

[في صفته وصفة خصومه ويقال إنّها في أصحاب الجمل]
وقَدْ أَرْعَدُوا وَأبْرَقُوا وَمَعَ هذَيْنِ الاََْمْرَيْنِ الفَشَلُ وَلَسْنَا نُرْعِدُ حَتَّى نُوقِعَع، وَلا نُسِيلُ حَتَّى نُمْطِرَ.
از جمله سخنان ديگر امام(ع)است:«كه در آن موقعيتخود و دشمنان را توصيفكرده است كه گفته مىشود منظور مخالفان جنگ جمل هستند».
اول كردار آنگه گفتار:
(طلحه و زبير و پيروان آنها)در آغاز رعد و برقى نشان دادند اما پايانش چيزى جز سستىو ناتوانى نبود،ولى روش ما بعكس آنها بود،ما تا كارى انجام ندهيم رعد و برقىنداريم،و تا نباريم سيلابهاى خروشان به راه نمىاندازيم،برنامهى ما عمل است نهسخن![1]
توضيحها:
[1]«و قدار عدوا...»اين سخن اشاره به اين است كه:افراد ترسوو ناتوان هميشه از حربه ارعاب، تهديد و جنجال و سر و صدا استفاده مىكنند،اما مردان قوى و نيرومند و با حقيقت،هميشه آرام و ساكتند،تا اينكه هنگامعمل ضربهى خود را وارد سازند،اين دو دسته به كفهاى پر جوش و خروش درياو آبهاى آرام آن مىمانند.