[في الزهد]
أَيُّهَا النَّاسُ، الزَّهَادَةُ قِصَرُ الاََْمَلِ، وَالشُّكْرُ عِنْدَ النِّعَمِ، والورعُعِنْدَ الْـمَحَارِمِ، فَإِنْ عَزَبَ ذلِكَ عَنْكُمْفَلاَ يَغْلِبِ الْحَرَامُ صَبْرَكُمْ، وَلاَ تَنْسَوْا عِنْدَ النِّعَمِ شُكْرَكُمْ، فَقَدْ أَعْذَرَاللهُ إِلَيْكُمْبِحُجَجٍ مُسْفِرَةٍظَاهِرَةٍ، وَكُتُبٍ بَارِزَةِ الْعُذْرِ)ر وَاضِحَةٍ.
در معناى زهد
اى مردم،زهد كوتاه كردن آرزو است، و شكر در هنگام برخوردارىاز نعمتها، و پرهيزكارى شديد در موقع روياروئى با محرمات، و اگر اينمقام والاى زهد از شما دور باشد،[اقلا]حرام بر شكيبائى شما پيروز نگردد، و سپاسگزارىتان را در هنگام برخوردارى از نعمتها فراموش ننمائيد، خداوند با حجتهاى آشكار و روشن، و كتابهاى آسمانى واضح كه مواردعذر را بيان نموده است،جاى پوزشى براى شما نگذاشته است.
در صورت خرابی فایل ، گزارش دهید
