قاله لمروان بن الحكم بالبصرة قالوا: أُخِذَ مروان بن الحكم أَسيراً يوم الجمل، فاستشفعالحسن والحسين عليهما السلام إلى أَميرالمؤمنين عليه السلام ، فكلّماه فيه، فخلّى سبيله، فقالا له: يبايعك يا أميرالمؤمنين؟ فقال:
أَفَلَمْ يُبَايِعْنِي بَعْدَ قَتْلِ عُثْمانَ؟ لاَ حَاجَةَ لِي في بَيْعَتِهِ! إِنِّهَا كَفٌّ يَهُودِيَّةٌ لَوْ بَايَعَنِي بِيَدِهِ لَغَدَرَ بِسُبَّتِهِ أَمَا إِنَّ لَهُ إِمْرَةً كَلَعْقَةِ الْكَلْبِ أَنْفَهُ، وَهُوَ أَبُو الاََْكُبُشِ الاََْرْبَعَةِ، وَسَتَلْقَى الاَُْمَّة مِنْهُ وَمِنْ وَلَدِهِ يَوْمَاً أَحْمَرَ!
اين سخن را درباره مروان بن الحكم در بصره فرموده است
(گفتهاند:مروان بن حكم در روز جمل اسير گرفته شد، مروان از امام حسن وامام حسين عليهما السلام درباره نجات خود از امير المؤمنين شفاعتخواست، و گفتگو كردند، آنحضرت رهايش ساخت، آن دو امام به امير المؤمنين عرضكردند:يا امير المؤمنين،اجازه ميفرمائيد: مروان با شما بيعت كند؟)
امير المؤمنين فرمود: مگر او پس از كشته شدن عثمان با من بيعت نكرده بود! براى مناحتياجى در بيعت او نيست، دست اين نابكار دستيهودى است، اگر با دستشبا من بيعت كند،بوسيله مقعدش حيلهگرى براه مىاندازد، بدانيد براى اورياستى در پيش استبمقدار زمانى كه سگ بينى خود را بليسد، و او استپدر چهار رئيس، و امت اسلامى از او و فرزندانش روز سرخى خواهد ديد.
در صورت خرابی فایل ، گزارش دهید
