شَهْوَتَهُ، فَإِنَّ أَجَلَهُ مَسْتُورٌ عَنْهُ، وَأَمَلَهُ خَادِعٌ لَهُ، والشَّيْطَانُ مُوَكَّلٌ بِه، يُزَيِّنُ لَهُ الْمَعْصِيَةَ لِيَرْكَبَهَا، وَيُمَنِّيهِ التَّوْبَةَ لِيُسَوِّفَهَا حتّى تَهْجُم مَنِيَّتُهُ عَلَيْهِ أَغْفَلَ مَا يَكُونُ عَنْهَا. فَيَالَهَا حَسْرَةً عَلَى كُلِّ ذِي غَفْلَةٍ أَنْ يَكُونَ عُمُرُهُ عَلَيْهِ حُجَّةً، وَأَنْ تُؤَدِّيَهُ أَيَّامُهُ إِلَىالشِّقْوَةِ! نَسْأَلُ اللهَ سُبْحَانَهُ أَنْ يَجْعَلَنَا وَإِيَّاكُمْ مِمِّنْ لاَ تُبْطِرُهُ نَعْمَةٌ وَلاَ تُقَصِّرُ بِهِ عَنْ طَاعَةِ رَبِّهِ غَايَةٌ، وَلاَ تَحُلُّ بِهِ بَعْدَ الْمَوْتِ نَدَامَةٌ وَلاَ كَآبَةٌ.
خطبهايست از آنحضرت در پيشدستى به اعمال صالحه
اى بندگان خدا،براى خدا تقوى بورزيد، و با اعمال خود به سر انجامحيات[كه دستشما را از كار قطع خواهد كرد]سبقتبجوئيد، و آنچه را كهبراى شما پايدار خواهد ماند.در برابر آنچه كه از شما جدا و رو به فنا خواهدرفت،بخريد، آماده كوچ شويد كه شما براى حركتبه آيندهاى[كه زندگىشما را خاتمه خواهد داد]سخت تحريك ميشويد، اى بندگان خدا، براىچشم بستن از اين دنيا خود را مهيا كنيد كه مرگ بر شما سايه انداخته است، انسانهائى باشيد كه فرياد هشدار بر آنان زده شده و آنان بيدار گشتهاند، و اينحقيقت را فهميدهاند كه دنيا جايگاه ابدى براى آنان نيست و بهمين جهتزندگى دنيوى را از هم اكنون بمقدمه حيات ابدى تبديل كردهاند، زيرا خداوندسبحان شما را بيهوده نيافريده، و به حال خود رها نكرده است، و ميان هريك از شما و بهشتيا دوزخ فاصلهاى جز مرگ وجود ندارد كه از راهميرسد، [و آن فاصله از بين ميرود].پايان مدت زندگى آدمى كه گذشتلحظات از آن ميكاهد، و مرور ساعتها آنرا نابود ميسازد، سزاوار كوتاهىاست، و آن اجل پوشيده از چشم كه جريان روز و شب آنرا بسوى انسان ميراند، در باز گرداندن انسان بجايگاه اصلى او شايسته سرعت است، و آن سرنوشت نهائى كه يا رستگارى با خود خواهد آورد و يا تباهى و شقاوت را، سزاوارآماده كردن بهترين وسائل براى سعادت است، پس در اين زندگانى آنچه را كهبوسيله آن در فرداى اين روزهاى زودگذر،نفس خود را به موقعيت مطلوبموفق خواهيد نمود،بدستبياوريد، آرى، آن بندهاى كه تقوى به پروردگارشورزيد، از اندرز به خود بهرهمند شد و خيرخواه خويشتن گشت، و توبه وبازگشتبسوى خدايش را پيش انداخت، و به شهوتش پيروز گشت، زيرااجل آدمى از او پوشيده، و آرزويش فريبنده، و شيطان آماده اغواىاو است، كه معصيت را براى او مىآرايد تا مرتكبش گردد، و توبه را به-حالت آرزو در درونش در ميآورد تا آنرا به تاخير بيندازد، در آنهنگام كهمرگ بر او تاختن بگيرد.درباره آن مرگ غافلتر از همه چيز است، چهحسرت و تاسف دردناكى كه سراغ غوطهور در غفلت را خواهد گرفت كه عمربر باد رفتهاش حجتى بر ضرر او خواهد بود، و در پايان روزگارش به شقاوتخواهد رسيد، از خداوند سبحان مسئلت ميداريم كه ما و شما را از آن گروهقرار بدهد كه نعمتهاى اين دنيا او را در كامورىهاى طغيانگرانه فرو نمىبرد، و هيچ هدفى او را در اطاعت پروردگارش مقصر نميسازد. و پس از مرگهيچ ندامت و اندوهى وجودش را فرا نگيرد.